Geplaatst Ik heb Cheana nu iets meer dan een jaar. Een jaar lijkt niet lang, maar we hebben al zo ontzettend veel meegemaakt!
13 oktober 2015
Dit was de dag dat ze klinisch gekeurd werd, opnieuw. Want de vorige keer was ze gevoelig aan alle 4 de hoeven. Bleek dat de eigenaren haar de dag ervoor hadden bekapt. Zo stond ze er netjes bij voor de dierenarts. Niet heel slim dus. Besloten het 3 weken te laten rusten en opnieuw keuren.
Uiteraard onwijs spannend, maar ze was met vlag en wimpel geslaagd!
Dus vanaf 13 oktober 2015 kon ik mij de trotse eigenaar noemen van Cheana.
Aangezien ze nog een veulentje aan de voet had bleef ze nog even bij de oude eigenaren staan.
Ik mocht komen en gaan wanneer ik wilde.
Opzich heel fijn. Konden we in haar vertrouwde omgeving elkaar leren kennen.
Dus lekker knuffelen, tutten en rijden.
December 2015
We gingen haar eindelijk verhuizen naar mijn stal. Wederom spannend!
Hoe gaan de andere paarden op haar reageren? Maar dat verliep eigenlijk heel soepeltjes!
Wederom lekker knuffelen en op pad samen wandelen.
Zo kon ze de omgeving beetje leren kennen en wederom meer aan mij wennen.
Eind deze maand hebben we zelfs onze eerste buitenrit gemaakt! Wel met een stalgenootje als steun
Januari 2016
Toen kwam de tijd van blubber, heel erg veel blubber, heel erg diepe blubber.
Afzien, enorm. Eigen weitje. Verdriet omdat je paard tot diep in de blubber staat.
En deze foto viel het nog mee, het werd nog erger.
Gelukkig konden we nog steeds wel genieten van heerlijke buitenritjes, zelfs alleen!
Maart 2016
De blubber werd te erg, ik wist het niet meer. Ik had er geen puf meer in.
Dus besloten paardje toch te verhuizen. Ik had een top plek gevonden!
Ook hier weer lekker het buitenrijden opgepakt. Heerlijk!
Het is lekker opstappen en gaan, want we staan nu direct aan het bos.
Ook flink begonnen met trainen voor endurance, en wat gaat het goed!
April 2016
Tot eind april... Het gaat helemaal mis. Op buitenrit gaat ze er in keiharde rengalop vandoor.
Gevallen, niks aan de hand. Paard vangen en weer verder. Nog geen minuut later vliegt ze er weer keihard vandoor. Gevallen, hard, heel hard. Mijn cap is gebroken en ik voel me goed duizelig en wazig. Kan bijna niet lopen. Cheana weer gevangen (die na 5 minuten weer de rust zelve is...)
Goed thuis gekomen, huisartenpost en ziekenhuis gehad. Lichte hersenschudding.
Angst zit er goed in. Dus gaan rijden in de bak en weer een bit in. Helaas elk ritje eindigt in vallen.
Iedereen roept: "Je blijft niet goed genoeg zitten" "Scherper bit" "Harder aanpakken"
Onzekerheid alom! Uiteindelijk naar mijn gevoel geluisterd en er een osteopaat bij gehaald. Ze zit vast in haar nek, rug en bekken, en niet zo'n klein beetje ook!
Langzaamaan het rijden opgepakt, ik durf niet veel meer nu.
Beetje stappen en draven, lekker veel wandelen.
Mei 2016
Rustig aan dus... Wandelen en op die manier genieten van je paardje.
Paardje langzaam oppakken volgens planning van de osteopaat. Wandelen, longeren en dan rustig aan rijden. Nog steeds durf ik niet veel. Langzaam aan!
Juni 2016
We gaan samen naar onze 1e fotoshoot! leuk!
Wederom was ze zo ontzettend braaf, en wat een gave foto's. Trots op mijn meisje.
Juli 2016
We zitten niet stil. We gaan in juli naar Limburg. Een nachtje overnachten om dan een dagje grondwerkles te doen. Onze band sterker maken, is niet verkeerd met mijn onzekerheid!
Ze staat op stal... Staat ze nooit, maar wederom: wat heb ik een braaf paard!
Genoten en veel geleerd die dag.
Ook deze maand voor het eerst weer een buitenrit gemaakt.
Een stapritje, die zo ontspannen eindigde! Dat was goed voor mijn vertrouwen
En dan komt eind juli... Ik heb weer een lesje. We durven zelfs galop aan, 2 stappen en weer terug.
Oh wat ging dat goed! We gaan kijken of ze 1 rondje op de volte het goed doet.
En het ging wederom heel erg mis. uitbreken bokken en doen. Ik val, hard, hard op mijn rug. Ik ben ontzettend bang dat mijn rug gebroken is. Uiteindelijk alleen gekneusd, wel een gebroken vinger.
Augustus 2016
Tja, met een gebroken vinger kan ik niet eens rijden!! Uiteindelijk blijk ik ook een peesblessure te hebben (tot op heden daar nog herstellende van!)
Ik ga op zoek naar een bijrijder en nadenkende wat ik kan doen. Lesgeefster zei wel dat ze het gewoon niet kan, galop op de volte.
En verder gewoon weer lekker grondwerk, longeren en tja, weer wandelen. Gebied is er heerlijk voor!
September 2016
Mijn bijrijder is begonnen. Ze ziet de uitdaging helemaal aan. Gaat goedkomen.
Galop laten we voorlopig achterweg.
Ik ben deze maand begonnen met rechtrichten. Mijn lesgeefster snapte mijn rijproblemen volledig. Ze scheef als maar zijn kan. Dus ik ben lekker vanaf de grond dit aan het trainen, mijn bijrijder in het zadel.
Ook uiteraard het grondwerk, longeren en wandelen gaan gewoon door. Ik blijf met haar bezig en onze band wordt steeds sterker
Oktober 2016
Nog een fotoshoot! Maar dan om de hoek. Mijn bijrijder rijd Cheana erheen en dat maakt het voor haar de 1e buitenrit
Ging super!
De lessen rechtrichten gaan door en ik merk echt resultaat.
Mijn bijrijder voelt ook dat ze steeds soepeler wordt. Komt allemaal goed, rustige stapjes.
November 2016
We gaan gestaag vooruit. Galop laten we nog steeds achterwege. Niet aan de longe, daar train ik het wel. Gaat gewoon allemaal even duren voordat ze weer ok is. Ik blijf lessen in rechtrichten en blijf hierin trainen. Ondanks mijn vinger geniet ik enorm van mijn paard. Samen gaan we er komen. Zij leert, ik leer. We hebben geen haast.
[ http://boktimg.nl/img/m/iwQpeB.jpg
Deze maand een body protector gekocht. Het is wel de bedoeling dat ik er uiteindelijk weer op klim, maar eerst die vinger genezen.
We hebben in zo'n korte tijd zoveel meegemaakt.
In het begin gewoonweg te snel gegaan. Dus 10 stappen terug, en heeel langzaam stapjes vooruit maken. Ik ben absoluut niet bang voor mijn paard. Maar door al die vallen wel enorm onzeker met rijden. Dat gaat ook goedkomen. Maar zover zijn we nog lang niet. Een lange, maar leuke weg te gaan.
http://boktimg.nl/img/m/GlrhIz.jpg
goed dat je verder hebt gezocht naar de oorzaak en niet direct naar andere hulpmiddelen 
