Bokt.nl

Prima2Donna schreef:

Met die terminologie ben ik het dus niet helemaal eens. Ik volg Monique de Rijk hierin:
[ [url=m/8JbVH9.jpg]Afbeelding[/url] ]
Wat zij dus zegt, is dat de voorwaarts neerwaartse tendens (=nageeflijkheid) een voorwaarde is voor het aannemen van de hand (=aanleuning).
Nageeflijkheid heeft in feite weinig te maken met verbinding. Dit is puur het kunnen ontspannen van de lange rugspier, en daarmee kunnen zakken met de hals. Oefeningen als contrastelling zijn goed voor het verkrijgen van nageeflijkheid, "door het zijdelings stretchen van de lange rugspier kan deze spier zich gaan ontspannen en wordt gewerkt aan gelijke spierspanning in de rug".
Mijn paard loopt op dit moment stukken heel fijn nageeflijk, maar nog niet in constante aanleuning en dus ook niet "aan de teugel".

Brainless schreef:

Ik vind een stabiele aanleuning (een rustige hand/mond verbinding met het neusje er wat uit) al prima om B te kunnen starten.
Nageeflijkheid (aan de teugel) komt daarna wel.
Je kunt nl van veel ruiters nog niet verwachten dat ze een paard (volledig) nageeflijk laten lopen.

Prima2Donna schreef:

Met die terminologie ben ik het dus niet helemaal eens. Ik volg Monique de Rijk hierin:
[ [url=m/8JbVH9.jpg]Afbeelding[/url] ]
Wat zij dus zegt, is dat de voorwaarts neerwaartse tendens (=nageeflijkheid) een voorwaarde is voor het aannemen van de hand (=aanleuning).
Nageeflijkheid heeft in feite weinig te maken met verbinding. Dit is puur het kunnen ontspannen van de lange rugspier, en daarmee kunnen zakken met de hals. Oefeningen als contrastelling zijn goed voor het verkrijgen van nageeflijkheid, "door het zijdelings stretchen van de lange rugspier kan deze spier zich gaan ontspannen en wordt gewerkt aan gelijke spierspanning in de rug".
Mijn paard loopt op dit moment stukken heel fijn nageeflijk, maar nog niet in constante aanleuning en dus ook niet "aan de teugel".

KNHS schreef:

Onder aanleuning wordt de licht verende druk op de teugel verstaan die een paard aanbiedt, als gevolg van jouw voorwaartse inwerking op het paard, nadat jij contact en verbinding hebt genomen met de paardenmond. Een paard geeft na als hij het teugelcontact accepteert en daarbij zijn nek- en kaakspieren ontspant.

Elisa2 schreef:

Ehm er is niks zelf verzonnen hoor, in mijn ORUN map staat nageeflijkheid ook voor aanleuning in het skala der ausbildung. Dus dat is gewoon wat je leert in de opleiding tot instructeur. Kan er wel een foto van maken als je het graag zwart op wit wilt zien.

DuoPenotti schreef:

Persoonlijk vind ik paardrijden meestal veel te moeilijk gemaakt. Of althans dressuur.
Spring en westernruiters maken er niet zo'n hoog nadenk gedoetje van heb ik het idee.

Alle termen, laat ik zeggen dat ik ze vast erg vaak verkeerd gebruik. Maar ook de helft van de hulpen verkeerd of niet gebruik.

1 ontspanning, een gespannen paard leert niets.
Nou daar word mijn inziens te weinig aan gewerkt.

is hij ontspannen, ga je werken aan de been en zit hulpen.
Voor en terug op zo min mogelijk.
Handjes ontspannen.

En eigenlijk allemaal gaan ze dan de hand vanzelf opzoeken.
En als een paard dat gevoel niet als naar ervaart is dat vanzelf nageeflijk, kun je zijn hoofd vragen waar je wilt.
Of dat nu voorwaarts neerwaarts is of de houding van wat we aan de teugel noemen.
Allemaal niet zo moeilijk doen

DuoPenotti schreef:

ja omdat het zo moeilijk niet is

Echt dressuur word zo onnodig moeilijk gemaakt, voor de ruiter maar ook voor het paard.
Wakende benen achter de singel, nee doe ik niet aan mee. Als een paard uitzwaait doet mijn been pas wat.
Dus galop hulp is bij mij buitenbeen 5 cm naar achter, binnenbeen doet niks, paard springt aan buiten been weer terug.
Wil ik wat, doe ik weer wat.


Volte niets geen wakend buitenbeen achter de singel oid, paard ken echt wel een cirkeltje lopen zonder onze ondersteuning. Pas als hij over de schouder valt of achter uitbreekt doe ik wat.
Anders lekker lui niks, laat hem maar lopen.


Achterwaarts.
Ik sta halt, geef minimaal druk op de teugel, mijn benen doen niks.
Paard gaat naar achter dus de druk gaat van de teugel want ik krijg wat ik wil. Ik geef minimaal been en paard gaat naar voren.

Hoe meer hulpen hoe verwarrender voor een paard.

Maar goed daar gaat het topic niet over.
Zou ik jury zijn, wat ik niet ben.
Zou ik in de B een ontspannen paard willen zien die zijn hulpen accepteert. Daar op reageert en er niet tegen ingaat.
Of zijn hoofd dan niet op de loodlijn of bijna daar is maakt me niets uit.
Maar het mag geen onderhals zijn of de rug wegdrukken.

Elisa2 schreef:

Tja maar zo kun je niet lesgeven dan moet je wel echt weten wat de officiele begrippen zijn, wat ze inhouden, wat de hulpen er voor zijn etc etc. En dat geldt voor jureren net zo. Wil niet zeggen dat het meer hulpen zijn, maar wel de officiele. Ik denk dat daar teveel verwarring in zit omdat veel mensen er een eigen draai aan geven.

Roodvos schreef:

En dressuur jureren is zo al moeilijk genoeg. Zonder duidelijke omschrijving/definitie wordt het helemaal een puinhoop. Ook voor de ruiters. Dan zegt de ene: paard moet minder sloffen en de ander paard meer motiveren, terwijl ze bedoelen gebrek aan impuls. Of kijkt naar boven/te weinig rond en ze bedoelen tegen de hand.