Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Fitzroy schreef:Ik ben er dus niet van overtuigd dat de schuld altijd bij de ruiter gezocht moet worden, dat is eigenlijk het punt waar het om draait.
Karin schreef:
Maar om welke 'schuld' gaat het dan? Schuld waarvan? Dat iets niet gaat zoals verwacht? Dan spreek ik liever van miscommunicatie of botsing. Schuld klinkt IMO wel heel zwaar, daarbij denk ik meer aan opzet of nalatigheid.
Nique schreef:Vreemde reactie van Gijsekim dat ik niet jureer (overigens B t/m L2) vanwege een zin die ik schrijf????????? Maakt verder niet uit meid..want ik schreef dit niet om mezelf te profileren t.o.v. andere wedstrijdruiters die niet jureren.
suzanne schreef:Ben het met Fitz eens.
Mijn paard doet dit wel degelijk opzettelijk en met de simpele reden om onder het werk uit te komen. En inderdaad weet hij gevolg...namelijk: vorige keer toen ik zo hard ging rennen duurde het even voor ik aan het werk moest. Hij weet gewoon dat het een truukje is waar ik niet mee uit de voeten kan op dit moment.
Hem op zijn donder geven tijdens de proef, of na de proef (waar ik niet voor zou kiezen overigens) heeft geen zin, want dan ben ik een gevaar voor mijzelf, mijn omgeving en voor hem. De oplossing zit er in mijn geval in hem onder de duim te krijgen en wel thuis. En dan maar hopen dat hij op concours ook nog wil luisteren. Lopen kan ie wel en niet bepaald verkeerd ook. Alleen op cruciale momenten wil ie het niet.
X suuz
Fitzroy schreef:Ik ben het deels met je eens, maar toch geldt dit niet in alle gevallen.
Er zitten echt draken van paarden tussen die je zomaar ineens laten zitten.
Ik heb ook nog zo'n draak gezien op het losrijterrein. Aan de kant weet altijd iedereen het beter, maar wacht maar totdat je er zelf op zit.
Karin schreef:Het hoeft niet altijd aan de ruiter te liggen of aan het paard als iets niet gaat zoals het gaat. Een relatie tussen twee mensen werkt immers ook niet altijd vlekkeloos. Het wil dan niet zeggen dat een van de twee het bij het verkeerde eind heeft ('schuld heeft'), maar ze liggen dan gewoon niet (altijd) op één lijn, voelen elkaar niet aan, hoe je het ook mag noemen.