Ik denk zelf dat dat best vaak voorkomt, opzich geen probleem zolang de schrijver de ruiters niet kent.
En dat is dus laatst bij ons wel een keer gebeurd. Bij een wedstrijd bij ons op stal reed een stalgenootje van mij ook mee. De schrijfster was ook van onze club.
Toen had de jury tegen de schrijfster gezegd over de ruiter: doe jezelf en je paard een plezier en stop met wedstrijden rijden, dat paard kan het toch niet...woorden van die strekking.
Wat doet de schrijfster vervolgens, je raar het al: verteld het aan de ruiter. Zij helemaal in tranen, dat ze zulke lage punten had is natuurlijk opzich al niet zo leuk maar zoiets zou ik ook niet graag horen...
We sneu, ze wil het zo graag maar ze haalt steeds tussen 135 en 140...

(overigens had ik totaal geen problemen met de jury, had 2 wp's )

Tsja...de juryleden zijn natuurlijk ook maar gewoon mensen enerzijds. Anderzijds weet iedereen dat de paardenwereld heel klein is en dat opmerkingen snel doorverteld worden. Vind het persoonlijk eigenlijk nog stommer van de schrijfster dan van het jurylid. Want de jury zegt het waarschijnlijk in een opwelling en de schrijfster verteld het door om te stoken...

Het was netter geweest als de jury die boodschap zelf in haar eigen woorden had overgebracht aan die ruiter, dat kan op verschillende momenten, dus ook direct na de proeven als er verder niemand bij is. Die schrijfster is gewoon een beetje dom bezig door dat door te vertellen. Ik schreef vroeger heel erg veel voor de vereniging, maar ik vertelde dus echt niet door wat de jury off the record tegen mij zei.

Ik sluit me bij Lovely aan.
Als het een officieel commentaar was geweest, dan had de jury het vast wel op de coupon geschreven of persoonlijk verteld
Alles wat tussen neus en lippen door gezegd wordt, daar hoor je als schrijfster imo. je mond over te houden.

Ojee, wij hebben het daar juist vaak over, wat de jury nou eigenlijk vond van de combinatie. Ik denk juist dat je daar ook weer een hoop van kan leren.. Wij hebben altijd een bekende schrijver, of de jury moet al zelf een schrijver mee hebben.

Lovely schreef:

Het was netter geweest als de jury die boodschap zelf in haar eigen woorden had overgebracht aan die ruiter, dat kan op verschillende momenten, dus ook direct na de proeven als er verder niemand bij is. Die schrijfster is gewoon een beetje dom bezig door dat door te vertellen. Ik schreef vroeger heel erg veel voor de vereniging, maar ik vertelde dus echt niet door wat de jury off the record tegen mij zei.

ditto, volledig juist
Oscar ook trouwens


sowieso kan je best geen dingen voort vertellen, geeft toch alleen maar problemen voor alle betrokken partijen

Ja, wij zijn het er op de club ook allemaal mee eens dat het voornamelijk de fout van de schrijfster was.
Het is zoizo niet echt mijn vriendin ofzo maar dit is toch wel erg dom.
Ik heb ook wel eens geschreven, ook bij de ponywedstrijden. Er was toen een meisje heel hard afgevallen, met ambulance mee. Dus we kwamen even uit het hokje zeg maar, ik stond tussen de mensen, oa de kinderen die meededen, iedereen natuurlijk vragen hoe zij hadden gereden enzo maar dat heb ik mooi voor me gehouden

Het is niet netjes van de schrijfster, maar volkomen onbeschoft van de jury. Sorry, maar dit vertelt me weer precies waarom ik geen dressuur wil rijden. Een jury mag beoordelen hoe jij en je paard het dan, op dat moment voor z'n neus doen. Bot commentaar en 'voorspellingen' houden ze maar lekker voor zich. Geen stijl, en ik vind het schokkend hoe normaal jullie dit allemaal lijken te vinden.

ArwenLune, als het een "spontane" uitlating is geweest die gebaseerd is op een mindere proef, dan ben ik het met je eens.
Niet alleen de schrijfster maar zeker ook de jury (voorbeeldfunctie !) hoort commentaar te geven dat in principe niet gecensureerd hoeft te worden.
De schrijfster hoort haar mond te houden, maar de jury moet er imo. ook rekening mee houden dat hijz/ij z'n boekje niet te buiten gaat.

Helaas ken ik de situatie niet, maar ik kan me voorstellen dat er gevallen zijn waarin dit commentaar terecht is en ook oprecht bedoeld is.

Ik zal een voorbeeldje geven:
Op mijn vorige rijvereniging zat een meisje, zij had een paard dat vanwege een "medisch mankement" van het paard (de details zal ik jullie besparen ) niet in staat was om een enigzins acceptabele proef neer te zetten, en er was ook geen sprake van dat ze dit in de toekomst wel zou kunnen, het mankement was nl. niet meer oplosbaar.
Dit meisje heeft 2 jaar lang heel frequent wedstrijden gereden, en is nooit boven de 135 punten uitgekomen.
Zelf dacht ze dat er misschien nog wel wat verbetering in zou zitten en dat de jury "wel rekening zou houden" met de tekortkomingen, maar dit is nooit gebeurd (en imo. terecht).
In zo'n geval zou een jury er imo. goed aan doen om eerlijk te zijn en uitleg te geven waarom het nooit iets zou kunnen worden in de dressuurring.
Het meisje had zelf te weinig verstand van paarden om dit in te kunnen schatten, ze wilde er gewoon niet aan als anderen het haar subtiel duidelijk probeerden te maken.
In een geval als dit vind ik het zeer terecht als een jury het meisje hier op zou wijzen..... niet via een losse flodder in het bijzijn van de schrijfster, maar liever in een persoonlijk gesprekje.
Het had dit meisje heel veel geld, frustratie en onbegrip kunnen besparen.

Dat ben ik met je eens, en eigenlijk is dit geval nog niet eens zo extreem. Maar je leest hier ook regelmatig verhalen van jury die combinaties ronduit de grond in stampen, het paard is lelijk en kan niets, de ruiter zit er voor geen meter op, die moet maar gaan springen of door het bos gaan crossen, wat een lelijke rotbok, wat rijd die griet beroerd zeg...

Dan trek ik toch m'n twijfels bij de jury-opleiding en de mentaliteit van dat soort jury's. Een ander mogen beoordelen is een soort voorrechts positie. Dan moet je dat eren door je eervol en respectvol te gedragen naar degene die je beoordeeld.
Als ik een ander z'n verhaal beoordeel (en dat doe ik vrij veel voor een fictie-archief en verschillende verhalen-wedstrijden) dan kan ik het - hoe godawfully beroerd het soms ook is - echt niet maken om dat ronduit te zeggen. Dan doe ik m'n best om de beoordeling zo te verwoorden dat vooral de verbeter-punten naar voren komen.

Het is tenslotte de bedoeling om mensen te laten verbeteren, niet om de slechten de kop af te hakken! Dat laatste ontbreekt bij sommige jury's, die lijken niet bezig te zijn met mensen naar een hoger niveau te tillen door de fouten te laten zien, die zijn bezig met de zwakkere combinaties uit het veld te slaan. En dat zint me gewoon niet.

Eerlijk gezegd vind ik het een beetje een tactloze actie van de schrijster. Zulke opmerkingen houd je toch voor je...

Ik schrijf ook nog wel eens bij een dressuurwedstrijd en dan rijden er heel regelmatig bekenden mee waar de jury leuke en minder leuke dingen over zegt, zo gaat dat nou eenmaal...

Echt leuke dingen geef ik vaak wel door als ik de bewuste ruiter toevallig nog een keer spreek, maar minder leuke dingen houd ik gewoon voor me...

zou ik ook niet leuk vinden als iemand met zulke verhalen van de jury naar me toe kwam, dan moet de jury mij dat zelf maar komen vertellen, toch?!

Dat heb je mooi verwoord

Ik heb ooit gehad at ik moest rijden en mijn zusje moest schrijven. Nou... zij kan echt nooit iets voor zich houden, dus ik durfde niet goed te rijden, nadat ik bij de vorige wedstrijd vervelend commentaar had gehad.
Gelukkig had mijn zusje alleen leuke dingen te melden: Ik was een leuke ponyruiter! (Op dat moment reed ik bij de paarden mee) Dat zijn opmerkingen die ik wil horen!

Ik ben van mening dat vooral de schrijfster haar mond had moeten houden over wat het jurylid gezegd heeft...

Ik vind hier niet direct iets mis mee, zolang het betreffende jurylid eerlijk en objectief punten gegeven heeft.

Daar kan ik natuurlijk niet over oordelen hier, omdat ik er niet bij was, en ik dus niet weet of de punten verdiend/niet verdiend waren.

Ik vind het allesinds beter dan dat ze wel rekening houden met zo'n paardje, ik bedoel...begrijp best dat het rot is als je met een paard dat wat minder is, in bv dressuur (bv manegepony die met z'n hoofdje in de lucht ronddraaft, tot-ie een snok in z'n mond krijgt en dan overgaat naar iets wat heel mooi geformuleerd een soort voorwaarts neerwaarts houding kan genoemd worden) en dat de jury dan zegt, och het is het laagste proefje en er w op de letter gereden, en zo iemand dan vanvoor zet (1e plaats)
Als jij dan een correcte proef rijdt, met een pony die nageeflijk is en mooi in de hand loopt, niet te diep, en geen bijzondere fouten en je staat dan na zo'n combinatie dan moet je toch wel denken, ja je pony heeft z'n best gedaan en jij ook, maar je pony is waarschijnlijk een schat van een dier maar geen dressuur pony^^

Ik bedoel ieder dier heeft z'n kwaliteiten en z'n gebreken, 't is aan de ruiter om er rekening mee te houden...nou vind ik niet dat je niet met elk paard dressuur mee mag doen, in tegendeel 't gaat er om dat jij en je paard lol hebben, maar dan vind ik 't wat gek dat een jury zo'n combinaties vanvoor plaatst...

En tja, jury's zitten daar vaak heel lang, geconcentreerd te kijken en om af en toe wat te ontspannen flappen ze er wat uit, toegegeven da's geen excuus om te 'kappen' maar als de kritiek gegrond is kan ik't wel begrijpen, al moeten ze proberen zo tactvol mogelijk te blijven
Maar't zijn tenslotte mensen he

ArwenLune schreef:

Het is niet netjes van de schrijfster, maar volkomen onbeschoft van de jury. Sorry, maar dit vertelt me weer precies waarom ik geen dressuur wil rijden. Een jury mag beoordelen hoe jij en je paard het dan, op dat moment voor z'n neus doen. Bot commentaar en 'voorspellingen' houden ze maar lekker voor zich. Geen stijl, en ik vind het schokkend hoe normaal jullie dit allemaal lijken te vinden.

Ik vind inderdaad dat dit soort uitspraken niet kunnen. Lage punten oke, maar dit dient geen enkel doel. Krijg het idee dat het wat uitlacherig bedoeld is. Niet netjes van deze jury.