Geplaatst: 03-06-02 13:55 Hier in de regio komt het zelden voor dat je 2 proeven mag starten en nu dus wel. joepie!
we waren mooi op tijd, even gekeken waar de ring was, en we gingen opzadelen.
Bij de auto aan gekomen komt Marco er achter dat hij de auto sleutels kwijt was.
Baal ,baal, het hele terein afgelopen maar uiteindelijk hadden we ze toch gevonden.
Maar het was nu wel al een heel stuk later.
Nu op gaan zadelen en Marco had Kawa vast, met een touw door de bitring heen en aan de rechtse vast.
Nu schrikt Kawa ergens van en gaat vol in de achteruit.
Marco heeft Kawa als eens los gelaten dus dacht, deze keer niet.
Dus bleef hij vol tegen hangen, dus je kunt raden dat Kawa alleen nog maar harder ging trekken. Ik heb Kawa over gegrepen en toen hij stilstond zag ik dat het bakstuk kapot was.
Met moeite wat aan elkaar zitten frutten maar stevig zat het niet.
Maar toch maar richting ringen gegaan.
Daar aangekomen zie ik mijn instructrice te paard en ik vroeg heb jij soms reserve onderdelen bij? En zei is dus wat slimmer als mij want ze had een heel hoofdstel wat ik wel mocht lenen.
Dus terug naar de auto’s en haar hoofdstel gepakt, ik wilde daar alleen ff vlug een bakstuk af jatten maar dat ging dus niet omdat dat er zoeen was die uit 1 stuk bestond.
En aangezien het al 11 uur was en ik op 11.07 moest starten heb ik het hoofdstel maar helemaal opgeruild, ook het bit.
Ik wilde het wel wisselen maar kreeg het met geen mogelijkheid los dus toen maar laten zitten.
En dat was dus mijn domste fout.
Het is was een enkel gebroken trens, en ik rij Kawa altijd op een dubbel gebroken.
In Kawa’s jonge jaren heb ik ook met een enkel gebroken gereden, maar Kawa heeft zo’n bit nooit geaccepteerd.
Maar ik dacht nu, ach, dat is al weer zoveel jaar geleden daar kan hij nu voortaan wel tegen, FOUT!
Dus na wisselen van hoofdstel op naar de ringen.
En daar moest ik er dus ook al vrij snel in.
Tjee, wat een kl*te proef zeg.
Ik kon geen gewicht in mijn handen rijden en hij liep heel vaak achter de loodlijn, en wilde ik hem er meer uit hebben kreeg ik het andere uiterste, grof tegen de hand.
Ik kreeg hem dus ook absoluut niet op de achterhand, dus sukkelde hij op de voorhand door, waardoor hij ook nog eens een paar keer struikelde en om zijn evenwicht te bewaren maar een paar passen galoppeerde.
Toen ik klaar was moest ik een minuut later de 2e proef al in en deze ging dus net zo slecht.
135 en 138 punten, snif, zo laag heb ik nog nooit gereden. Maar ik had het kunnen weten met dat bit, en zo goed als niet losrijden, maar ja niks aan te doen.
Maar vanaf gister ligt er bij ons in de auto voortaan een geheel reserve hoofdstel.
