Geplaatst Door diverse omstandigheden heb ik de laatste anderhalf jaar erg weinig wedstrijden gereden. Pablo heeft diverse blessures gehad, eigenlijk hebben we sinds februari 2002 niet langer dan een week of 4 kunnen trainen zonder onderbrekingen. Raimaer is vorig jaar gedekt, heeft inmiddels een zoon maar dat is ook niet zonder slag of stoot verlopen en ik ben nu sinds een week of acht weer aan de slag met haar. Dus het werd wel tijd om weer eens te gaan starten. Aangezien daar ook nog de vogelpest en mijn bruiloft en vakantie bij kwam, kon ik pas sinds begin juni weer weg. Inmiddels zijn dat twee L1 dressuurwedstrijden geweest met Raimaer (2 * 153, 1 * 158 en 1*159 punten) en met Pablo een keer L2 (2*158) en een keer B springen (4 strafpunten). Redelijk dus, en biedt goede hoop.
Dit weekend was dan eindelijk de eerste keer springen met twee paarden. Lekker in Vught, oude thuishonk en dus vetrouwd rijden. Ik was gisteren begonnen met Pablo, die ging gewoon lekker vertrouwd en rustig rond. Helaas een balkje op een oxer omdat ik zelf een te sterke ophouding had gemaakt, maar verder prima.
Toen Raimaer. Ik had niet zoveel tijd om los te rijden en ze bleef vreselijk stoer en sterk. Iedere sprong was aanleiding om er wat gas bij te geven *zoef* en met enorm veel kracht van de grond te knallen. Prachtig om te zien, lastiger om uit te zitten en het moeilijkst om gecontroleerd te houden. Het parcours was dan ook wat rommelig, ze stopte een keer voor een kijkerig steiltje en er gingen wat balken af, maar ze liet wel veel vermogen en kwaliteit zien.
En vandaag dus weer naar Vught. Nu maar omgedraaid, eerst Raimaer gereden zodat ik daar wat meer tijd voor had en dat leverde resultaat op. Ze werd nu wat minder sterk op de sprongen en hoewel ze nog steeds een beetje overdreef met de hoogte (zie de foto's op ITP) kon ik het allemaal wat beter bijbenen. Het parcours ging dan ook niet verkeerd, ik vergat zelf bijna hindernis 3 en moest die dan ook onder een hele schuine hoek springen. Op zich niet zo'n ramp, ware het niet dat een triple dan errug breed wordt
Maar dat ging goed. Alleen op 6 hadden we een balk (beetje groot en lang) en verder liep ze heel fijn rond. Datzelfde gold zeker voor Pablo, hij was foutloos en had in de barrage een banketstaaf balkje op een steilsprong.
Daarna nog gezellig zitten kletsen met eszelon4ever die speciaal was komen kijken. Dat was niet onze eerste meeting, ze had al eens geschreven toen ik met Pablo moest dressuren; alleen hadden we helaas geen tijd meer om daarna nog wat bij te praten. Nu dus wel, het was erg leuk.
Kortom, een zeer geslaagd weekend en onze springpaarden komen terug!
Foto's staan op
[ITP] raimaer in actie
.
maja je komt vast vaker terug 
) Raimaer is een heel nuchter paard, Pablo is echt onze kwajongen. Hopelijk heb ik binnenkort ook van hem weer mooie springfoto's.
