Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-12-05 09:29

Geplaatst: 07-12-05 09:29

Laatst bijgewerkt door gebruiker05 op 02-04-25 00:20, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-12-05 10:04

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 07-12-05 10:04

ik kan jullie allemaal niet genoeg bedanken voor alle reacties... ik ga zeker laten weten hoe het met mijn paard verder gaat...
nu alleen nog veel uitleg werk aan DA...
En ik ben idd ook zeer geshocked dat mijn DA ( heb met 3 DA contact opgenomen) er zo weinig vanaf wist behalve de symptomen en dat hun oplossing inslapen was...
maar nog maal iedereen bedankt en blijf reacties plaatsen vooral omdat het een groot probleem is waar weinig aandacht aan wordt besteed...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-12-05 00:51

Re: iemand ervaring met paard met cushing syndroom?

Geplaatst door de TopicStarter : 16-12-05 00:51

*** Kameraad 1986-2005 ***

helaas moet ik mededelen dat vanavond rond 23.00 mijn merrie "Kameraad" is overleden.
Het hele verhaal vertel ik binnenkort nog wel, maar wou jullie in ieder geval hier al van op de hoogte stellen...

**Geplaatst**: 16-12-05 01:00

Re:

Geplaatst: 16-12-05 01:00

Jeetje LecyTinker, ik schrik van je laatste bericht. Heb er kippenvel van! Je was weer vol goede moed. Ik wens je ontzettend veel sterkte... Weet verder niet wat ik moet zeggen...

**Geplaatst**: 16-12-05 08:48

Re: iemand ervaring met paard met cushing syndroom?

Geplaatst: 16-12-05 08:48

'he jeetje wat erg zeg......

sterkte

**Geplaatst**: 16-12-05 10:33

Re:

Geplaatst: 16-12-05 10:33

Wat verschrikkelijk, heel veel sterkte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-12-05 10:34

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 16-12-05 10:34

ik weet nog niet goed hoe ik me eronder moet voelen.
Ik ben heel erg dankbaar ( ik weet t, klinkt raar) dat het voor haar voorbij is. De laatste tijd had ze het erg zwaar. Kon niet meer op drie benen staan toen de hoefsmid vorige week kwam, moest haar ondersteunen omdat ze anders zou omvallen ( zakte steeds door haar achterhand heen).
Maar toch blijf je hoop houden dat het misschien gewoon een slechte dag was voor haar. Ze hinnekte nog elke keer als ze me zag en dacht dat ik dat eigenlijk nog kon zien als bevestiging dat ze nog wel verder wou met leven.

Maar gister avond rond 21 hoorde mijn moeder een harde knal in haar stal. Toen ze ging kijken zag ze Kameraad in een split tegen de stalmuur aanliggen.
Mijn moeder heeft samen met mijn vader nog geprobeerd haar overeind te krijgen, maar niets werkte.
Omdat ze niet aan haar wilde gaan trekken hebben ze de staldeur open gedaan en haar laten kiezen wat ze zelf wilde.
Ze is al kruipend ( met wat behulp van mijn ouders) uit haar benarde positie weten te komen en is ( zonder op haar benen te gaan staan) naar de staldeur gekropen en uiteindelijk uit haar stal weten te komen ( nog steeds liggend).
Mijn moeder belde me rond 22 uur om te zeggen dat Kameraad was omgevallen en al bijna een uur niet meer overeind was gekomen nadat ze was omgevallen.
Ik ben direct naar mijn ouders gereden ( waar ze dus op stal staat) en toen ik daar kwam lag ze net buiten haar stal.
Nou bleek het dat mijn moeder heeft geprobeerd haar te troosten door bij haar te gaan zitten, maar ze probeerde met haar achterbenen te schoppen ( wat je schoppen kan noemen omdat ze echt niets meer kon) en met haar hoofd en lippen duwde ze haar steeds weg. Ze wou duidelijk niet dat wie dan ook aan haar kwam.

Dus toen ik bij mijn ouders kwam was de situatie nog meer verergerd en mijn moeder was verbaast dat toen ik het hof bij hun op liep Kameraad gelijk ging gillen naar mij ( dat geluid was hartverscheurend).
Ik ben bij haar op de grond gaan zitten en ze legde gelijk haar hoofd op mijn benen. Het leek wel ofdat ze nu ineens ontspande.
Mijn moeder wilde dat we toch nog een poging deden om haar overeind te krijgen nu dat ik er was en ik meer uit dit paard kon krijgen dan wie dan ook ( volgens mijn moeder).
Maar na 1 keer proberen wilde ik dat we haar met rust zouden laten. Ze was zo zwak ,vond ik, dat we haar niet meer moesten dwingen dingen te doen die ze niet meer kon.
Ik ging weer bij haar zitten en toen legde ze haar 4 benen naar 1 kant om helemaal plat te gaan liggen.
Iedereen wist dat dit het einde was.
Ik stond op om een dekentje te pakken voor onder haar hoofd, want die lag op de stenen. Ik weet ook wel dat ik dit meer voor mezelf deed omdat ik het een rot zich vond om haar zo op de koude stenen te laten liggen. Maar toen ik weg liep raakte ze in paniek en begon heel hard te gillen en probeerde overeind te komen, maar dat ging gewoon niet.
IK heb snel een dekentje gepakt en ben direct weer bij haar gaan zitten.
Volgens mij zou het niet lang meer geduurd hebben voordat ze zelf haar laatste adem uit zou hebben geblazen. Want toen ik dus weer bij haar zat en ze haar hoofd op het dekentje had gelegt werd ze heel heel heel erg rustig. Haar ademhaling werd steeds zwakker enzo.
Maar we wilde dit tafereel niet nog uren laten duren en dus heeft de dierenarts haar een mix van verdoving, pijnstillers en een fataal goedje gegeven.
Dat was geen prettig moment omdat dat spul een heftige (stuiptrek) werking op een paard heeft.
Ik ga die details niet herhalen.
Maar goed, dat was dus het einde.

Zeer waarschijnlijk heeft ze een hartfalen gehad. Toen de dierenarts kwam klopte haar hart nog maar heel erg zwakjes. Dat terwijl een uur geleden het nog zo hard klopte ( volgens mijn moeder) dat het gewoon hoorbaar was.
Dus het zal een combinatie geweest zijn van een soort hartaanval in combinatie ( of juist door) van cushing.

Ik weet dus niet goed wat ik moet voelen. Toen we haar daar zagen liggen wisten we allemaal wat ons tedoen stond ( waren wat (paarden) vrienden van de familie gekomen om te helpen om haar overeind te krijgen ( wat dus niet lukte)).

Laatst bijgewerkt door LecyTinker op 16-12-05 10:41, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-12-05 10:41

Re: iemand ervaring met paard met cushing syndroom?

Geplaatst: 16-12-05 10:41

jeej zeg wat een verhaal.......

meid, voor haar is nu het lijden voorbij, maar t is o zo erg om je maatje te moeten verliezen waar je zo hard voor gevochten hebt...

**Geplaatst**: 16-12-05 10:46

Re:

Geplaatst: 16-12-05 10:46

Woow, wat een verhaal... Je had nog wel zo'n goed hoop...Wat naar dat het zo gelopen is...Heel veel succes ermee!!..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-12-05 10:48

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 16-12-05 10:48

vreemd genoeg voelt dit helemaal niet zo verschikkelijk als dat ik het voelde met mijn andere paard. Ik had haar zo graag nog willen helpen, maar als je in een situatie zit zoals gisteren dat weet je dat het paard gewoon op is en je het aan het dier verschuldigt bent om haar te helpen. Ookal is dat een manier van hulp die je liever niet toepast.
Maar voor haar ben ik echt heel erg blij dat het voorbij is. Ik geloof echt dat de keuze nu bij haar heeft gelegen en er echt niets meer was wat we voor haar hadden kunnen doen. En dit gevoel had ik niet toen ik dit topic begon. Toen had ik echt nog het idee dat ik nog moest proberen... wat dan ook...
Maar nu is de beslissing uit onze handen genomen en toen ik bij haar was was ze heel erg rustig. Dus ik denk dat zij er ook vrede mee had. Er waren wat momenten die ik liever niet mee had gemaakt, maar de situatie had een stuk erger kunnen zijn.
Iedereen was zo rustig en vreedzaam dat de sfeer voor ons en Kameraad zeer geruststellend was.
En gelukkig had ik de DA gevraagt te komen waar ik het wel goed mee kan vinden. En hij was echt waanzinnig...
Ik kan alleen zeggen dat het pijn doet dat ze er niet meer is. Vooral omdat ik opgegroeid ben met dat paard. Maar ik heb er vrede mee...
Haar lijden is voorbij en ze heeft een mooi leven gehad. Respect totaan het einde. Ze zal altijd verder leven in onze harten en gedachten, want het was een bijzonder paard.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-12-05 10:50

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 16-12-05 10:50

sorry dat ik zulke lange berichten heb getypt, maar nu zijn jullie zo een beetje op de hoogte...
heel erg bedankt voor jullie medeleven...

**Geplaatst**: 16-12-05 10:56

Re:

Geplaatst: 16-12-05 10:56

lange berichten geven niks.. als je je hart maar lucht... Wel heel fijn dat ze er nu vrede mee heeft gevonden.. en wat apart dat ze zo rustig was toen jij erbij was!.. wel een geruststellend gevoel...
succes

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-12-05 11:50

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 16-12-05 11:50

dank je... reden dat ze zo rustig was, was omdat ik elke dag haar stal deed, eten gaf en ff wandelde met haar en speciaal een aantal keren op een dag naar haar toe ging om een praatje te maken met r.. Ik was de enigste die aan haar kwam en die beslissingen maakte over haar. We hebben onze eigen stallen, dus dan hecht een paard snel aan het vrouwtje dat het eten geeft. Maar waarschijnlijk ook omdat we samen opgegroeit zijn... Ik ben geboren in 1981 en zij in 1986. Ze is op ons verzoek gefokt (en vanaf geboorte in ons bezit) en dus zijn we allebei van kleins af aan samen als vriendinnen (met vaak ruzie hoor) opgegroeit...

**Geplaatst**: 16-12-05 12:10

Re:

Geplaatst: 16-12-05 12:10

Jeetje LecyTinker, wat een ontzettende band heb jij met dit paard gehad. Gelukkig heb je erbij kunnen zijn, zodat zij zich wat beter kon overgeven. Je verhaal bezorgde me kippenvel (weer). Nogmaals veel sterkte!

**Geplaatst**: 16-12-05 12:33

Re:

Geplaatst: 16-12-05 12:33

doordat een paard hier om de hoek lang haar met krulletjes heeft en ik haar van cushing verdenk was ik in dit topic geinteresseerd omdat er veel nuttige info in staat.
ik dacht ik zet er gewoon eventjes 'iets' in zodat ik het gemakkelijk terug kan vinden later, toen las ik de tweede bladzijde........
wat ontzettend jammer en naar om te lezen dat je paard er niet meer is, maar je hebt hebt wel prachtig opgeschreven, ik ben tot tranen geroerd.
van harte gecondoleerd met het verlies van je levenslange maatje, met zo een toepasselijke naam ook, Kameraad.
sterkte en kracht gewenst bij het verwerken!

**Geplaatst**: 16-12-05 15:48

Re: iemand ervaring met paard met cushing syndroom?

Geplaatst: 16-12-05 15:48

allereerst sterkt met het verlies van jouw kameraad je verhaal deed me echt wel wat zeg

**Geplaatst**: 16-12-05 15:59

Re:

Geplaatst: 16-12-05 15:59

Wat een verhaal LecyTinker.. Veel sterkte met het verlies van je paardje, en toch fijn dat je er het laatste moment voor je was...

Ik volg dit topic omdat mijn 20+ paardje een beetje aan het vermageren is. Ze heeft nog niet echt zo'n vacht als de paardjes waar ik hier over lees, maar het wordt wel elke winter wat meer.
Dr eetlust is goed, of ze veel drinkt en plast weet ik eigenlijk niet...

Waaraan merkte jullie nu dat er echt wat mis was? Omdat ze vermagerden?

**Geplaatst**: 16-12-05 17:51

Re:

Geplaatst: 16-12-05 17:51

Goh lecy wat erg voor je. Maar ik vind het wel fijn voor je dat je erbij mocht zijn en dat je je paard kon steunen in haar laatste fase.
Hartfalen is inderdaad ook een syptoom van cushing.

Heel veel sterkte met dit verlies.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-12-05 20:22

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 16-12-05 20:22

het stomme is dat je weet dat dit er wel aan zat te komen, maar voor mijn gevoel dacht ik dat ze langzaam weg zou faden...
Weet je wel, haar elke dag zwakker zien worden en dan kan je langzaam afscheid nemen. Misschien iets te naief gedacht, maar dat voel je toch. Je verwacht niet dat haar lichaam er ineens mee stopt. Ik ben vandaag een paar keer langs haar stal gelopen en het voelde vreemd om die leeg te zien staan. Haar stal staat naast mijn ouders hun huis ( de stallen voor mijn andere paarden staan achter in ons bos) en je bent zo gewent om haar hoofdje te zien en elke keer als ik langs loop haar een hinnikje te horen geven omdat ze wou dat ik haar een knuffel gaf ( moest ik elke keer doen wanneer ik langs haar liep, werd ook een gewoonte) en dat hoor ik nu niet meer. Ze had ook zo een appart karakter, ze was onze mascotte omdat ze te sterk en koppig was om bereden te worden.
Stom genoeg wist ik niet dat hartfalen een symptoom was, had het eigenlijk wel kunnen weten omdat alle organen aangetast worden door cushing. Maar een paard met zo een sterk karakter dat in haar hele leven echt nog nooit iets gemankeerd heeft.. en dan ineens zoiets... Ik kan alleen nog maar zeggen dat ik blij ben dat ze in mijn leven is geweest en dat zal ze ook altijd blijven. Haar stal is nu leeg en heb vandaag ook tegen mijn ouders gezegt dat ik er voorlopig geen ander paard in wil zien. Dat was haar plekje en wil dat gevoel gewoon nog even houden. Heb nog niet echt het gevoel dat ze weg is en weet ook wel dat dat op een gegeven moment best wel zal komen. Maar voor nu heb ik alleen nog maar het gevoel dat ze verlost is van alles... Ik hoop met dit topic dat ik mensen bewust kan maken van de gevolgen van cushing en dat ze begrijpen dat het een slopende ziekte is die meer met een dier doet dan alleen lichaamlijke klachten. Deze paarden ( wanneer het in een ver gevorderd stadium zit) hebben veel liefde en aandachtt nodig omdat ze op een gegeven moment hun krachten verliezen en op die van ons gaan steunen... Ik geloof oprecht dat ze steµun heeft gehad aan mij. Niet om hier met een ego te gaan praten, want het had ieder ander persoon kunnen zijn. Maar ze had mij gekozen en ik ben gewoon blij dat mijn moeder doe knal gehoord heeft, want wat ik nu weet, had ik het verschikkelijk gevonden als ze in haar eentje die laatste paar uur had door moeten komen.
En het doet me goed dat ieder die hier reageerd ook beseft dat het meer inhoud dan een medicijntje geven aan een paard die cushing heeft... dank jullie voor jullie begrip...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-12-05 14:40

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 18-12-05 14:40

misschien dat mijn berichten op en na de 16e gewist kunnen worden omdat ze off-topic zijn... wou alleen even uitleg geven over hoe en wat... bedankt...

**Geplaatst**: 18-12-05 15:42

Re:

Geplaatst: 18-12-05 15:42

Och meid, uit interesse lees ik dit topic en op de 2e pagina zie ik wat voor verschrikkelijk nieuws je hebt geplaatst.
Heel veel sterkte!!

Verder vind ik geen enkel bericht in dit topic off-topic, jij bent de TS en vertelt over jouw paard waar dit topic is om opgestart.
Jij moet je verhaal kwijt kunnen en waar kun je dat beter dan hier?
Verder vond ik de naam van jouw paard erg 'mooi', Kameraad, en zoals ik kon lezen, was het behalve een naam ook een naam in de betekenis van het woord. Zoals jij over hem verteld.

Nogmaals, heel veel sterkte en blijf denken aan de mooie momenten die jij met hem hebt meegemaakt en aan de regenboogbrug, dat jouw Kameraad daar als een kameraad op jou staat te wachten

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-12-05 20:01

Re:

Geplaatst door de TopicStarter : 18-12-05 20:01

dank je chrystal-gek... ik had dit topic natuurlijk gestart om zelf informatie te vinden, maar merkte al snel dat er meer mensen ( en paarden) zijn die met dit probleem te kampen hebben.
Dus daarom dat ik hoop dat dit topic verder gaan dan mijn paard alleen. Er is zo weinig te vinden over Cushing syndroom (en de manieren om dit probleem te lijf te gaan) en dus hoop ik dat dit topic blijft lopen voor degene die nog steeds hulp en informatie nodig hebben...

**Geplaatst**: 18-12-05 20:11

Re: iemand ervaring met paard met cushing syndroom?

Geplaatst: 18-12-05 20:11

Ja ik hoop ook dat het topic blijft lopen. Het is een vreselijke ziekte die vaak al jaren aanwezig is zonder dat de eigenaar en de DA het in de gaten heeft. Bij veel dingen denk je vaak dat het ouderdomskwaaltjes zijn. Het meest prominente waar je het aan kunt zien is de vacht.
Het is erg dat zoveel dierenartsen en weing vanaf weten en dat ze zo weinig genegen zijn om wat onderzoek te doen of in ieder geval er iets over te lezen. Ik heb ook een andere DA moeten zoeken omdat mijn eigen DA niet de moeite wilde doen. Hij had mijn pony al afgeschreven, voor oude ponies/paarden wilde hij niet te veel moeite doen. En dat hoor je veel meer.

@Cer: je vroeg of je het kon zien als een paard vermagerde. Dit is inderdaad een sympthoom van Cushing maar het kan ook een spijsverteringsprobleem zijn. Meestal is het eerste waar de eigenaar het aan merkt: het niet meer verharen en raar krullerig haar krijgen. Maar vaak is de ziekte dan al lang aanwezig. Er zijn verschillende medicijnen voor. Genezen kan het niet maar je kunt wel de syptomen "wegnemen" Maar net zoals met alle medicijnen het helpt niet bij alle paarden.

**Geplaatst**: 03-05-09 11:24

Geplaatst: 03-05-09 11:24

er is wel wat aan te doen om de tumor te redden maar helemaal weg te halen kan niet

**Geplaatst**: 03-05-09 19:20

Geplaatst: 03-05-09 19:20

Dit is een heel oud topic Arwiera, maar hoe bedoel je de tumor te redden?