Zo heb ik ook een tegenovergestelde;
Ik reed in 97 een keer in rosmalen mee,met een purioso merrie.
Die is al vrij fors maar toen ook nog eens ruim drachtig.
Ik reed toen in de L en had besloten om mijn zweep eens langs de kant te laten.De proef ging heel netjes en ik was zeer tevreden,voor mijn merries doen.Toch zag ik andere ruiters die ook goed reden dus ik had zoiets van nouja,misschien 5de ofzo.Normaal gesproken zat ik altijd bij de eerste drie maar omdat mijn merrie zo dik was en er zoveel goede proeven werden gereden had ik die gedachten.Komt de jury later de kantine in en begint te vertellen dat hij mijn merrie kende en het zo'n mooi paard vond.Dat hij het goed van mij vond dat ik met zo'n hoog drachtig paard nog meedeed en dat ik zo netjes reed.De eigenaar zei nog nou sas je hebt gewonnen hoor.En ja hoor ik had ruimschoots gewonnen.Dat alleen maar omdat de jury weg was van mijn paard.Die soort jury's wil vaker
Soms is het inderdaad zo dat een jury kijkt naar of het paard hen aanstaat en dat is vervelend,maar de meerderheid van de keren dat ik heb gestart had ik gewoon een goede jury en kreeg ik ook de punten die bij mijn proef hoorde.