Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-06-02 23:04

Ik vraag me iets af over wedstrijdruiters....

Geplaatst door de TopicStarter : 11-06-02 23:04

Als ik zo hier en daar een topic lees in dit gedeelte van bokt, vraag ik me werkelijk af:

Hebben jullie ECHTE lol in je dressuurrijden??
Ik zie zoveel gejammer over paarden die het niet kunnen, niet mooi genoeg zijn, juryleden die bagger jureren en mensen voortrekken, mede wedstrijdruiters die het voor je verzieken of in zijn algeheel irritant zijn etc.etc.

Waar gaan jullie voor naar wedstrijd? Om bezweet, naar en ellendig thuis te komen?
Ik weet van een redelijk aantal mensen hier die echt eraan rijden, die er voor gaan en niet hun paard en de omstandigheden de schuld geven als er eens iets mis gaat.
Zo hoort het imo ook!

Nog twee weekjes, dan gaan Isolda en ik weer een poging doen.
We rijden twee keer, 1x onder het zadel, 1x aangespannen.
Waarom ik mee doe?
Om te kijken waar mijn paard staat, wat ik eigelijk allemaal aan het doen ben. Wat voor punten ik krijg om die te vergelijken met punten van andere mensen en mijn vorige punten.
Maaaarrrr... het meeste nog omdat:

Ik dat LEUK vind.

En ik kan me van een aantal mensen hier, maar ook in mijn eigen omgeving niet, met de beste wil ter wereld, voorstellen dat ze het LEUK vinden Verward

**Geplaatst**: 11-06-02 23:23

Geplaatst: 11-06-02 23:23

Hier ben ik het dus volledig mee eens. Zo is het met wedstrijden, maar ook met het gewone rijden. Paardrijden is leuk en dat moet zo blijven, vind ik. Soms heb ik ook wel eens dat Marlou een baaldag heeft en alleen maar "kliert", dan heb ik ook zo iets van: worden wij nou nooit een eenheid? Want dat is eigenlijk mijn streven. Eén zijn met je paard, heerlijke lange buitenritten maken en lekker dressuren. Vandaag ging het, ondanks een keer of wat giga onder me uit spurten, best lekker en dan voel ik me helemaal happy, terwijl anderen van stal zouden denken: Jeetje wat een rotbok, dat ze er steeds van door gaat. Dat ik dan nog geen Z dressuur ben, maakt me niet uit, als dat er in zit komt dat er ook wel uit. Ik streef er wel naar zo goed mogelijk te rijden en leer ontzettend veel bij, dat vind ik wel leuk, maar niet ten koste van alles en zeker niet ten koste van mijn paard.

**Geplaatst**: 11-06-02 23:39

Geplaatst: 11-06-02 23:39

ik was vroeger ook een heel gefrustreerd typje... Lips are sealed

en dan is het dus helemaal niet leuk om op concours te gaan.

Betere voorbereiding + andere instelling = 20 punten hoger scoren
en ook nog eens een hartstikke gezellig weekend...

als je naar de kroeg gaat zorg je toch ook zelf dat het gezellig wordt? Al dat gezeik op alles en iedereen is zo'n zonde van je tijd. Het is een beetje als met dat verhaal of je een emmer half leeg of half vol vind. En uiteindelijk heb je het allemaal zelf in de hand. Ik denk dat een boel stress voortkomt uit eigen onzekerheid. Maar als ik op concours om me heen kijk vraag ik me ook wel eens af of iedereen wel een leuk weekend heeft.

Ik vind het altijd zo sneu voor die ouders of die echtgenoten die er dan maar weer achteraan hobbelen en braaf ja en amen roepen...

**Geplaatst**: 12-06-02 00:22

Geplaatst: 12-06-02 00:22

Ik denk als je geen lol dr meer in hebt beter kan stoppen met wedstrijden, ook al kom ik pas net kijken bij wedstrijden.
Ik had meer lol bij het proefje waar ik laatste in werd dan in het proefje waar ik eerste werd.
Okee het lijkt me niet leuk om elke keer laatste te worden, maar dat ligt niet (alleen) aan je jury of paard als je elke keer laatste word.

**Geplaatst**: 12-06-02 01:08

Geplaatst: 12-06-02 01:08

Nou, ik ben druk bezig om mezelf opnieuw op te voeden wat betreft de wedstrijden.
Ooit vond ik proefjes rijden leuk en easy, maar dat was voordat ik een eigen paard had.

Pakweg 2,5 jaar op een te kleine, prestatiegerichte stal met teveel mensen met de verkeerde mentaliteit heeft het plezier in wedstrijdrijden aardig verziekt. Wat iedereen best mag weten, is dat ik de eerste keer op mijn eigen paard bij het binnenkomen en groeten gewoon tranen in mijn ogen had. Daar zat ik dan eindelijk op mijn eigen paard op mijn eigen wedstrijd. Tja ik schoot wel even vol, want zo ben ik dan wel. Helaas voor mij werd ik daarom uitgelachen en kreeg ik dus erg weinig begrip. Er moest gepresteerd worden en wel een beetje rap graag.

Enfin, dus ik aan het presteren geslagen, paard mocht met 5 jaar en weinig proeven allang M lopen. De lol was er inmiddels wel af gesleten, want het ging niet meer om mooie momenten, het ging om de punten. Dus als je thuis kwam, werd er gevraagd naar de punten en niet naar je belevenissen. Aangezien ik altijd alles alleen deed, zonder ouders of echtgenoot als vaste factor, werd het voor mij na die jaren wel heel erg moeilijk om te verwerken en van de weeromstuit kreeg ik ook problemen in de africhting. Of nee, bepaalde vervelende dingen gingen steeds meer de boventoon voeren, oftewel, ik kreeg steeds meer verzet van mijn paard op allerlei manieren. Dat heb je met jonge paarden.

Later realiseerde ik mij dat zowel mijn paard als ik altijd met een soort knoop in ons buik hadden rondgelopen op wedstrijden. Ik had dat omdat ik zo nodig slachtoffer wilde zijn van de pressie en hij had het omdat ik het had en tja, hij is ook maar paard. Let wel, hij deed alles best braaf, maar alles een beetje want hij kon niet meer, hij voelde zich niet lekker.

Na al die prestatieellende heb ik het roer omgegooid, heb mijn paard neergezet op een stal met een bos ernaast, een tijdje later een iets te fanatieke instructrice ontslagen en ik ben het eens helemaal anders aan gaan pakken. In de 2,5 jaar dat ik op die stal stond, heb ik welgeteld 5 wedstrijden gereden, waarvan 1x selectie en 1x Kootwijk.
De wedstrijden dus op een laag pitje, maar wel even ontdekt dat ik een vreselijk fijn paard heb voor buiten. In die tijd is het eindelijk ook tot me door gedrongen dat ik ontzettend veel dingen met hem kan doen en dat hij heel veel situaties goed aan kan. Die dingen wist ik eigenlijk al wel, maar ik durfde ze nooit hardop te zeggen, want trots zijn op iets anders dan winstpunten, dat kon eigenlijk niet.
Voor mijn paard was het ook heel erg goed, hij kreeg andere dingen te doen en is ook veel wijzer geworden. Hij is er bijvoorbeeld heel goed in om jonge of onzekere paarden te leiden op een buitenrit. En zo zijn er nog veel dingen waar we achter gekomen zijn.
Verleden jaar heb ik hem weer verhuisd. We staan nu weer op een stal waar veel meer mensen wedstrijden rijden en waar ook best heel goed gepresteerd wordt. Deze ronde kan ik er beter tegen dan vroeger omdat ik me niet meer op laat jutten door de prestatiedruk van anderen. Het laatste jaar zijn we 2 keer op wedstrijd geweest, voor het laatst verleden zaterdag. Het gaat gelukkig alweer beter, mijn paard voelt zich nu veel prettiger op het wedstrijdterrein en ik heb voor een heel groot gedeelte mijn eigen blokkades wel opgeruimd, maar nog niet helemaal. De proeven moeten absoluut beter, maar ik ben stiekem blij dat ik hem gewoon mee kan nemen terwijl ie al een jaar geen outdoor heeft gelopen en dat ie dan op een wedstrijdje waar toch 4 ringen liggen zich keurig gedraagt. Tuurlijk kijkt ie rond en let ie op van alles en nog wat, maar het is mijn taak om hem zo te rijden dat het niet de overhand heeft. Wat ik nu nog moet leren is om hem op terrein beter tot zijn recht te laten komen en dat het dus nog dichterbij komt bij hoe hij thuis loopt. Dat is mijn taak en daar moet ik me op concentreren.
En ja, ik vind mijn wedstrijden nu leuker dan vroeger. Dat komt ten eerste omdat ik mensen die graag afkraken, uit mijn buurt hou. Daarnaast is het voor mij wel duidelijk dat mijn eigen mening ook heel erg telt en dat het commentaar van anderen daar niet altijd iets aan hoeft te veranderen. Gevolg daarvan is dat ik nu het half leeg, half vol verhaal van de andere kant bekijk en dat scheelt al een hoop. Ik denk dat ik langzaam maar zeker de goede kant op ga en als het goed is, worden mijn proeven dan ook beter. Wedstrijd rijden is nog steeds wel moeilijk, maar ik denk dat ik op de goede weg ben, mede omdat ik een betere sfeer om me heen heb en leukere mensen.

**Geplaatst**: 12-06-02 05:56

Geplaatst: 12-06-02 05:56

Ja ik vind af en toe wedstrijden rijden leuk maar ik zie het meer als bevestiging van de africhting dan als doel op zich. Hoewel ik het ook wel een beetje nodig heb als stok achter de deur om in de africhting ook verder te gaan met dingen die ik of mijn paard moeilijk vind. Als ik geen wedstrijden was gestart was ik niet zo veel gaan doorzitten in mijn training bijvoorbeeld, dat vind ik nog zo moeilijk Haha!

. Gelukkig ben ik niet zo fanatiek en baal ik niet als ik een keer een slecht proef heb gereden, ik zie dat dan ook meer als leermoment, hoe los je het op als je paard zo is (als hij bijvoorbeeld doodsbang is voor schaduwen en mijn proefje meer lijkt op een rodeo)

**Geplaatst**: 12-06-02 09:23

Geplaatst: 12-06-02 09:23

Tuurlijk is het wel leuk alleen merk ik gewoon dat er op dit moment heel streng gejureerd wordt en ikvraag me dus af waarom opeens???
Is het omdat er meer mensen een exZ paarden kopen en die in de B starten?

Waardoor je een vergelijk krijgt met paarden die minder goed zijn en daardoor erger op/tegenvallen?? Ik zou dat erg jammer vinden puur omdat iedereen een kans moet hebben om landelijk te rijden en ook een puntje te rijden. Ik vraag me dus af op dit moment wat de jury´s willen zien een 2de anky in de L en M??

**Geplaatst**: 12-06-02 09:39

Geplaatst: 12-06-02 09:39

Lovely,
Mijn complimenten voor je eerlijkheid en de dingen die je voor jezelf en je paard hebt gedaan om de problemen op te lossen en het plezier in het wedstrijdrijden weer terug te krijgen.

Ik begrijp precies wat je bedoelt hoor als je volschiet van je eigen paard... ik kan er ook wat van en veel mensen begrijpen niet wat je voelt. Ik blijf het verwonderlijk vinden dat zo'n sterk en machtig dier als een paard ter toestaat dat wij op zijn rug mogen zitten en dat het op basis van vertrouwen bereid is voor ons te werken. Volgens mij zijn er veel mensen die zich dat niet realiseren en hun paard zien als een mechanisch voorwerp dat maar constant hetzelfde niveau moet houden, en als het dan niet lukt ligt het altijd aan hun paard. Frusty

Ik rijd met mijn paard (nog) geen wedstrijden. Ondanks dat ik mezelf wijs maak dat commentaar en kritiek op mijn paard (Tinker) me koud laat, weet ik dat ik het me diep in mijn hart toch zal aantrekken. En dat vind ik niet eerlijk tegenover haar. Dus daarom rijd ik (voorlopig) lekker voor mezelf, heb ik iedere week privéles, ga af en toe met haar naar een andere trainer voor lange teugelwerk of longeerwerk om die onderdelen van de training weer verder te verfijnen en geniet ervan als ze een nieuwe oefening begrijpt en vervolgens die oefening steeds weer voor me wil doen. Dat is me meer waard dan welk juryprotocol dan ook!

**Geplaatst**: 12-06-02 09:42

Geplaatst: 12-06-02 09:42

Ik rij niet wedstrijden om het wedstrijdrijden, want zo leuk vind ik het niet. Het is veel te veel gedoe allemaal en het kost je vaak ene heel weekend. Ik vind 1x in de 2 a 3 weken zat.
Dressuur echter vind ik wel belangrijk. Mijn paarden moeten gewoon in vorm zijn omdat dat beter voor ze is. Ik kan toch immers niet altijd buitenrijden, want in de winter is het donker en dan heb je ook nog eens vaak slecht weer. Dus dan maar trainen en dan kan ik dat beter maar zo goed mogelijk doen. En dan wil ik af en toe een keer erkenning of bevestiging dta ik op de goede weg zit. en dan ga ik op wedtrijd. En ik vind mijn paarden niet minderwaardig. Ik vind mijn paarden heel goed en ik ben er heel trots op, ondanks dat het geen toppers zijn of de beste. Zoals namelijk al eerder gezegd door Fitz en Kawa: een paard hoeft maar gezond te zijn en fatsoenlijk gereden te worden om in het Z te komen.

**Geplaatst**: 12-06-02 09:57

Geplaatst: 12-06-02 09:57

abby schreef:
Lovely,
Mijn complimenten voor je eerlijkheid en de dingen die je voor jezelf en je paard hebt gedaan om de problemen op te lossen en het plezier in het wedstrijdrijden weer terug te krijgen.

Ik begrijp precies wat je bedoelt hoor als je volschiet van je eigen paard... ik kan er ook wat van en veel mensen begrijpen niet wat je voelt. Ik blijf het verwonderlijk vinden dat zo'n sterk en machtig dier als een paard ter toestaat dat wij op zijn rug mogen zitten en dat het op basis van vertrouwen bereid is voor ons te werken. Volgens mij zijn er veel mensen die zich dat niet realiseren en hun paard zien als een mechanisch voorwerp dat maar constant hetzelfde niveau moet houden, en als het dan niet lukt ligt het altijd aan hun paard.

Ik rijd met mijn paard (nog) geen wedstrijden. Ondanks dat ik mezelf wijs maak dat commentaar en kritiek op mijn paard (Tinker) me koud laat, weet ik dat ik het me diep in mijn hart toch zal aantrekken. En dat vind ik niet eerlijk tegenover haar. Dus daarom rijd ik (voorlopig) lekker voor mezelf, heb ik iedere week privéles, ga af en toe met haar naar een andere trainer voor lange teugelwerk of longeerwerk om die onderdelen van de training weer verder te verfijnen en geniet ervan als ze een nieuwe oefening begrijpt en vervolgens die oefening steeds weer voor me wil doen. Dat is me meer waard dan welk juryprotocol dan ook!

Dank je voor het compliment. Het is wel duidelijk dat ik mijn paard niet heb als een soort wedstrijdmachine. Er is meer dan wedstrijden alleen, zoals inderdaad het buitenrijden, het springen en noem maar op allemaal. Het gaat mij om de band met mijn paard. en of hij nou wel of geen winstpunten loopt doet er niet zoveel toe in het grote geheel.

**Geplaatst**: 12-06-02 09:58

Geplaatst: 12-06-02 09:58

Ik rijdt wedstrijden omdat de paarden die ik rijdt voor de verkoop zijn, en met wedstrijdervaring zijn ze gewoon beter te verkopen. Ook rijd ik wedstrijden omdat ik het gewoon leuk vind. Maar dat gefrustreerde ben ik inmiddels kwijt, tot mijn 16de was ik altijd zenuwachtig, nu denk ik ach als het vandaag niet gaat, dan volgende week wel weer.

**Geplaatst**: 12-06-02 10:04

Geplaatst: 12-06-02 10:04

Ik heb mijn paard ook niet alleen voor de wedstrijden maar als ik op wedstrijd ga ga je wel voor dat puntje? ook wel om de lol en als ik een bagger proef rij weer ik ook wel dat ik die punt niet verdien. Hijkrijgt zijn beloning zoals hij dat verdient. Ik wil gewoon kijken hoe ver ik kan komen en dat voornamelijk met springen. Als ik merk dat het mezelf niet meer lukt ben ik zelfs bereid er iemand anders op te laten starten met springen omdat ik weet dat hij er zoveel schrik in heeft.

Ik rij niet veel wedstrijden ik heb toen met de blessure hem tijd genoeg gegeven om te herstellen. Ik ging pas weer starten met groen licht van me fysio en instructeurs. Tuurlijk wilde ik wel graag maar hij moet het wel aankunnen.

**Geplaatst**: 12-06-02 10:18

Geplaatst: 12-06-02 10:18

Ik rij regelmatig wedstrijden en ik ben er ook fanatiek in. Ik vind dat als je op wedstrijd gaat, dat je best mag gaan om 1e te worden. Of dat altijd lukt is een tweede, maar ik ga niet om laatste te worden, heel simpel.
Dat wil echter niet zeggen dat ik altijd tevreden ben. Ik wordt liever laatste met een goed gevoel, dan eerste met een kl*tegevoel. Het gaat mij immers om wat ik er van vind.
Als de jury het niet mooi/oed vond, dan heeft hij/zij 5 rotminuten gehad en ik niet.
Mijn vader en moeder hebben vroeger wel altijd tegen mij gezegd: je gaat naar wedstrijd met een glimlach op je gezicht en je komt terug met een glimlach op je gezicht. Dat doe ik nog steeds. Ik kan me ook niet druk maken om een mindere proef en ik ben -gelukkig- nooit zenuwachtig. Ik doe alles ook zelf, omdat ik dat leuk vind.
Ik vlecht m'n paard, doe zelf de stiften in (als dat nodig is), zadel haar zalf op, dan mezelf ff omkleden (waar m'n zus overigens wel een handje bij helpt, met name met de plastronspeld Haha!

) en dan ga ik lekker rijden.
Ik moet zeggen dat het me heel goed bevalt zo, en dat ik bijna atijd met een goed gevoel, winstpunten en een prijs terugkom. Is altijd wel leuk Haha!

**Geplaatst**: 12-06-02 10:25

Geplaatst: 12-06-02 10:25

Ik wens stalgenoten die op wedstrijd gaan daarom ook altijd veel plezier i.p.v. veel succes... Dan willen ze je nog wel eens heel vreemd aankijken! Haha!

En als ik achteraf vraag hoe het ging, wil ik gewoon weten of ze fijn gereden hebben, die punten hoef ik niet (als eerste) te weten hoor.

Ik ken mensen die buikpijn hebben van de zenuwen, waarom rij je dan in godsnaam wedstrijden vraag ik me af. Dat is dan toch gewoon NIET leuk? Verward

**Geplaatst**: 12-06-02 10:41

Geplaatst: 12-06-02 10:41

Nummer 1 omdat ik erg trots op mijn paard ben en hem graag wil showen. Haha!

Ook al weet ik dat ik hem ,op dit moment in ieder geval, niet zo goed kan laten lopen tijdens de wedstrijd als in de les. Hij is nl nogal gespannen en als ik er dan teveel aanrij heb ik niks meer te vertellen.

En uiteraard ook voor de punten. Als ik zeg dat ik dat niet doe lieg ik.

Ik rij maar 1 keer per maand een wedstrijd in de periode oktober t/m mei.

**Geplaatst**: 12-06-02 11:54

Geplaatst: 12-06-02 11:54

Vroeger ging ik bij de pony's op wedstrijden en won ik bijna altijd, ik had de pony wel zelf ingereden, maar hij kon gewoon heel goed dressuren. Als ik dan een keer tweede werd was het huis te klein.....toen ik later een heel moeilijk paard kreeg en dus niet meer kon winnen, maar eerder vaak als laatste eindigde ging de lol er helemaal vanaf....het was een k*t paard, ik haalde geen winstpunten, het schoot niet op en iedereen keek me er op aan!!
Nu heb ik ondertussen wel geleerd dat je dit paard niet zo kunt benaderen, maar dat ik het samen met hem moet gaan doen....ik train lekker thuis, omdat ik het super vind om met hem te trainen en we gaan vaak op wedstrijd (hij is namelijk heel bang en schrikkerig). Ik kijk gewoon naar de vooruitgang die hij maakt, de punten of de plaatsing wacht ik vaak niet eens af....
Laatst zei iemand tegen me: goh, bij de pony's had je wel talent, jammer dat je nu zo'n slecht paard hebt......(hij kan goed lopen, maar schrikt gewoon vaak) Vroeger zou ik echt heel pissed worden, nu kan ik het negeren, ik laat mijn plezier wat ik met dit paardje heb echt niet door zo'n idioot verpesten!!! Als het super ging en ik heb 150 punten, zeg ik nog steeds dat het super ging....blijkbaar dan nog niet genoeg voor die klasse (rij nu M1) maar voor ons was het gewoon goed!!
Ik ga op wedstrijden zodat hij meer vertrouwen in me krijgt, zodat ik over een tijdje op wedstrijden net zo lekker kan rondrijden als thuis en dan komen die punten vanzelf wel!!!
Ik geef in ieder geval niet meer mijn paard de schuld als het een keer niet gaat, we zullen onze dag wel niet hebben, volgende keer beter!
Ook leuker trouwens voor de mensen die meegaan, anders is hun dag ook verpest....

**Geplaatst**: 12-06-02 12:31

Geplaatst: 12-06-02 12:31

Citaat:
Nummer 1 omdat ik erg trots op mijn paard ben en hem graag wil showen.

Zie hierboven!!

Soms start ik gewoon een paar maanden niet omdat er nog het e.e.a. verbeterd moet worden en dan heb ik net zoveel lol als in de wedstrijdperiodes. Maar van een wedstrijd rijden met een wat wedstrijdrijden betreft onervaren paard steek je ook heel veel op. Problemen die je dacht overwonnen te hebben duiken dan ineens weer de kop op, niet altijd leuk, maar dat stimuleert ook weer en drukt je weer met de neus op de feiten.
En doordat ik priveles heb, mis ik wel een beetje dat clubgevoel en dat kan ik dan weer lekker ophalen op een wedstrijd.

**Geplaatst**: 12-06-02 13:06

Geplaatst: 12-06-02 13:06

Ik start puur voor mijn lol.
ik vind het wel jammer als ik geen puntje heb maar ach er komt welweer een volgende keer.
Als het helemaal verrot gaat baal ik wel maar Ik baal ook onwijs wanneer ik een rot buitenrit heb gehad met een paard dat alle kanten uit vloog.

Het is gewoon alles er omheen de spanning, goed je best doen samen werken met je paard samen er een dagje op uit en weer eens wat anders doen dan in mijn eigenbak rondjes rijden.
lekker tutten en eindelijk mijn zooi eens schoonmaken.
Prijzen en punten zijn de kroon op zo'n dagje maar zonder kroon voel ik me ook een prinssesje ookal zit ik dan op een bruin paard want zeg nou zelf ik heb toch maar mooi het leukste paard die er rondloopt dus wie is er dan niet trots Lovers

**Geplaatst**: 12-06-02 13:20

Geplaatst: 12-06-02 13:20

met mijn pony reed ik wedstrijden omdat het leuk was.
op mijn paard was ik trots,en wilde ik laten zien hoeveel talent hij had,helaas heeft nog niemand dat ECHT gezien...
hij is nu voor de recreatie,en heeft het naar zijn zin.
hij had ook veel meer lol in de dressuur kunnen hebben,als hij gewaardeerd werd op wat hij kon!en niet omdat hij geen super dikke hengstennek had,en niet groot en niet bruin was...
want het was echt een goeie!
maarja,als de jury's dat niet zien,omdat het paard zelf niet aanstaat,ga je er meer druk op leggen en dan...dan komen de problemen...
jammer,maar nu is ie weer blij

**Geplaatst**: 12-06-02 19:01

Geplaatst: 12-06-02 19:01

Ik rijd wedstrijden omdat ik ervaring wil opdoen. Ik zie dit jaar als een leerproces, en dat ik daarna voor de echt winstpunten ga. Natuurlijk wil ik nu ook wel een winspunt, maar ik ga niet elke dag flink dressuur trainen omdat ik graag een punt wil hebben. Trouwens, ik moet al 2 x zo hard trainen omdat ik een Fjord heb, veel mensen vinden dat die niet op een wedstrijdterrein thuishoort. Dat is wel jammer, maar zo is het nu eenmaal. Misschien rijd ik wel wedstrijden omdat ik wil laten zien dat een Fjord ook wat in z`n mars heeft!
Ik vind het ook leuk om me punten te vergelijken. De vorige keer had ik dan bv een 4 voor een grote volte in galop. Daar kan je op oefenen, en een maand later is het een 6. Zo ook voor de middendraf, eerst een 5, maand later een 6. (scheelt niet zo heel veel, maar toch)
Ik ga niet elke week, ik ga maar 1 keer in de maand. Misschien een beetje weinig, maar het leven moet niet alleen uit wedstrijden bestaan, toch?

**Geplaatst**: 12-06-02 19:21

Geplaatst: 12-06-02 19:21

Ik ben laatst bij een wedstrijd hier in de buurt wezen kijken en het viel me op hoe fijn de sfeer bij de meesten mensen was.
Zo was er een meid die op een strontvervelend paard reed, hij bokte bij binnenkomen in de ring alles bij elkaar en zij lag slap van het lachen. Ze haalde haar schouders op naar de jury, gaf het paard een klap op zijn kont en mocht overnieuw beginnen.
Ook al mocht dat niet dan was ze nog lachend naar huis gegaan, ik heb haar later nog even gesproken en ze zei dat ze puur heenging voor de lol, om met haar 'uit de klei getrokken paard' zoals ze hem noemde eens op chique te gaan. En wat denk je? Haar instelling en de nuchterheid van haar paard leverden haar in de L 169 punten op. Ze stond er versteld van.
Ook waren er een paar poepchique combinaties, waarvan een paard erg bang was voor de hekjes. Tijdens de proef liep hij zo te stressen dat ze halverwege gestopt is met de proef en hem aan de hekjes heeft laten snuffelen. Weer een groet naar de jury en helaas geen punten vandaag, maar kennelijk ging het haar om de ervaring. Geen boze blik of wat.
Zoals het er die dag aan toe ging zou het vaker moeten zijn. Meedoen voor de lol en kijken hoever je met je training bent gekomen. Het moet inderdaad leuk blijven en ook ik twijfel daar bij sommige wedstrijdruiters aan. Een paard is geen machine en dat maakt ze juist zo leuk Lovers

**Geplaatst**: 12-06-02 20:20

Geplaatst: 12-06-02 20:20

Ik heb als eens vaker gezegt dat ik een recreative wedstrijd ruiter ben Haha!

ik vind het heel leuk om op concours te gaan, niet elke week.
In de zomer 1x in de 2 weken ongeveer. In de winter 1 x per maand.

Tuurlijk doe ik mijn best in de proef, kom natuurlijk niet om laaste te worden, maar als het niet lukt, volgende keer beter.
Verder ben ik niet iemand die ten koste van alles, paard, vriend enz vooraan wil eindigen.
Dan liever laaste op een gezellige en eerlijke manier.

Ik ga dus vooral naar concours voor de mensen.
Lekker babbelen over van alles. Meestal paarden natuurlijk Haha!

**Geplaatst**: 12-06-02 21:06

Geplaatst: 12-06-02 21:06

Ik ben net begonnen, voornamelijk met het idee dat ik wil zien hoe ver we nu zijn en dat ik gerichter train als ik voor een wedstrijd bezig ben. Dan heb ik een beetje een doel/richtlijn voor ogen.

EIgenlijk heb ik er ook echt lol in, ik ben super trots op Iwaldo als ie zijn best heeft gedaan, hoe de punten ook zijn. Dat die goed waren de laatste tijd is alleen nog maar een mooie bijkomstigheid!!

Een meisje op stal die nu 3 mnd haar verzorgpard rijdt, heeft vorige week een dure outfit aangeschaft, heeft net d'r startkaart, maar krijgt dr paard niet echt goed rond. Vandaag ook zat ze zich te verbijten op het paard en riep ze uit dat ze dan wel niet zou starten want ze zou zich kapot schamen. Tsja, toen heb ik tegen dr gezegd dat het wel je hobby is. Dat je het voor je lol moet doen, en niet omdat je rijjasje en startkaart zo duur waren! Verward