Paarden kunnen niet recht vooruit of recht achteruit kijken. Daarvoor zijn het prooidieren, hun reuk- en gehoorzin is beter ontwikkeld. Bij roofdieren zitten de ogen aan de voorkant, vandaar. Maar daar heeft het helemaal niets mee te maken. Maar ik heb geprobeerd om haar op een klein stukje te zetten. En dat is gelukkig gelukt na een dikke week proberen. Uiteindelijk kon ik haar aaien en pakken, gezien ze het halster nog omhad. Ze staat nu een weekje ongeveer in het kleine stukje en ik moet eggen dat ze er goed op vooruit gaat. Ze komt op het moment zelfs weer naar me toe, mits dit nog een beetje onzeker gaat, maar als ik haar aai en knuffel en borstel, dan voelt ze zich na een tijdje op haar gemak. De buurman en de zoon van de boer gaan regelmatig met hun kinderen de wei in om haar te aaien en te knuffelen, dit heb ik ook gevraagd. Ze doet helemaal niks naar die kinderen, ze is zelfs heel braaf tegen de kinderen. Het is echt een heel goed teken. Ik ben er echt blij mee, maar ik blijf rustig aan doen. Ik heb hier een foto van haar samen met de vriend van mijn nicht, zij hebben zelf ook 4 paarden. Hij straalt heel veel rust uit en zoals je op de foto kunt zien borstel hij haar en vindt ze het ook nog eens lekker ook!