Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-06-02 21:58

Geplaatst: 12-06-02 21:58

Ik heb er iig wel veel lol in *LOL*

Of ik nu wel of geen w.punten krijg. Ik ga op concours om te kijken of mijn paard en ik vooruitgegaan zijn en als ik zelf tevreden ben(en dat is niet snel) dan maken die punten niet uit *LOL*

(kan ik makkelijk zeggen want ik heb ze toch nog niet gehad Knipoog

)

Ik vraag ook altijd aan mensen of ze een leuke dag hebben gehad, maar soms krijg je dan hele vreemde reacties Party!!

Voor mij is het plezier belangrijker dan de prijzen...

**Geplaatst**: 12-06-02 22:58

Geplaatst: 12-06-02 22:58

Jantina, ik vroeg me van de week na een bepaald topic precies hetzelfde af: waar deden we het ook alweer voor? Juist, gewoon voor de lol.
In de eerste plaats ga ik, en helemaal sinds dit jaar, voor een tevreden gevoel voor mezelf. Wat voor punten ik heb en wat anderen daar van vinden is daar ondergeschikt aan. Dat is ook wel anders geweest, maar tot nu toe was alles toch wat makkelijker en haalde ik de punten (en prijs)bijna altijd wel.....nu maakt dat niet zo heel veel meer uit. maar.....ik wil wel vooruitgang zien. Ik train hard, en nee, dat is ook niet altijd leuk, maar des te groter is het positieve gevoel als iets dan wél gaat. Als een onderdeel de ene keer helemaal de mist in gat en de volgende keer heb ik een dikke voldoende (m'n appuyement was drie weken geleden in Exloo een onvoldoende, zondag een 8), daar ben ik blij mee. Dan krijg ik bevestiging en weet dat ik daar in elk geval goed mee bezig ben.

Tot de M1 was ik altijd heel zenuwachtig maar op een gegeven moment sloeg dat helemaal om. Ik weet nog dat ik in Schoonloo over het wedstrijdterrein liep en bedacht 'hey, ik ben helemaal niet zenuwachtig', en vanaf toen was het over. Wel gezonde spanning natuurlijk, maar dat is nodig om mezelf scherp te houden. In een proef moet je er toch altijd iets meer aan rijden.

Nog even dit: maar als ik goede punten rijd, dan is dat natuurlijk wel superfijn. Ik kick wel op wardering denk ik (wie niet?), dus dan ben ik wel even heel trots ja, vooral op m'n paard.
En ik kom ook wel eens met een rotgevoel thuis, het kan ook voorkomen dat het gewoon niet loopt als ik op wedstrijd ben. Maar ook dat ik niet erg, dat is extra motivatie voor hard trainen en de volgende keer een betere/andere voorbereiding.

Ik heb er trouwens een grote hekel aan als mensen weer eens de schuld aan hun paard of aan de jury geven. Dat zijn ook altijd dezelfden die dat doen. Als je zeker weet dat je het zelf absoluut perfect hebt gedaan, dan mag je zeuren. Jij zit er boven op en bepaalt als het goed is wat dat paard onder je doet. En als dat fout gaat, ja, dan moet je de fout eerst bij jezelf zoeken voor al het andere. En dat is wel eens confronterend (dit begint te lijken op een preek, dat was toch niet helemaal de bedoeling.....), maar je hebt er wel iets aan. Daarbij, af en toe kan er ook nog wel eens iets nuttigs op die protocollen staan. Volgens mij kijken mensen daar toch niet allemaal naar. Ik schrijf weleens en dan sta je versteld hoeveel mensen in de L2 bijvoorbeeld niet genoeg teugel geven in de vrije stap. Dat is iets wat je dan toch elke keer weer op je briefje krijgt?

Tenslotte: Lov, inderdaad een echt goed verhaal!

**Geplaatst**: 12-06-02 23:09

Geplaatst: 12-06-02 23:09

Toch lijkt het soms alsof je niet meer op concours zou "mogen" voor de prestaties. Ik ga toch echt in de eerste plaats om een prestatie neer te zetten, voor de lol alleen kan ik ook wel in de kroeg gaan zitten.

Als ik naar een concours in een "vreemde" regio ga, waar ik dus niemand ken, dan rijd ik mijn proefjes, drink nog even koffie met degene die met me mee is die dag (of niet, als ik alleen ga) en ben weer vertrokken. Als de afstand niet te gek is breng ik eerst mijn paard naar huis en rijd dan zelf even terug voor de uitslag.

Maar ik vind dat mijn humeur nooit ten koste mag gaan van mijn streven naar prestaties. Ik heb geen zin om gefrustreerd en kwaad over zo'n concoursterrein te hobbelen, want daar heeft niemand wat aan. Ik heb lol in het rijden, en lol in mijn paarden, en dus lol in mijn proefjes, en op de dag dat dat laatste niet meer het geval is stop ik subiet met wedstrijdrijden.

**Geplaatst**: 12-06-02 23:48

Geplaatst: 12-06-02 23:48

Hoevaak heb ik wel niet gehad dat het helemaal in de soep liep. Nou dan heb je wel lol hoor! De hele familie aan het lachen en dan kan de gene die voorleest ook niet meer serieus zijn en dan gaat er meer mis en dan heb je de grootste lol gehad! Of het erg is.. Nee, bekers en lintjes zat en ik weet (wist, want diertje is verkocht) dat ie het toch wel kon... Mijn eerste concours geen zo slecht (heb gigantisch lopen janken), kon alleen maar beter gaan en daar ben ik me aan vast blijven houden. Ik ben wel serieus bezig hoor, maar thuis lach ik ook altijd om dingen die fout gaan, waarom niet op concours?

**Geplaatst**: 13-06-02 08:38

Geplaatst: 13-06-02 08:38

Ik ga én voor de lol op concours én voor de prestaties Haha!

Onder prestaties versta ik niet zozeer twee eerste prijzen en een karrevracht aan winstpunten, maar ik beschouw het als een prestatie als ik fijn gereden heb en mijn paard zich goed gedragen heeft. Ik ga op concours omdat ik het leuk vind om wedstrijden te rijden en om mijn paard ervaring te laten opdoen in de wedstrijdring. En als het dan een keer minder goed gaat omdat meneer toevallig erg kijkerig is, nou jammer dan. Ik ben niet zo'n gefrustreerd typje die zijn paard na een slecht proef nog even mores leert op het voorterrein of loopt te schelden op alles en iedereen.... En van een duinrit kan ik net zo veel genieten als van een fijn gereden proef.

**Geplaatst**: 13-06-02 08:46

Geplaatst: 13-06-02 08:46

natuulijk ga je in de eerste plaats voor de lol, ik had afgelopen zaterdag een wedstrijd, zoals je in mijn profiel kan lezen heb ik een nieuw paard die Z2 gelopen heeft, ik moest L1 startten terwijl ik zelf altijd L2 gereden had, ik dacht ach dat doe ik even, nou mooi niet dus he, ik had wel een winstpunt bij de 2e proef maar bij de eerste had ik 149! ik schaamde me echt kapot, en heb de hele dag ook zitten mokken, het was wel mijn eigen schuld ik dacht er gewoon te makkelijk over... Maar vanavond gaan we het weer proberen, en ga nu nog beter oefenen, met in mijn achterhoofd dat het niet alleen om het winnen gaat maar ook om de lol! heb er dus wel wat van geleerd!

**Geplaatst**: 13-06-02 10:19

Geplaatst: 13-06-02 10:19

Ik zal dan ook maar reageren Lachen

ik zeg niet dat het voor mij het leukste is DE dressuur, maar wel het belangrijkste.
Wil je een paard ooit fatsoendelijk rond kunnen rijden in een parcours, dan heb je gewoon een goede dressuurbasis nodig.

Verder vind ik het altijd de leukste uitdaging, om mijn paard, dat ik zelf helemaal heb klaar gemaakt naar en bepaald nivo te rijden en dat is nu bij mij echt geen B Lachen

wil minimaal met renske M worden, en mijn instructrice zegt dat het minimaal z1 kan worden. Dus ik heb nog wat te gaan.

Soms baal ik van de dressuur dat je gewoon niet gewaardeerd wordt op je rijden, maar dat je wordt afgerekend omdat je in hun ogen geen "wedstrijd" paard hebt, maar een karre paard. ACh ja dan baal ik 10 minuten en dan is het over.

Ik ga iedere keer weer met nieuwe hoop, en met veel plezier de ring in, Want moet ik alleen met het springen 2 minuten en het is over, en je hoeft er niet eens voor te vlechten *LOL*

Ja ik kan wel zeggen dat ik plezier heb in de dressuur, ookal zit het wel eens tegen dat ik er van baal. Maar goed wanneer ik graag naar school ga, dat ging ik dus, ging echt met plezier naar school, en ik kreeg een onvoldoende terug voor een tentamen, ja dan baalde ik ook van school, maar dat wil niet zeggen dat ik er geen plezier meer in heb.

BTw ik ga altijd samen met mijn ouders die niet altijd ja en amen zeggen In tegendeel, wanneer ik zit te mokken, pakken ze mij wel ff aan, en groot gelijk hebben ze want ik heb geen reden om te mokken.
En een ander meisje van de stal rijdt ook wedstrijden en dan is het altijd gezellig. Ik heb op concour 2 uur voor me zelf, en de rest is ook het aanmoedigen, en wat is nou mooien wanneer een vriendin 1ste wordt of goed rijdt Verward

Ja wanneer ik zelf ook zo rijd, maar goed das niet altijd zo het geval Haha!

Groetjes Lara[/b]

Laatst bijgewerkt door Waventy op 13-06-02 10:32, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-06-02 10:24

Geplaatst: 13-06-02 10:24

Zep"]

Maar ik vind dat mijn humeur nooit ten koste mag gaan van mijn streven naar prestaties. Ik heb geen zin om gefrustreerd en kwaad over zo'n concoursterrein te hobbelen, want daar heeft niemand wat aan. Ik heb lol in het rijden, en lol in mijn paarden, en dus lol in mijn proefjes, en op de dag dat dat laatste niet meer het geval is stop ik subiet met wedstrijdrijden.
[/quote]

Zep ik kan nmiet geloven dat jij met een big smile blijft rond lopen, wanneer je bv het idee hebt dat je makkelijk eerste had kunnen zijn, en ze zetten je op een laaste plaats ?
Heel extreem, maar ik weet waar je naar toe wilt. iedereen baalt wel eens, Anky, ik en weet ik veel hoeveel mensen meer die ff balen, na een uitslag of een K proef. Dus ik vind ddat balen er best bij hoort in mate.

Want wat moet je wanneer je niet eens baalt als je de proef door je eigen schuld verpest hebt ? waar zitten de ambities dan ? en Ambities heb je toch wel nodig als je op wedstrijd gaat,

wedstrijden zijn er voor mij ook puur voor de lol, en de spanning ik moet iets hebben om na te streven. Maar iedereen zit anders in elkaar.

[quote="Pava schreef:
Ik ben niet zo'n gefrustreerd typje die zijn paard na een slecht proef nog even mores leert op het voorterrein of loopt te schelden op alles en iedereen.... En van een duinrit kan ik net zo veel genieten als van een fijn gereden proef.

idd dat zie je zo vaak, en op die mensen kan ik Misselijk

Want dan gaat het niet meer voor de lol, maar voor de "roem" en dan gaat Alles over de rug van het paard.

**Geplaatst**: 13-06-02 11:06

Geplaatst: 13-06-02 11:06

het komt zelden tot nooit voor dat ik het écht goed vond en ze plaatsen me allerlaatste, ik weet gelukkig altijd vrij goed in te schatten wat mijn mogelijkheden zijn.

Ik ga naar concours om een prestatie neer te zetten. Als ik dus van mening ben dat ik mijn paard echt goed genoeg voor elkaar heb, dan rijd ik ook echt om te winnen. Als ik weet dat het thuis allemaal nog teveel rammelt, ga ik dus niet op concours. Waarom zou ik in hemelsnaam naar een wedstrijd gaan, als het er om gaat spannen of ik wel een voldoende prestatie neer kan zetten? Dan ga ik er liever gewoon zelf heen om wat vrienden te kunnen zien rijden en koffie te drinken.

Ik ben tevreden als ik mijn proef goed gereden heb, afgemeten naar de mogelijkheden van mij en mijn paard op dat moment. Wat de jury daar dan van vindt is een tweede. Dat is iets waar ik geen invloed op heb, dus daar ga ik me niet druk over maken, en al helemaal niet vantevoren! Ik heb dus liever dat ik 1 word met 154 punten, dan dat ik 6e word met 154 punten.

Ik stel mezelf meestal een doel in de zin van "ik wil bij de eerste 5 eindigen" of de eerste 10, of wat mij maar haalbaar lijkt. Ik weet nog dat ik bij de pony's naar het NK SGW ging (heeeeeel vroeger, ik reed daar oa tegen de oudere zus van Merel Haha!

). Voor ik wegging had ik mezelf tot doel gesteld om bij de eerste 5 te eindigen. Uiteindelijk is er natuurlijk maar 1 plek die telt. Mijn dressuurproef was onder de maat, en daardoor eindigde ik als 5e. Ik heb daar ongeveer 5 minuten van gebaald, want als ik beter had gereden (= op mijn normale niveau) had ik met gemak kunnen winnen. Maar goed, ik had mijn doelstelling behaald, en daar kon ik heel tevreden mee zijn, dus uiteindelijk was ik toch blij met mijn resultaat.

Achteraf was ik heel blij met mezelf dat ik zo had gedacht en er ook naar gehandeld, want een jaar of twee daarvoor was ik een stuk gefrustreerder en had ik zeker niet zo relaxed gereageerd als toen.

Ik ben ook wel eens ontevreden over mijn punten, of kwaad op mezelf dat ik niet goed genoeg gereden heb, of whatever, maar het is niet de bedoeling dat jij daar iets van kunt merken. En mijn paarden al helemaal niet. Ik kan nergens zo slecht tegen als mensen die hun eigen frustraties op hun paarden of hun achterban gaan afreageren. Dan loopt er een heel groepje familie of vrienden een weekend of op z'n minst een vrije zaterdag op te offeren voor jouw "leuke" wedstrijd, en loop je ze zeker nog uit te kafferen dat ze de dingen niet goed gedaan hebben?? Kom op zeg!

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 13-06-02 11:26, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-06-02 11:07

Geplaatst: 13-06-02 11:07

Volgende week start ik met Muzefee M1.
Ik ben er niet zenuwachtig voor, spannend vind ik het wel. En vooral ook leuk. Dressuur wel...

Met Muzefee is de lol er een beetje af met springen omdat het een paar keer flink verkeerd is gegaan. Ze stopt grof voor de hindernissen. Het past perfect en het lijkt alsof ze af gaat zetten en alsnog plant ze haar voorbenen voor of zelfs in de hindernis. Hierdoor ben ik twee keer op de hindernis beland en was voor mij de lol er flink af.

Doordat het niet goed ging, werd ik erg zenuwachtig waardoor het de volgende keer nog minder ging.

Sinds kort heb ik les van een andere springinstructeur. Hij weet mij te motiveren en hij ziet precies de problemen waar we tegenaan lopen.
Gisteren tijdens het oefenparcours wilde ze één keer stoppen en toen heb ik haar letterlijk over de hindernis geschopt. Hier was ze zo van onder de indruk dat ze het niet in haar hoofd gehaald heeft om nog eens te proberen te stoppen.
Dit is echt even een drempel waar we overheen moeten. Zodra het vertrouwen van beide kanten er weer is, vind ik de springwedstrijden ook wel weer leuk. Het is nu een kwestie van te weinig ervaring van ons allebei. Als ze er balkjes af tikt, maakt me niks uit. Alleen dat weigeren... daar baal ik dan van.
En weet je waarom ik baal? Omdat ik het niet voor elkaar krijg haar ontspannen een parcoursje te laten lopen. In de les springen we een parcours van 1,20 m. met gemak. Alleen door die zenuwen (is niet nodig want zelfs als we het verknallen gaat het paard toch wel weer mee naar huis) verpest ik het voor ons allebei. Ik ben teveel gespannen en rijd mijn paard daardoor niet goed op de hindernis waardoor zij zoiets heeft van: doe het dan zelf maar.
Tja, ondanks dat ik het even wat minder leuk vind, ga ik toch door. In dit geval omdat het iets is waar we even door moeten.

Met de jonge merrie is het wat heel anders. Met Raloma start ik volgende week voor het eerst: een BB-parcoursje.
Gisteren zijn we voor het eerst op vreemd terrein tussen vreemde paarden aan het rijden geweest en ik heb zo'n enorme lol gehad!
Ze liep met haar staart recht overeind en de hele tijd snurken. Als er een paard langs kwam galopperen, sprong ze van schrik opzij en volgde er een bok.
Het eerste parcours was slechts vijftig centimeter en ze was zo ontzettend braaf. Het tweede parcours was tachtig centimeter en ook hier liep ze zo door.
Dit was dus geen wedstrijd, maar wel een oefenwedstrijd en ik vond het fantastisch! Ik heb echt zin in volgende week!
En weet je wat het stomme is? Met haar ben ik totaal niet zenuwachtig en heb ik echt heel veel plezier.

(Net als de dressuur met Muzefee trouwens..)

**Geplaatst**: 13-06-02 11:25

Geplaatst: 13-06-02 11:25

mischien zeuren en klagen we met z´n allen veels te snel.
als je wedstrijden rijdt moet je er goed van genieten. het is tenslotte iets waar niet iedereen de mogelijkheid en de vaardigheid voor heeft!! Lachen

**Geplaatst**: 13-06-02 12:01

Geplaatst: 13-06-02 12:01

Cody schreef:
Zo was er een meid die op een strontvervelend paard reed, hij bokte bij binnenkomen in de ring alles bij elkaar en zij lag slap van het lachen. Ze haalde haar schouders op naar de jury, gaf het paard een klap op zijn kont en mocht overnieuw beginnen.
Ook al mocht dat niet dan was ze nog lachend naar huis gegaan, ik heb haar later nog even gesproken en ze zei dat ze puur heenging voor de lol, om met haar 'uit de klei getrokken paard' zoals ze hem noemde eens op chique te gaan. En wat denk je? Haar instelling en de nuchterheid van haar paard leverden haar in de L 169 punten op. Ze stond er versteld van.

Hihi met zo'n instelling ben ik dus ook gestart op 1 van onze onderlinge wedstrijdjes. Tinka bokken, en ik met een big smile. Helaas kon deze jury dit niet waarderen, op mijn protocol stond: serieuzer rijden, ook al is het maar onderling. Bij binnenkomst van mijn tweede proefje was het wel leuk dat diezelfde jury mij aanmoedigde en te zeggen: je kan het!
Ik rij dus op het moment alleen onderling, maar ben wel van plan om binnenkort echt te gaan starten. Waarom? omdat ik het leuk vind. En natuurlijk is het fijn als ik goeie punten krijg, maar daar doe ik het niet echt voor.

**Geplaatst**: 13-06-02 12:27

Geplaatst: 13-06-02 12:27

Ik vind wedstrijden rijden niet alleen leuk om het rijden zelf maar ook om alles wat er mee te maken heeft.
Ik kan echt genieten van lekker in alle rust Fitz in te vlechten en te wassen en te bedenken dat ik toch zo'n gouden paard heb gevonden.
Daarna nog je spullen schoonmaken en je dag is weer compleet.

Wat ik me echter niet kan voorstellen is dat mensen zeggen: als ik maar lekker gereden heb dan maakt het me niet uit wat de jury ervan vindt.
Ik kan echt enorm de pest in hebben als ik voor mijn idee lekker gereden heb en de punten bagger zijn.
Maar dat is slikken en het hoort bij de dressuursport. Tenslotte krijg je ook wel eens punten als je ze niet verdient en dan hoor je niemand meer.
Ik kan me alleen nog steeds niet ontspannen in de ring, en ik hoop dat dat nog een keer gaat komen.
In de ring rijd ik als een Zombie rond en vergeet alles wat er tegen me gezegd is. Geloof toch dat ik meer gebaat ben bij een haptonoom dan bij een instructeur Haha!

**Geplaatst**: 13-06-02 12:56

Geplaatst: 13-06-02 12:56

idd fitz dat is wat ik probeerden te zeggen.

**Geplaatst**: 13-06-02 12:59

Geplaatst: 13-06-02 12:59

Nou ik ben anders toch ook wel met een big smile het parcours uitgekomen toen ik eraf was gedonderd.
Maar naar mijn idee was het mijn schuld en gaf ik Kawa gelijk dat hij me liet zandhappen Haha!

En toen 2 weken alles mis ging wat er mis kon gaan, kwam ik ook met een big smile de ring uit.
De jury lachte zelfs breedlachend terug.

Ben ik nu dan ineens van een andere planeet of zo?

**Geplaatst**: 13-06-02 13:06

Geplaatst: 13-06-02 13:06

Nee, maar dat is niet wat ik bedoelde Kawa. Ik zet de laatste tijd ook drama-proeven neer en dan is het niet meer dan terecht als je lage punten hebt. Laatst lagen de voorlezer en ik ook dubbel na een dramatisch verreden proef.

Ik bedoel alleen dat ik de pest in heb als ik naar mijn idee wel lekker gereden heb en je dan drama-punten terug krijgt.
Maar ook dan: even slikken en gewoon weer doorgaan!

**Geplaatst**: 13-06-02 13:13

Geplaatst: 13-06-02 13:13

Natuurlijk ben ik niet blij met naar mijn gevoel goede proef en tegenvallende punten.
Maar hoe vaak heb je dat?

Meestal zit ik heel erg in de buurt met mijn geschatte punten vooraf.

Dus als je altijd denkt dat je goed rijd en altijd weinig punten krijgt, klopt er nog iets niet met je gevoel van wat er in een proef moet gebeuren.

En dat is ook wat zep wilde zeggen. (denk ik Haha!

)

Altijd lage punten is niet door een keer een pokke jury.
Dan moet er rijtechnisch gewoon nog wat gesleuteld worden.

**Geplaatst**: 13-06-02 13:19

Geplaatst: 13-06-02 13:19

Je haalt nu 2 topics door elkaar.

Het ging hier om lol in het wedstrijdrijden. Die lol heb ik dus alleen merkte ik daarbij op dat ik de pest in heb als ik lage punten terug krijg als ik lekker gereden heb. Maar ik kan wel lol hebben als ik domme dingen doe in de proef, bv. verkeerd rijden Haha!

**Geplaatst**: 13-06-02 13:23

Geplaatst: 13-06-02 13:23

Ow ja
BLond!!!!!!
sorry
Maar ze begonnen ook op elkaar te lijken, vind ik dan Schijnheilig

Maar niet temin , mijn goede zin is nog niet zo snel verpest, volgende keer meer succes denk ik altijd maar.

**Geplaatst**: 13-06-02 13:37

Geplaatst: 13-06-02 13:37

Fitzroy schreef:
Nee, maar dat is niet wat ik bedoelde Kawa. Ik zet de laatste tijd ook drama-proeven neer en dan is het niet meer dan terecht als je lage punten hebt. Laatst lagen de voorlezer en ik ook dubbel na een dramatisch verreden proef.

Ik bedoel alleen dat ik de pest in heb als ik naar mijn idee wel lekker gereden heb en je dan drama-punten terug krijgt.
Maar ook dan: even slikken en gewoon weer doorgaan!

Even off-topic: heb ik iets gemist? Ik ben niet de bedoelde voorlezer, toch?

Als ik lekker gereden heb en ik krijg drama-punten dan zal ik ook wel balen, maar dat verpest niet de lol in het wedstrijdrijden. Tenzij het een seizoen lang zo is, maar dan heb je m.i. ook dringend behoefte aan een werkoverleg met je instructeur Haha!

**Geplaatst**: 13-06-02 13:51

Geplaatst: 13-06-02 13:51

Ik denk dat het belangrijkste niet is dát je baalt, meer de manier waaróp je baalt. Als je sommige mensen enorm gefrustreerd ziet doen en met zo'n Boos!

bek over het wedstrijdterrein ziet lopen, dan vraag ik me wel eens af waar die mee bezig zijn. Daar zit hem het verschil.

Grappig dat vaak als argument voor het "altijd blijven lachen" wordt aangehaald "het is maar hobby", terwijl de echte zuurpruimen op concours meestal juist de hobby-ruiters zijn. Het gros van de profi's heeft goed geleerd om te gaan met tegenslagen, en daar merk je dus veel minder aan.

**Geplaatst**: 13-06-02 13:56

Geplaatst: 13-06-02 13:56

Zep schreef:
Ik denk dat het belangrijkste niet is dát je baalt, meer de manier waaróp je baalt. Als je sommige mensen enorm gefrustreerd ziet doen en met zo'n bek over het wedstrijdterrein ziet lopen, dan vraag ik me wel eens af waar die mee bezig zijn. Daar zit hem het verschil.

Grappig dat vaak als argument voor het "altijd blijven lachen" wordt aangehaald "het is maar hobby", terwijl de echte zuurpruimen op concours meestal juist de hobby-ruiters zijn. Het gros van de profi's heeft goed geleerd om te gaan met tegenslagen, en daar merk je dus veel minder aan.

Als ik echt baal, dan kat ik het liefste iedereen af en heeft ook iedereen het gedaan, de jury, de voorlezer, de grooms, de supporters, de juffrouw van de koffie, die meneer op die stoel daar en die mevrouw ernaast, het meisje dat langsliep, het paard dat beter kon lopen, degene in de ring naast me, de schrijver, het weer, de bodem, de bomen in het bos, het zand op het strand en noem maar op.

Kort balen en daarna flink je best doen je paard beter te laten lopen, daar bereik je meer mee. Als ik niet lekker heb gereden dan merk je dat wel aan mij en het is dan beter als ik op dat soort momenten me even niet met anderen bemoei ofzo, ik ben dan even aan het verwerken en dat kan ik beter alleen doen. Want de mensen eromheen hebben die snauw meestal ook niet verdiend en mijn paard al helemaal niet.

**Geplaatst**: 13-06-02 14:06

Geplaatst: 13-06-02 14:06

Ik vindt het leuk om op wedstrijd te gaan,
Wassen, vlechtten, laarzen poetsen hoort er allemaal bij.
Tuurlijk hebben we allemaal wel eens een meningsverschil met de jury:
jij denkt dat je goed hebt gereden dan heb je superlage punten
Heb ook wel eens winstpunten gehaald in een proef dat ik echt geen winstpunt waard vond.
Ik ga ook echt starten als ik zeker weet dat alles goed bevestigd is

**Geplaatst**: 13-06-02 15:10

Geplaatst: 13-06-02 15:10

Ik rij geen officiele wedstrijden maar soms heb ik er best wel zin in en onderlinge vind ik erg leuk. Wat mij trekt in wedstrijden is voornamelijk het er naartoe werken. Je hebt een goede drijfveer om je paard nieuwe dingen te leren of gewoon de oude `kunstjes` te verbeteren en op een wedstrijd kan je mooi zien hoe je het er nou eigenlijk vanaf brengt. Als je het goed doet met een winstpunt of meer dan is dat een beloning maar als het slecht gaat weet ik ook wel waar dat aan ligt. Maakt niet uit, volgende keer gewoon nog harder trainen of eerder komen of... etc etc.
Het tutten van tevoren met goed poetsen, wassen en evt. vlechten vind ik ook leuk. Pjelk zijn witte schabrak onder het zadel en ik mijn witte rijbroek aan; gewoon leuk te laten zien wat je kan (of niet kan Haha!

).
Dus misschien als mijn vader me vaak brengen wel begin ik toch nog eens aan officiele wedstrijden al vind ik het soms toch ook wel heel stressig vooral als het elders is.

**Geplaatst**: 14-06-02 11:08

Geplaatst: 14-06-02 11:08

ik ben zelf misschien wel een goed voorbeeld van die stress paard afkraken en presatiedrang. Ik vind het gewoon heel erg leuk om wedstrijden te rijden, en woensdag heb ik eigelijk mijn eerst officiele wedstrijd. Het liefste zou ik ook elke week willen starten maar mijn ouders vinden paarden niet leuk en willen me niet naar wedstrijden toe brengen elke week,en we hebben zelf ook geen trailer, dus ik zou altijd moeten rijden erheen.
zelf zit ik tijdens de wedstrijd ook wel eens te denken van ohh wat is dat een mooi paard enz. zou iedereen wel hebben denk ik. wel zorg ik dat ze altijd mooi is ingevlochten enz. Ze is nog maar net onder het zadel ( 8 maanden ) en in een vreemde buurt loopt ze dus voor geen meter meestal en daar baal ik dan super van, Maar dat reageer ik nooit af op haar. Ze word gewoon weer netje met eten op stal gezet enz. Ik zou heel graag hoger op willen komen en ik heb maar 2 jaar dus ik train heel erg hard op 3 of 4 keer per week de rest rijd mijn zusje op haar.
Ik rij eigelijk ook nooit buiten alleen om uit te stappen, en mijn zusje rijd meestal wel 1 keer per week buiten soms 2 keer.
verder doe ik nog wat aan stap werk enz om het te verbeteren gewoon s'avonsds rondje buiten zonder zadel ofzo.
Ik erger me hel;emaal niet aan het dresuur rijden, en vind het eigelijk heel erg leuk. Mijn pony heeft er ook geen moeite mee, vind niets aan buiten rijden.
Ook ben ik wel eens groom en ga ik met andere mee, het is gewoon wat je zelf leuk vind. en dat is voor iedereen anders