Dit is ons jaar in vogelvlucht. Een mega hectisch jaar, en we rollen met alle hectiek zo het nieuwe jaar in. Zowel met Spec al prive.
Ik zal voor nieuwe lezers een paspoortje doen Naam: Chey's Special Delivey Ras: Quarter Kleur: Sorrel Leeftijd: 11
We begonnen dit jaar met het einde van een blessure. Paard dik, geen spieren en de bak bevroren. Ik ben zelf ook een stuk minder gaan rijden omdat ik een medische aandoening aan mijn voeten ontdekt heb waardoor ik ontzettend veel pijn heb met staan en lopen. Dit werkt helaas niet erg mee met het opbouwen na een blessure van je paard.
Daarnaast zijn mijn vriend en ik druk bezig met dingen plannen rondom de verhuizing die eraan zit te komen 1 februari!!
Goed!
Ervoor gekozen om Special dan maar nog een maandje vrij te geven en ons te richten op het huis.
Na onze eigen verhuizing hebben we Special op 17 Feb verhuisd naar d’r nieuwe plekje in Zeewolde.
Special was erg dik en uit conditie. Ze weigerde direct na de verhuizing te eten en dit hield ze een goede week vol. Daarna ging ze wel eten, maar bar slecht. Nu we aangekomen zijn in april eet ze al ietsje beter. Het is nog niet wat het moet zijn, maar ben al meer tevreden.
Dit maakt wel, dat ze nu dankzij het (ondanks de pijn aan m’n voeten) oppakken en weer fanatiek gaan trainen heel lekker in haar velletje zit.
Er stond al een tijdje gepland dat we een reining les zouden gaan doen bij Wendy van Osch. Maar dat zou ik gaan doen op een van haar paarden omdat Special hier nog niet klaar voor zou zijn. Gezien het tempo dat Spec zich heeft ontwikkeld heb ik toch besloten haar mee te nemen in mei en dit was super!!
Ook is Bellatrix natuurlijk weer langs geweest om wat mooie platen te schieten!!!
Eind mei werd ik in de tussentijd dankzij en second opinion gediagnostiseerd met een andere medische aandoening dan ze in eerste instantie dachten. De eerste was niet behandelbaar, maar deze gelukkig wel. Ze dachten eerst dat het Fat Pad was in het ziekenhuis. Maar bij de Bergman vermoeden ze TTS.
Half Juni kreeg ik de eerste MRI en die wees uit dat ik geen TTS had maar tja, wat dan wel.
Half augustus kreeg ik te horen na een tweede MRI dat ik een botfragment en een flinke cyste had zitten die weg gehaald moest worden. Mid Oktober zou ik geopereerd worden.
Dit wetende ben ik gaan zoeken naar vervanging voor Special gezien ik nu al wist dat ik er een maand of 3 uit ging zijn. Zeker een maand qua verzorging, en zeker 3 maanden qua rijden. Revalidatie werd op een half jaar gezet. Ook zijn we wat vaker de trailer gaan pakken om het zand te gaan verkennen
En daar we op de valreep nog een onwijs gave shoot gedaan. Eindelijk had ik mijn twee grote liefdes samen op de foto!! Uiteraard heeft Marlies ons vastgelegd!!
Toen kwam (5 weken te vroeg) een telefoontje. Of ik MORGEN kon komen voor de operatie. Umm.. ja..
Geen bijrijder, geen verzorger, niemand om voor Spec te zorgen. Jeroen had geen vrij. Aaaaaaaaaaah….
Goed. Mn mams mee naar de Bergman voor de operatie. En de zelfde avond nog met Jeroen mee naar Special om uit te leggen hoe je een stal uit mest . Mn stalgenoten verklaarde me voor gek. Ik ben op 1 dag na (kotsmisselijk van de Tramadol) alle dagen mee geweest met mn lieve vriend die voor mij de stal heeft staan mesten. (oke, ik stond het soms ook zelf te doen, maar ik ben eigenwijs) .
Special is in de periode dat ik niet kon rijden na mijn operatie steeds weer slechter gaan eten (ze werd wel in beweging gehouden door een stalgenootje, maar die kon helaas niet zo goed met dr uit de voeten) na een grondige controle bleek het toch echt aan het slechte voer te liggen. Het blijft een merrie die altijd goed eten voor dr neus heeft gehad, en het bermkuil wat ze nu moet eten laat ze demonstratief liggen. Ze staat sinds november op hooi en dit gaat geweldig. Ze eet weer goed, zit lekker in dr vel en heel dr looplust weer terug!! Yes!!
Heel eigenwijs ben ik een kleine 3 weken na mijn operatie er al weer op geklommen. Het rijden ging echt heel slecht met de andere ruiter en het werd allemaal afgeschoven op Special. (als je niet consequent bent neemt ze een loopje met je, en ze was dit niet)
Ik stap op en ik kon met 1 been alles vragen en mevrouw deed precies waar ik om vroeg. Het deed zeer, maar het was het zoooo waard!!
Zo eens in de twee weken klom ik er op om toch even te rijden en dit ben ik gaan uitbouwen met barebackpad naar 2x in de week. (ik kon mijn geopereerde voet niet in de stijgbeugel doen)
Liefde is...
Je hobby's combineren (Pokemon Go en paardrijden)
Half November vond ik mezelf wel goed genoeg om het zadel weer te proberen en toen dat lukte zijn we direct maar op les gegaan. Dit keer een nieuwe instructie in Woudenberg..
De les ging super! Veel nieuwe inzichten en huiswerk voor de volgende keer.
Nu we dan toch de winter door konden gaan rijden, dan mag eindelijk die vacht eraf.
Helaas was dat net een paar dagen te vroeg
We hadden net weer een afspraak gemaakt bij Roy voor een nieuwe les en Special struikelt gruwelijk tijdens de galop en weet ons nog maar net te redden. Die avond leek alles in orde, ze liep rad en we hebben nog even de schrik eruit gereden.
De volgende ochtend haalde ik haar echter op drie benen haar box uit. De DA ter plaatse deed vermoeden dat er iets mis was in haar knie maar gezien ze nergens op reageerde toch maar pijnstilling en de dag aankijken.
De volgende dag heb ik mijn eigen DA gebeld om een scan te laten maken omdat ik het niet vertrouwde. Special die altijd mega hard is voor zichzelf en zo onwijs kreupel loopt. Hmmm. De boer vond het allemaal maar onzin dat ik naar de DA ging. Gewoon een weekje afwachten, komt vanzelf goed.
Die vrijdag stonden we bij de DA en hier kwam uit dat ze met de struikel haar sprong heeft overstrekt en daarbij een stukje bot heeft beschadigd. Veel rust en tijd moet dit vanzelf doen genezen. Dus mijn merrie die o zo graag buiten staat heeft de komende anderhalve maand zeker boxrust.
GVD, het jaar in met een blessure, het jaar uit met een blessure.
Zelf ben ik er ook nog niet uit, maar daar word hard aan gewerkt. Volgend jaar word alles anders!!
`````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````` Aan het einde van het jaar is er altijd een lichtpuntje die het hele jaar weer goedmaakt.
28 Dec is dit mooie monster alweer drie jaar van mij. En er gaat nog geen dag voorbij dat ik niet met een big smile terugkijk naar die bewuste avond.