Samsam schreef:Ben ik het volledig mee eens en als dat niet zo is dat is je zelfbeeld niet correct!
Wel vind ik het fijn als ik de punten wat kan volgen, heb ook wel eens een lijstje gehad waar ik mijn preof totaal niet in herkende, die netzo goed van iemand anders had kunnen zijn, terwijl het puntenaantal dan wel met mijn gevoel overeenkwam!
Helemaal mee eens. Ik wordt er net zo misselijk van als ik veel te hoog gejureerd wordt. Is me afgelopen weekend nog overkomen. Hij had een hele week zwaar basiswerk achter zijn kiezen gehad. Met losrijden nog aardig achter zijn broek aangezeten. Hij liep zo lekker te swingen dat ik misschien een beetje overmoedig werd. Toen ik de ring inkwam had ie iets van
en nu ik . Een lekker los paard veranderde in een brok spanning. het juryhok was heeeeeel eng, en de omheining ook. Ik heb hem heel mijn proef er gewoon op aangepakt, da maar geen punten. Af en toe gewoon mijn handen uitgeschoven, want hij ging echt proberen te duwen, overgangen waren niet op de letter, want ik heb ze gewoon afgemaakt, dan maar niet op de letter. Ga zo maar door. Ik moest gelijk erachteraan mijn tweede rijden. Die ging een stuk beter, hij liet zich weer wat losser, en natuurlijk krijg je hem dan nog niet zo snel zoals hij normaal is, er was meer aan te rijden en er zaten goede stukken tussen.
Eerste proef 163 punten tweede 160 Ik had dus echt rond de 140 en misschien net 156-160 voor mijn tweede verwacht.. Mijn hele protocol stond vol (dat klopte ook wel ) En er stond ook "gedurfder rijden, meer risico nemen" (Lijkt me erg slim op een vatje buskruid )
Tja... Het ziet er misschien niet zo uit, omdat ik altijd wel stil zit en mijn handen wat er ook gebeurt ontspannen en stil houd, maar een jury moet toch wel zien of een paard door zijn lijf is en dat een ruiter inwerkt op zijn paard.. ook al is dat voor het oog misschien niet zichtbaar??
En zo heb ik ook een keer voor een superproef 158 punten gehad...
Ach joh, als je goed rijdt rijd je je punten wel, dan kunnen ze er echt niet omheen..