Ik zie nog weleens ruiters die jaren in de M klasse hobbelen, vervolgens uiteindelijk in de M2 terecht komen en daarin blijven steken...minder dan 150 punten respectievelijk, als er hoog gejureerd is. Ken ook ruiters die pas in de M2 lage punten beginnen te rijden en daar dan weer een poos in vast zitten...Uit dat groepje ruiters, merk ik een aantal verschillen:
- degeen die niet beseffen waar het aan ligt,
- degeen die lopen verkondigen dat ze inmiddels het paard Z oefeningen aanleren,
- degeen die doen alsof hun neus bloed en hoopt op betere dagen en goed gezinde jury...
(ik heb het dus niet in het algemeen over de ruiters in de M)
Zou de M eigenlijk te hoog gegrepen zijn voor degenen?
Ik heb hier eigenlijk nooit zo bij stil gestaan voor ik op bokt de verscheidene dingen lees en zie. Kan me echter herinneren dat iemand ooit de uitspraak maakte M van moeizaam hier. (of vroeger op de FNRS wedstrijden is ook mogelijk)
Enlighten me