Dat ben ik met je eens, en eigenlijk is dit geval nog niet eens zo extreem. Maar je leest hier ook regelmatig verhalen van jury die combinaties ronduit de grond in stampen, het paard is lelijk en kan niets, de ruiter zit er voor geen meter op, die moet maar gaan springen of door het bos gaan crossen, wat een lelijke rotbok, wat rijd die griet beroerd zeg...
Dan trek ik toch m'n twijfels bij de jury-opleiding en de mentaliteit van dat soort jury's. Een ander mogen beoordelen is een soort voorrechts positie. Dan moet je dat eren door je eervol en respectvol te gedragen naar degene die je beoordeeld.
Als ik een ander z'n verhaal beoordeel (en dat doe ik vrij veel voor een fictie-archief en verschillende verhalen-wedstrijden) dan kan ik het - hoe godawfully beroerd het soms ook is - echt niet maken om dat ronduit te zeggen. Dan doe ik m'n best om de beoordeling zo te verwoorden dat vooral de verbeter-punten naar voren komen.
Het is tenslotte de bedoeling om mensen te laten verbeteren, niet om de slechten de kop af te hakken! Dat laatste ontbreekt bij sommige jury's, die lijken niet bezig te zijn met mensen naar een hoger niveau te tillen door de fouten te laten zien, die zijn bezig met de zwakkere combinaties uit het veld te slaan. En dat zint me gewoon niet.