Om 5 uur waren Fitz en ik bij Ameretto op stal. Trailer aangekoppeld, wagen volgeladen, paard in het rolhok, Lau in de auto en gaan met die banaan. Op het terrein aangekomen moest Lau nog zooooo enorm veel doen in een kwartier tijd: bloes ruilen, startnummer ophalen, twee parcoursen verkennen en last but not least een frietje eten om niet slapjes van haar paard te vallen. Maar gelukkig zat ze ondanks dit drukke programma nog op tijd in het zadel om lekker te kunnen losrijden.
Bij het losspringen kreeg Lau een paar keer te horen dat men het zo leuk en dapper vond dat ze met haar pony bij de paarden startte. Mensen zien vaak wel dat het een klein paard is, maar omdat hij er niet echt pony-achtig uitziet, wordt er vaak gevraagd of het nou een E is of een 'echt' paard. Gekke dravebier.
Ret had er weer zin in en trok met losspringen al behoorlijk op de hindernissen. Tijdens het parcours verkennen had ik al een paar keer een twijfelachtig 'ja hoor' van Lau gehoord toen ik vroeg of ze het nog zag zitten. Er zaten namelijk een paar kastelen tussen die hindernissen... Tja, dit was geen simpel M-ponyparcours meer, maar een stevig L-paardenparcours. Ik kreeg bij sommige hindernissen spontaan hoogtevrees, laat mij maar lekker op de grond blijven...
Gelukkig bleek Ret met de hoogte geen moeite te hebben. Met de afstanden af en toe wel, maar hij wist zich er goed mee te redden. Ze kwamen met één balk het klassieke parcours rond. Op de eerste hindernis van de dubbel (een steil van 1.10) kwam hij niet goed uit, stopte in eerste instantie maar sprong toen toch nog vanuit stilstand. Helaas gooide hij de bovenste balk er daarbij af. Tijd stilgezet, hindernis weer opgebouwd en de tweede keer ging het goed. Ook de laatste dubbel was geen probleem, en ze kwamen rond met 6.5 strafpunt (dus ook tijdsoverschrijding). Maar helemaal geen slecht resultaat!
Daarna meteen door naar het progressief. Daarvoor moest je even een paar minuutjes wachten in een sluis tussen de twee parcoursen. Daar stond Ret alweer te trappelen van ongeduld. In dit parcours liep hij wat gehaast (hij werd steeds heter) en in zijn haast gooide hij er een balk af en kwam hij wat scheef voor een hindernis uit waardoor ze een stop hadden. De tweede keer sprong hij hem super en ook hindernis 6 - een (in mijn ogen hele enge) triple van zeker 1.20 hoog - sprong hij in één keer zonder problemen. Bij de laatste hindernis kwam hij weer niet goed uit (weer te gehaast) en daar ging hij helaas de eerste keer weer in de stop. Toch rondgekomen, toch tevreden, weer veel geleerd en lekkere inspanning geleverd. Je kon wel duidelijk zien dat hij er lol in had en hij had na het springen ook nog voldoende energie over voor een sprintje naar de stallen om eventjes Leys en de rest welterusten te wensen.
Marco heeft een aantal erg leuke foto's gemaakt, ook in het kader van de 21"-verzameling. Lau gaat overigens voor de 14" en Ret voor de 28" - wat ons brengt op een gemiddelde van 21.
Over foto's gesproken: hopelijk komen die nog deze week op Bokt te staan. Zodra Marco z'n kabeltje heeft, hangen we de boel aan een pc in de buurt (dat zal deze dan wel worden
) en dan hebben jullie eindelijk een beeld van wat er hier in Almelo allemaal gebeurt! 
