
Ik lees veel over mensen met paarden die iets ernstigs mankeert en ik heb het zelf ook moeten meemaken. Momenteel helaas voor de tweede keer in korte tijd.
Uiteraard lees ik ook veel topics van andere mensen met soortgelijke ellende en altijd opnieuw kom ik mensen tegen die vertellen dat er best iets aan te doen is als je: die en die trainer vraagt; die en die therapeut inschakelt; die en die manier van rijden/trainen gebruikt; dat of dat voedingssuppl. gebruikt... enz enz.
Zelfs bij mensen die het leed van zich afschrijven omdat ze hun paard hebben moeten laten inslapen, krijgen dit soort opmerkingen vaak voor hun kiezen: Heel jammer en ik leef met je mee, maar als je dat en dat had gedaan dan.......
De meeste onder ons met paarden met ernstige problemen hebben al alle mogelijke onderzoeken gehad, alles al geprobeerd en er vaak al jaren tijd, energie en geld in gestoken.
Maar niet alles is te genezen.
Helaas niet.
Soms is het gewoon op. Dat werkt niets meer.
Als dat niet zo was, zouden er nooit meer paarden hoeven worden ingeslapen vanwege artrose, tumors of wat dan ook. Dan zouden geen mensen meer aan rolstoelen zijn gekluisterd of aan bed en dan zouden geen honden meer de laatste rit naar de da maken omdat ze niet meer kunnen opstaan.
Niet alles is te genezen.
Besef dat en respecteer dat.