Ik heb wat oude berichtjes van mezelf opgedoken en hieronder geplaatst. Succes ermee!
Wat ik morgen zou doen:
wel zweepje meenemen, verder niets veranderen. Gewoon losrijden (heeft hij al dressuurwedstrijden gelopen?), en op je gemak beginnen met wat kleine sprongetjes. Neem iemand mee die je vertrouwt (eigenaar?) om voor je te bouwen en neem de tijd. Spring niet te veel en te hoog, wel zowel een steil als een oxer op parcourshoogte. Rust en vertrouwen zijn het belangrijkste. Stap evt wat rond, en neem vlak voor je de ring in moet een steiltje van zo'n 90 cm, zodat je beiden weer geconcentreerd bent.
Rijd een keer de ring rond voor je groet, zodat je paard al wat gezien heeft, spring rustig aan in galop, rijd nog een volte en galoppeer dan vol overtuiging naar de eerste. Dat mis ik een beetje in jouw verhaal, het klinkt allemaal wat onzeker, en dat kun je niet gebruiken. Zenuwen zijn begrijpelijk, maar als je het zelf absoluut niet ziet zitten, moet je het niet doen.
Let met parcours verkennen op evt moeilijkheden maar meestal zijn oefen parcoursen eerlijk gebouwd.
Zorg dat je het parcours vlot voorwaarts rijdt (ik ga er vanuit dat je paard geen racer is, maar gewoon onder je kan galopperen), iets meer dan je thuis gewend bent zonder te gaan jagen. Zo kun je je paard wat meer overtuiging geven, want jij zult hem moeten helpen, hij heeft nog geen ervaring. Als hij na een sprong te hard gaat, zet je hem rustig op een volte om hem weer bij je te krijgen. Dit zijn toch wedstrijden voor de ervaring, die strafpunten maken niet uit. Mocht je een fout hebben en je paard schrikt ervan, doe je hetzelfde. Zo leert je paard jou vertrouwen. Als het echt niet lukt, spring je evt nog een eenvoudige sprong en groet je af. In de ring forceren heeft geen nut in deze situatie.
Kortom: 'gooi je hart over de hindernis, dan volgt je paard vanzelf'
Zenuwen:
een instructeur (Coby van Baalen) zei ooit tegen een kennis van mij die bij haar leste: zenuwen is een kwestie van zelfbeheersing. Als je dus nu al tegen jezelf gaat zeggen dat je zo zenuwachtig bent wordt het er zeker niet beter op. Je kunt een paar dingen doen:
- iedere keer als je dat denkt jezelf bestraffend toespreken en zeggen dat het best meevalt
- bedenken wat er mis zou kunnen gaan en hoe je dat kunt oplossen of voorkomen (dus die scenario's die je noemt, met bijbehorende aanpak)
wegspringen in de hoek = voor die tijd schoudervoor rijden (of gewoon overdreven stelling) en extra binnenbeen gebruiken
paard niet te houden = op de volte zetten en extra laten werken
- bedenken dat er de doodstraf niet op staat als het niet goed gaat
- bedenken dat je paard ook zenuwachtig is en dus op jou moet kunnen rekenen want jij moet hem dus vertrouwen geven (=> heel belangrijk dus!)
- een keer op vreemd terrein gaan oefenen, bv zomaar naar een wedstrijd rijden en op het losrijterrein wat rondhobbelen
- en jezelf voorhouden dat het gewoon allemaal goed komt, misschien niet de eerste keer maar wel met wat ervaring
Je begint er zelf al vanuit te gaan dat het niets wordt (dat wordt natuurlijk 1 groot drama) , en dat is geen goed startpunt. Als je nu begint met het volgende:
- hij is zenuwachtig
- ik moet hem dus gerust stellen
- we gaan dus op ons gemak wennen aan de nieuwe omgeving
daar trek je ruim de tijd voor uit en daarna ga je pas heel simpel losrijden
en je hoeft toch 60 stijlpunten te halen? Tevreden zijn met een braaf paard voor de eerste keer, de rest komt wel.
). 
staat met een fles water klaar, een helper is dus handig, maar die heb je al 
. 
Haha, nee natuurlijk ga ik erg mijn best doen, maar het is gewoon echt voor de lol. 
\ 
ik was helemaal foutloos voor de rest, superzonde!