Geplaatst Maar goed vanmorgen was de wedstrijd dus!. De beginnelingen begonnen om half 10, en toen wou ik er ook zijn. Een vriendin van mij, logeerde bij mij en die zou dus ook mee gaan. Ik fiets een uur op de manege dus ik wild eom half 9 vertrekken. Maar gister was het dus laat geworden! en ik met mijn dikke kop Verslaap me als de pest en word om 10 over 9 wakker! Maar mijn moeder was zo lief om me weg te brengen.
Op de manege was het andere meisje die op dundee reed alsvast begonnen met poetsen en zo. Toen is Sabrina mijn vriendin haar gaan helpen en ben ik gaan vlechten. In de manen een mooie hengstevlecht en in de staart gewoon ingevlochten. Uiteindelijk allemaal netjes op tijd klaar. Ik wilde met Dundee niet al te lang inrijden, omdat ik bang was dat ze dan niet meer wilde lopen. Dus uiteindelijk 5 voor mij opgestapt, en meteen flink ertegen in gegaan.
Dundee is namelijk verschrikkelijk lui. En als je niet meteen laat merken dat je dat niet zint, dan kun je het wel vergeten. Ze reageerd namelijk haast niet op het been, tenminse niet meteen. Terwijl ik dat toch eis, omdat ze meestal al niet zo voorwaarts is. Dus ik als ik been gaf en ik voelde niet meteen reactie, een flinke tik met de zweep, en dat zo een paar keer volgehouden. Nou na een stuk of 4 keer begreep ze het wel, en ze liep gelukkig heel goed voorwaarts.
Als ze voorwaarts liep wilde ik haar eigenlijk aan de teugel rijden. Ik gaf goed been erbij en pakte haar langzaam en rustig op, maar wat ik ook probeerde, ze zakte helemaal in, en werd zoals gewoonlijk vreselijk sloom. Ik heb dus maar gewoon besloten haar niet aan de teugel te rijden, en gewoon in eerste instantie te zorgen dat ze voorwaarts was. het inrijden ging dus allemaal super lekker. Uiteindelijk was ik aan de beurt. Tanja was al als eerste gestart (sinds kort ook hier op bokt.) en Fleury was al geweest. En nu moest ik me vertonen. Ik had al meteen het gevoel eigenlijk dat het wel lekker ging. Ze reageerde over goed op, en stelling liep allemaal super soepel. Ik heb me gewoon rustig en ontspannen gehouden. Normaal raak ik namelijk verschrikkelijk gespannen, en rijd mijn proef in een roes eigenlijk nergens echt goed op lettend, terwijl ik dat deze keer dus wel heb kunnen doen.
In het midden van mijn proef dacht ik eigenlijk bij mezelf van, hee het gaat wel goed. Ik vond dat ik zelf een beetje slordig zat. En na de eerste galop, die eigenlijk super goed ging, zakte Dundee weer heel erg in, ze werd gewoon slomer. Maar niemand zei dat dat echt opgevallen was. En achteraf is dat de jury dus ook niet echt opgevallen, want mijn punten werden er niet slechter op.
Toen ik de bak uit was, was ik gewoon ontzettend opgelucht, voor de eerste keer sinds 5 jaar dressuur rijden, en 5 jaar lang rond de 4de plaats blijven hangen, had ik voor het eerst het gevoel dat het goed was gegaan. Maar goed, het bleef spannend, want Fleur had ook goed gereden, en Tanja was ook gewoon SUPER netjes. Maar het moest wel goed zitten dacht ik. Al was het alleen maar omdat dit de laatste keer was.
Toen kwam het kindje van Britney naar mij toe. Britney is een manege ponytje geweest waar ik voor Dundee helemaal verliefd op was. DAt was gewoon mijn paardje eigenlijk voor mijn gevoel. Die had de hengstevlecht bij Dundee gezien en die vroeg of ik dat ook bij Britney wilde doen. Ik meot Britney dan eigenlijk wel gewoon vergeten, maar zoiets sla ik niet af. Dus daar ben ik ontzettend lang mee bezig geweest. Maar goed, toen ik daar mee klaar was bleek de laatste al bezig te zijn. De tijd was dus echt omgevlogen. Nog heel even Dundee uit gestapt een klein beetje... die kwam namelijk net terug van de proef met dat andere kindje. (wat dus helemaal niet was goed gegaan, Dundee moet je gewoon goed voorwaarts rijden en duidelijk zijn, en dat ging bij haar dus niet goed) Uit eindelijk haar op stal gezet. Vlechten eruit gehaald, en toen was het op weg naar de kantine... Na even wachten kwam de uitslag al best snel.
Ik heb nog nooit van mijn leven zo zitten trillen. De eerste werden opgenoemd, en ik dacht, nou beter dan 5 moet ik toch wel zijn.... toch?? MAAR NIET VIERDE!!! ik ben al zo vaak vierde geweest! NIET VIERDE.... gelukkig geen vierde...... WOOYOOO ook geen derde???? Help...
Uiteindelijk bleven Tanja en ik met zijn tweeen over... Die eigenaresse van ons die kan het wel spannend maken zeg.... Maar goed... "En op de tweede plaats, Tanja....." JIPPIE!!!! IK WAS EERSTE!!!!! Ik was zooooooooooo blij!!!!!!!!!!!!!! Ik ben nog nooit zo blij geweest.
Echt een top manier om zo je pony dressuur af te sluiten! Ik ben echt nog steeds helemaal happy en ik moest mijn verhaal gewoon kwijt!!!!
DUNDEE, YOU ROCK! I love you!
..... 
veel su6 met de paardendressuur alvast