Geplaatst Onze planning was goed, maar de uitvoering wat minder…om 6.00 uur zouden we wegrijden, maar Bertus voelde zich niet helemaal fit en had wat meer tijd nodig om op deze vroege zondagmorgen op gang te komen. Uiteindelijk pas om half zeven weggereden.
Ik had de hele week (of eigenlijk twee weken) al lopen stressen…onze eerste klasse II en dan nog te laat komen ook ?
Eenmaal op het terrein aangekomen, mochten we de trailer parkeren aan de kant van de weg. Salty had de hele weg al geoefend op de trailer om warm te lopen en te bokken (helaas is normaal gedrag in de trailer blijkbaar nog niet mogelijk) >;)
Meteen naar het secretariaat, wc en de voorkeuring. Gelukkig bleek alles prima in orde (HF 36, locomotie een A!) en konden we weer terug naar de trailer om op te zadelen.
Toch nog voor 9.00 uur bij de start kunnen komen…de door mij zo gevreesde massastart! Volgens mij vond Salty het nog veel te vroeg om al alle paarden in te gaan halen, want eigenlijk vertrok ze meteen al heel ontspannen.
Na een paar km. hadden we aansluiting gevonden bij Mazzeltje en nog een paar andere combinaties. Salty kon in een heerlijk rustig tempo blijven draven als ze achter Latoya liep.
De plassen vormden eigenlijk ook geen probleem, zolang er maar een paard voor haar door het water liep.
Nog even heb ik samen met een ander meisje en haar paard Bonnie opgereden, dit tempo lag iets hoger wat Salty ook wel even fijn vond. Toch ben ik uiteindelijk weer veilig achter Latoya aan gegaan, toen Salty en Bonnie weigerden als eerste door een plas te gaan.
Het eerste rondje was eigenlijk zo voorbij, 1 km. voor de vetgate zijn we gaan stappen, zodat ik Salty bijna direct aan kon bieden. Een hartslag van 40! Het was nog even wachten op de rest van de keuring, alles was prima, behalve de turgor. Dit had ik al een beetje verwacht, omdat Salty nog geen slok had gedronken. Bij de klasse I ritten, dronk ze altijd pas na de nakeuring. Voor locomotie kregen we gelukkig weer een A!
En tja…toen weer op weg! Salty vond het maar raar, want de trailer was de andere kant op, dat wist ze zeker! Ik moest haar even op weg helpen door te drijven (ja maar, vrouwtje…dit klopt toch niet ?), maar toen we de weg eenmaal over waren kreeg ze er weer zin in en zette er een aardig tempo in.
Mazzeltje was al eerder uit de vetgate vertrokken, dus die konden we nog niet zien. Na even gegaloppeerd te hebben door het mulle zand, kregen we “het kasteel” weer in het vizier en heeft Salty de rest van de rit achter Latoya geparkeerd gezeten
Ze had de hele tijd prima hartslagwaardes, zelfs even 98 in draf, terwijl ze normaal gesproken 129 heeft!
In het laatste stuk leek Salty even een “dipje” te hebben en ook ik was blij dat het er bijna op zat…
Vlak voor de finish zijn we gaan stappen en met een HF van 57 was ik al erg trots op Salty! Ze had de hele rit zo fantastisch gelopen, lekker ontspannen en soepel!
De nakeuring is natuurlijk altijd spannend…echt gedronken had Salty nog steeds niet, alhoewel ze wel pulp had gegeten en zelfs worteltjes uit het water wou vissen!
Het resultaat: HF 40, wat lage darmgeluiden, maar een goede turgor en een A voor locomotie!
Ik ben supertrots op Salty, wat heeft ze goed haar best gedaan! Daarbij heeft ze de dag na de wedstrijd er nog nooit zo goed bij gelopen, geen dikke benen, nauwelijks stijf en heerlijk fris. Terwijl we toch een snelheid van ongeveer 13 km/ uur gehad moeten hebben.
Ik kan met een goed gevoel terug kijken op Austerlitz 2005, op naar Ommen!
Super van jullie tweetjes! Ga nu de foto's bekijken 
