Geplaatst Vandaag zou ik met mijn pony Amrad mee rijden op de Zeeuwse kampioenschappen. Ik ben puur voor de ervaring gedaan (en omdat ik er plezier in heb natuurlijk
). Had hier voor al een aantal wedstrijden gereden, maar ik bakte er meestal nog maar weinig van (had ook nog maar 1 winstpuntje). Dus gewoon puur voor de ervaring daar eens mee rijden.Gister avond al ingevlochten, gewassen enz enz. Vanochtend rond een uur of 9 weg gegaan. Moest om 11.44 uur rijden. Eerst even wat rondgekeken en even aangemeld. Toen lekker gaan losrijden. Amrad was erg gespannen. Het was ook wel erg druk, veel paardjes bij elkaar en een grote groene wei
Ik kreeg hem dus niet echt lekker nageeflijk. Hij zette zich erg vast in z'n kaken en hals. Toch ging m'n proef wel redelijk, de nageeflijkheid was af en toe ver te zoeken, maar de figuren gingen best netjes en hij was lekker aan m'n been. Al met al was ik best tevreden dus. Toen ik aan het uitstappen was ging m'n zus even vragen wanneer het prijsuitreiking was. Die was pas om 1 uur. Ik dacht: dan kunnen we Amrad ondertussen nog wel even naar huis brengen.Maar toen kwam er iemand met de mededeling dat de eerste 4 's middags nog moesten overkampen (nog een proef moesten rijden toch). Ik rekende er niet op dat ik hier bij zou zitten, maar toch maar gewacht met pony naar huis brengen
En dat was maar goed ook!!! Er werden steeds wat meer puntjes opgeschreven. Ik had 159 punten (weer een winstpuntje
) en hoe meer punten er opgeschreven werden, ik bleef op de 3e plek staan. Ik snapte er niks van, was echt ontzettend verbaasd, alleen al omdat ik winst had en al helemaal omdat ik ook nog eens 3e was (van de 10).Om 1 uur dus even m'n bekertje + rozetje opgehaald
En om 15.17 uur zou ik dan weer een proef moeten rijden. Half uurtje van te voren weer los gaan rijden. Ik had echt ineens een totaal andere pony onder m'n kont als 's ochtends. Netjes nageeflijk, lekker ontspannen op z'n bitje aan het kauwen. Ik stond er met losrijden al versteld van. Zelfs in m'n overgang draf-galop bleef hij met losrijden netjes nageeflijk (en ja, dat is voor ons iets heel bijzonders 
). Eerder dan gepland was mocht in m'n proef gaan rijden, doordat er iemand van tussen was gevallen vanwege een kreupele pony. M'n proef ging niet zo geweldig. Amrad liep ontzettend lekker en nageeflijk (waar ik wel ontzettend tevreden mee was 
Want vaak gaat de hele proef ontzettend tegen m'n hand 
). Maar doordat ik me toen meer op de nageeflijkheid aan het concentreren was ging ik nogal rommelen met m'n figuren. Ook zaten er spoken achter in de ring De ring lag tegen een maisveld aan, en dat was toch wel erg spannend, vond Amrad 
Ook ging er iets mis met het aangalopperen... weet eigenlijk niet eens precies wat, maar Amrad had al last van de vliegjes en met aangalopperen kreeg ik ineens een nogal rare luchtsprong. Een nogal rommelige proef dus, maar toch was ik wel tevreden, vooral over de nageeflijkheid, waar we dus hard mee aan de slag zijn.Toen kreeg ik ook nog eens te horen dat iedereen die moest overkampen ook nog mee moest rijden in de parade
Hier had ik dus van te voren al de grootste lol om, want ik weet hoe Amrad in zulk soort situaties is. Koppie gaat dan in de lucht en crossen maar, en zo dat ik er niks meer over te zeggen heb. Het enige wat ik dan moet doen is blijven zitten en wachten tot hij stopt Goed, om half 5 moest ik dus weer opnieuw op gaan zadelen voor de parade. Dat werd dus een heeeeeeeeeeeele grote groep pony's bij elkaar. Van alle categorien van het springen en de dressuur zaten er een stuk of 4 bij. En het was dus de bedoeling dat we netjes 2 aan 2 door de ring zouden gaan rijden. Natuurlijk werd dit een zooitje. Amrad gedroeg zich op zich nog best redelijk. Niet dat ik veel te zeggen had over hem hoor, maar hij bleef in ieder geval netjes op z'n plekje in de groep. Op een enkel stukje na dan
Ik was een beetje achter geraakt dus ik dreef een klein beetje aan, maar toen ging het gas nogal erg los geloof ik Dus Amrad crosste nogal hard vooruit, en ik had geen rem meer en m'n zus (stond aan de kant) schoot nogal in de lach, en daardoor had ik ook weer lol, en kon ik helemaal niet meer remmen. Maar ja Daarna moesten we opstellen en moesten de kampioenen + reserve kampioenen van Zeeland naar voren komen, en volgden er een aantal ererondjes. Ik zat niet bij de kampioenen hoor.Wel werd onze ponyclub reserve verenigingskampioen (ofzoiets
) en mocht ik dus toch nog mee een ererondje vliegen. Dat werd dus letterlijk vliegen ook. Was een beetje m'n eigen schuld hoor. Ik had Amrad eerst nog redelijk onder controle, maar ik dacht: ga maar ook. En deed een klein beetje m'n hand naar voor, en toen ging hij ook echt ook. Iets te hard maarja, ik had geen rem meer, en we gingen ook nog bijna onderuit omdat we nogal hard door de bocht vlogen Maar dat was ook wel erg leuk om eens een keer een ererondje mee te mogen maken! Daarna moesten we weer met de hele groep de ring verlaten. De pony's waren toen erg goed wakker en Amrad crosste er weer volaan vandoor. Toen had ik dus echt helemaal niks meer te zeggen. Maar ik ben toch nog een keer geremd hoor
Daarna protecol opgehaald, ik had 152 punten in m'n tweede proef. Geen winst dus, maarja maakt niet uit. Hoeveelste ik was weet ik helaas niet. Misschien dat dit nog op internet komt te staan, als ik het weet zal ik het er nog wel even bij zetten. Maar goed, het is verder ook niet zo belangrijk.
Na de parade lekker even gestapt, afgezadeld en Amrad snel naar huis gebracht want het was ondertussen al 6 uur. En we waren daar dus al vanaf 9 uur
Ik heb dus een onwijs leuke dag gehad en ben hartstikke tevreden! Het was gewoon ontzettend leuk en leerzaam om eens een keer zelf mee te rijden bij een wat belangrijkere wedstrijd.
Ook merk ik dat we toch in elke proef weer wat lekkerder gaan rijden. En wat voor mij ook heel positief was, is dat ik nu genoot van het ererondje en de parade, ook al had ik niks meer over Amrad te zeggen. Een jaar geleden was ik nog doodsbang als hij van die aanvallen had dat ik echt niet meer kon remmen.
Het was voor ons dus echt een super dag!
Sorry voor het lange verslag, maar ik ben zo blij
.