Dus dan mag het ook wel een keer 
!Eigenlijk begon mijn wedstrijd vrijdag al... Nerveus en misselijk...
Bijzonder aangenaam vooruitzicht - NOT - want als dat op vrijdag al begon, hoe zou ik me dan voelen tegen de tijd dat ik op zondag daadwerkelijk mijn proeven zou moeten rijden! 
Zaterdag samen met Jura alle voorbereidingen getroffen! Eigenlijk was dat wel erg relaxed, want toen we zaterdag naar huis gingen waren we eigenlijk al helemaal klaar...
Paarden gevlochten, kalkoen gaten schoon, tuig gepoetst, auto ingepakt... Helemaal klaar voor de strijd haha!Volgende ochtend kwam ik op stal. Alle vlechtjes zaten gelukkig nog, maar... Idie had - zoals altijd, dus ik had het kunnen verwachten - lekker gelegen en had een grote poepvlek op haar bil en buik
! Snel schoon geborsteld! En maar hopen dat dat niet meer te zien was! 
Vervolgens samen met Jura alle paarden op het land gezet en Idie haar transportbeschermers om gedaan... En op dat moment schoot Idie d'r koppie in de lucht... Staart omhoog en poepen.... Rondje door box steerten en nog maar een keer poepen!
Idie had waarschijnlijk de link tussen de vlechtjes en de transportbeschermers gelegd en dacht: dit spelletje ken ik en vind ik hardstikke leuk! Dus ook lekker nerveus! Snel laden dan maar! Ik opende de boxdeuren en had toch wel verwacht dat we 2 of 3 keer zouden moeten proberen voor ik haar op de trailer zou hebben! Maar nee, ze was zo enthousiast, rende de stal uit en zo de trailer op! Super paard!!
In de Middenbeemster aangekomen waren we veel te vroeg - zie verslag Jura. Je zou zeggen dat je dan lekker relaxed en rustig aan kan doen, maar op mij had het een iets andere uitwerking: ik werd echt mega nerveus!!! Na wat gegeten en gedronken te hebben Idie van de trailer gehaald en opgezadeld.
Tijdens het inrijden was ik niet zo heel erg blij....
Ze was zo ontzettend gefokt en dat werd natuurlijk alleen maar erger, omdat ik haar probeerde onder me / bij me te houden. Uiteindelijk maar gaan draven en galopperen zodat ze haar 'ei' tenminste een beetje kwijt raakte! Want hoe meer ik probeerde haar rustig te maken, hoe drukker ze werd. En na 10 minuten rennen en springen - "Ze is een beetje fris, he?" - was ze uitgeraasd en kon ik een beetje normaler gaan rijden! Jura was een echte mental coach en heeft er alles aan gedaan om mij wat rustiger te maken haha!Op een gegeven moment hoorde ik 'hallo' roepen... Orri was gearriveerd!
Gezellig! Maar mijn moeder en haar man (voor het gemak hierna "mijn ouders") zouden ook nog komen en die kon ik maar niet vinden... Gelukkig ontdekten ze mij vlak voor ik m'n proefje ging rijden! Heel erg leuk dat zij er ook waren, ondanks dat ze zich helemaal niet bezig houden met de paardensport. 
Toen ging ik m'n proef rijden: Jura las, Orri maakte foto's en mijn ouders stonden naast de jury-auto!
"A-X binnenkomen in arbeidsdraf, tussen X en G halthouden en groeten!"
Dat deed ik ook keurig en tot mijn grote verbazing gingen mijn ouders terug groeten
! Wisten zij veel dat ik niet hun maar de jury aan het groeten was! Gelukkig heeft Jura toen ik aan het uitstappen was even uitgelegd hoe 'het spelletje' in elkaar steekt! Ik was zelf niet helemaal happy met hoe ik had gereden, maar ach...
Het is mijn eerste wedstrijd en het is op B-niveau... Waar maak ik me druk over - ik moet het ook nog gewoon leuk vinden! Maar... het zou toch wel heel fijn zijn als je inspanningen ook nog door de jury worden gewaardeerd. En ik weet ook wel dat ik geen Jura ben, maar achteraf mag ik toch best tevreden zijn!Na het tweede proefje nog heel even uitgestapt en toen heel erg gehaast, want Jura moest natuurlijk ook nog starten met Orri! Maar daarvoor moet je haar verslag maar lezen!
http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?t=128344
Uitslag: geen prijzenfestival, maar wel in beiden proeven een winstpunt gereden!!
Jippie!! Mijn debuut zit erop en ik vond het hardstikke leuk!
Ik ga nu foto's op ITP zetten!
Orri: bedankt voor het maken van de foto's en de mental support!
Naiade: bedankt voor de mental support!
En Jura: bedankt voor al je hulp en steun!
