Geplaatst eindigde het helaas niet zo vrolijk. Een heel verhaal maar (hopelijk) zeker het lezen waard.
Oktober 2014
Na een hele poos wikken en wegen toch besloten mijn vorige paard, Atleet, te verkopen. Na vier jaar lief en leed konden we elkaar niet meer geven wat we beide wilden, ik wilde lekker buitenritjes rijden en daarnaast af en toe een wedstrijd rijden. We starten inmiddels M1 en dat ging zeker van mijn uit kan uit, ons niet van harte af. Ik vond het trainen voor al die wedstrijden niet leuk meer en begon het plezier in het rijden te verliezen, Atleet vond dit daar en tegen juist prachtig. Hij genoot ervan om echt lekker aan het werk te zijn. Door een ongeluk dat we hebben gehad was hij echter niet meer verkeersmak en konden we het harde werken dus niet afwisselen met lekker een ritje door het bos.
Nadat Atleet verkocht was, was er een ding zeker. Er kwam een fries. Nou was Atleet de enige niet fries op de stal waar ik sta dus dat was makkelijk
Ik kocht een hele leuke merrie van mijn stalbaas, Klasien. Hij had haar zelf gefokt en mijn stalbazin heeft haar zelf opgeleid en tot de Z1 gereden, toen kwamen er echter problemen... Mevrouw wil alles leren, behalve een wissel. Zo af en toe springt ze hem maar nooit op commando. Zij kwamen er dus niet verder mee maar wilde haar ook eigenlijk niet weg doen, Klasien is immers het eerste paard dat ze zelf gefokt hebben. Maar ja... wat in de wei laten lopen is ook zo zonde van zo'n leuke merrie.
Met z'n alle zijn we toen tot de conclusie gekomen dat ik haar zou kopen, op die manier zou ze bezig blijven. En kon ik zowel wedstrijden rijden als lekker naar buiten. Mijn ambitie ligt er toch niet bij om in het Z te komen dus we zouden toch geen last krijgen van die wissels. En Klasien is altijd in voor een ritje naar het bos, het maakt haar dan ook niet uit of je nou in je eentje of met 10 andere gaat, ze vind het altijd gezellig.
Ze had ondertussen al bijna een jaar niets meer gedaan dus begonnen we heel rustig weer conditie op te bouwen door lekker wat staprondjes te maken, vaak vergezeld door mijn vader op zijn stalen ros:
November 2014
Toen we net lekker bezig waren met opbouwen ging het al mis, Klasien kreeg zandkoliek en moest een week in de kliniek doorbrengen. Gelukkig herstelde ze goed hiervan, na nog een tijd thuis ook rustig aan gedaan te hebben begonnen we weer met rijden.
December 2014
Klasien is mijn derde paard, mijn eerste pony was een ruin en ook Atleet was een ruin... dus tja als je dan eindelijk een merrie hebt kun je dit soort dingen krijgen natuurlijk
Maart 2015
Even een stap vooruit, na dat we januari en februari getraind hadden werd het tijd voor ons debuut. We sloegen de B over starten gelijk in het L1. Doordat ik stiekem toch wel heel zenuwachtig was leverde het geen mooie punten op maar goed de kop was eraf
.
In maart begon ook ons grote baby avontuur. Het begon toch wel te kriebelen om een veulentje te fokken... Dus alles goed besproken met iedereen en we zouden het gaan proberen. Aangezien Klasien twaalf is en nog nooit drachtig geweest was gingen we er van uit dat ze niet in een keer drachtig zou worden, vandaar dat we maar vroeg in het seizoen begonnen met dekken. We hadden gekozen voor de hengst Beart.
Maart was een drukke maand... We hebben ook nog gezellig een rit over de Veluwe gemaakt tijdens de EtR
April 2015
Klasien werd gescand, het ei was weg maar op de 18 dagen scan zat er helaas geen embryo. Nogmaals proberen dus.
Mei 2015
Helaas weer hetzelfde verhaal, het ei was weg maar weer geen embryo. In mei werd Klasien nog een keer hengstig dus opnieuw geprobeerd maar weer niets.
Ook waren we gestart op de koudbloedwedstrijd in Winterswijk, wat een leuke tweede plaats opleverde. Maar ook iets nog veel leukers wat ik niet had zien aankomen. We werden gevraagd of we mee wilde rijden in het Friezen-viertal van Winterswijk dat ze dit jaar voor het eerst wilde opzetten.
Juni 2015
Ook in juni zijn we een Enjoy the Ride gestart, dit keer in Markelo samen met bokker Splinterz en haar friesje Mike!
Daarnaast waren we ook begonnen met de trainingen van het viertal en dit viel nog niet mee. We hadden toen we begonnen met trainen precies vier friezen weten te verzamelen, geen ruimte voor uitvallers dus. En tijdens de eerste training bleek al meteen dat er behoorlijk wat tempo verschil tussen onze zwarte parels zat, daarnaast reed en ook een jonkie mee die net twee maanden onder het zadel was. Deze was super braaf maar had nog erg veel moeite met de galop, niet echt handig tijdens een viertal proef dus.
Ook waren we natuurlijk nog bezig met Klasien drachtig krijgen, omdat we inmiddels al vier keer met Beart gedekt hadden en dit maar niet leek te werken besloten we iets anders. We gingen met Hessel verder, een hengst bij dezelfde hengsten houder.
Juli 2015
In juli zijn we voor het eerst gestart met het viertal, er zaten nog een hoop schoonheidsfouten in de proef maar we reden toch gelijk een winstpunt!
En er was nog meer goed nieuws! Op de 18 dagen scan was een embryo te zien!
Ook gingen Klasien en ik naar Drachten voor de EJ Instructieweek, vorig jaar ben ik met Atleet naar de KNHS week geweest. Hier ergerde ik me ik toch aan wat kleine dingen dus besloot dit jaar eens Drachten te proberen.
Klasien was nog nooit lang van huis geweest op een bezoek aan de kliniek na. Ze is bij mijn stalbaas geboren en getogen. We waren dus wel een beetje bang dat ze wat heimwee zou krijgen. Dit viel gelukkig wel mee maar toch kon je wel wat aan haar merken, ze was toch wel heel erg blij als ik weer bij haar stal kwam. Wat een groot plus punt was aan deze locatie was dat er voor elk paard een stukje weiland was, dit heeft Klasien heel erg geholpen, zodra het niet nodig was om op stal te staan kon ze heerlijk naar buiten. Iets waar ze thuis ook heel erg van kan genieten.
We hebben die week veel geleerd en ook erg fijn gereden, en natuurlijk was het ook nog eens super gezellig!
Ik was wel een beetje bang dat ze door de stress van het van huis zijn ze de embryo alsnog zou afstoten... Maar nee hoor toen we thuis waren hebben we haar de volgende dag gelijk laten scannen op 30 dagen en daar zat een mooi klein baby'tje!
Daarna zijn we ook nog een keer gestart met ons viertal als generale voor de Gelderse Kampioenschappen die steeds dichter bij kwamen. Ook hadden we inmiddels een 5e combinatie erbij gevonden zodat we wat back up zouden hebben mocht er iets mis gaan.
Augustus 2015
Toen was het zover, de Gelderse Kampioenschappen. We hadden nog wat extra trainingen genomen en waren er klaar voor. Omdat het de eerste keer was en we eigenlijk pas net begonnen waren verwachten we er met ons hele team niet zo heel veel van... We gingen er gewoon een gezellige dag van maken.
Al vroeg waren we in Ruurlo, omdat ik Klasien haar manen altijd extra strak vlecht voor wedstrijden kreeg ik de opdracht om alle paarden die dag te vlechten
Dit is mijn gebruikelijke wedstrijd kapsel:
http://nl.tinypic.com/r/15d5ggi/9
En zo stond ik dus ter plekke alle paarden te vlechten:
http://nl.tinypic.com/r/23jjpj4/9
We reden een keurige proef en een nieuw pr.. En dat terwijl in de ring naast ons op dat moment een kur op muziek gereden werd, erg handig ingedeeld door de organisatie
(Klasien en ik zijn hier de derde combinatie)
En toen werd het pas echt spannend... We werden 6e, het zou er dus om gaan spannen of we door mochten naar de Hippiade. Iets wat we nooit verwacht hadden gebeurde... We hadden ons geplaatst voor de Hippiade!
Helaas zat het ons niet mee.... De hippiade zou oorspronkelijk plaats vinden in het eerste weekend van september. Maar in de laatste week van augustus troffen we Klasien s'ochtends zo aan in haar stal:
Einschuss... Maar dan heel hoog in het been... We konden de hippiade dus wel op ons buik schrijven. Gelukkig waren we inmiddels met 6 combinaties in het viertal dus was er vervanging voor ons maar toch, ik had zo graag zelf mee gereden
. Dat maar snel vergeten en zorgen dat Klasien beter werd, ze heeft een week lang elke dag antibiotica en penicilline gespoten gekregen, daarnaast twee maal daags een kwartiertje stappen (voor zover mevrouw haar been kon bewegen) en twee maal daags flink koelen.
De zwelling nam goed af maar Klasien had een flinke klap op haar conditie gekregen.
September 2015
De dag voor de hippiade werd het spannend of het wel door zou gaan, het was zulk vreselijk slecht weer. Toen kwam ook de KNHS eindelijk met het bericht dat het verplaatst zou worden. Dit was de eerste keer dat ik blij was met regen dit zou namelijk kunnen betekenen dat Klasien en ik alsnog mee zouden kunnen rijden. Haar been was inmiddels weer bijna op normale dikte.
In september werd Klasien nogmaals gescand om te zien of de baby alle antibiotica goed had doorstaan, en dat had hij/zij gelukkig. Zo kregen we op 86 dagen dracht dit te zien:
Oktober 2015
De hippiade ging alsnog plaats vinden, en dan wel op 3 oktober. Klasien haar been was inmiddels weer helemaal goed en ik had haar langzaam aan weer opgepakt met rijden. Haar conditie was echter zo erg achteruit gegaan dat ze erg snel moe was. Na lang overleggen hebben we toch besloten haar mee te nemen, maar dan wel als reserve paard. Omdat we twee paarden hadden die nog niet veel gezien hadden waren we bang dat zij misschien te druk en onhandig werden in de grote massa op de hippiade. Klasien kan in principe overal tegen en vind het (zeker met hooinet) helemaal niet erg om een dag op de trailer te staan. Zo gezegd zo gedaan en we vertrokken naar Ermelo.
Opnieuw waren we erg op tijd zodat ik alle paarden weer kon vlechten
De vier die zouden rijden gedroegen zich voorbeeldig! En Klasien haar inzet was dan ook niet nodig, we waren echter wel voor de zekerheid gezadeld en mevrouw heeft heerlijk vanaf het inrij terrein in het zonnetje staan dutten terwijl ik keek hoe de rest de proef reed. Toch wel erg jammer om zelf niet mee te kunnen rijden maar het was helaas nou eenmaal zou.
Maar wat was ik trots op de rest! Toch mooi even 11e van Nederland geworden terwijl we dit voor het eerst doen met zijn alle!
Omdat Klasien het zo zwaar had met het rijden had ik toen al besloten haar maar met super vervroegd zwangerschapverlof te sturen, het weer was tenslotte ook slecht dus van wat stap rondjes in het bos kwam ook niets terecht.
November 2015
Het vervroegd zwangerschapsverlof deed Klasien erg goed, ze stond elke dag lekker met haar vriendje in de wei en voordat ze de stal in ging poetste ik haar fijn. Ik kon regelmatig de modder uit haar oren vissen
Maar opnieuw was het raak... Weer einschuss... Opnieuw 10 dagen lang antibiotica en penicilline spuiten, wandelen en koelen...
December 2015
Klasien geniet nog steeds volop van haar vrije tijd, haar been is weer genezen en ik hoop heel erg dat dit de laatste keer was. Met de baby gaat ook alles goed, door een tip van een mede-bokker heb ik ontdekt dat ik naar haar baby kan luisteren met een stethoscoop en wat is dat leuk! Als de baby beweegt hoor je heel duidelijk het vruchtwater bubbelen
. Ik ben zo benieuwd wat de kleine ons volgend jaar gaat brengen.!
Mijn verhaal is toch wat langer geworden dan bedoeld maar goed Voor de gene die het helemaal gelezen hebben, heel erg bedankt! 
En voor de gene die het leuk vind Klasien te blijven volgen:
[KS-MK] Zwarte parel in de maak!
Oktober 2014
Na een hele poos wikken en wegen toch besloten mijn vorige paard, Atleet, te verkopen. Na vier jaar lief en leed konden we elkaar niet meer geven wat we beide wilden, ik wilde lekker buitenritjes rijden en daarnaast af en toe een wedstrijd rijden. We starten inmiddels M1 en dat ging zeker van mijn uit kan uit, ons niet van harte af. Ik vond het trainen voor al die wedstrijden niet leuk meer en begon het plezier in het rijden te verliezen, Atleet vond dit daar en tegen juist prachtig. Hij genoot ervan om echt lekker aan het werk te zijn. Door een ongeluk dat we hebben gehad was hij echter niet meer verkeersmak en konden we het harde werken dus niet afwisselen met lekker een ritje door het bos.
Nadat Atleet verkocht was, was er een ding zeker. Er kwam een fries. Nou was Atleet de enige niet fries op de stal waar ik sta dus dat was makkelijk
Ik kocht een hele leuke merrie van mijn stalbaas, Klasien. Hij had haar zelf gefokt en mijn stalbazin heeft haar zelf opgeleid en tot de Z1 gereden, toen kwamen er echter problemen... Mevrouw wil alles leren, behalve een wissel. Zo af en toe springt ze hem maar nooit op commando. Zij kwamen er dus niet verder mee maar wilde haar ook eigenlijk niet weg doen, Klasien is immers het eerste paard dat ze zelf gefokt hebben. Maar ja... wat in de wei laten lopen is ook zo zonde van zo'n leuke merrie. Met z'n alle zijn we toen tot de conclusie gekomen dat ik haar zou kopen, op die manier zou ze bezig blijven. En kon ik zowel wedstrijden rijden als lekker naar buiten. Mijn ambitie ligt er toch niet bij om in het Z te komen dus we zouden toch geen last krijgen van die wissels. En Klasien is altijd in voor een ritje naar het bos, het maakt haar dan ook niet uit of je nou in je eentje of met 10 andere gaat, ze vind het altijd gezellig.
Ze had ondertussen al bijna een jaar niets meer gedaan dus begonnen we heel rustig weer conditie op te bouwen door lekker wat staprondjes te maken, vaak vergezeld door mijn vader op zijn stalen ros:
November 2014
Toen we net lekker bezig waren met opbouwen ging het al mis, Klasien kreeg zandkoliek en moest een week in de kliniek doorbrengen. Gelukkig herstelde ze goed hiervan, na nog een tijd thuis ook rustig aan gedaan te hebben begonnen we weer met rijden.
December 2014
Klasien is mijn derde paard, mijn eerste pony was een ruin en ook Atleet was een ruin... dus tja als je dan eindelijk een merrie hebt kun je dit soort dingen krijgen natuurlijk
Maart 2015
Even een stap vooruit, na dat we januari en februari getraind hadden werd het tijd voor ons debuut. We sloegen de B over starten gelijk in het L1. Doordat ik stiekem toch wel heel zenuwachtig was leverde het geen mooie punten op maar goed de kop was eraf
.In maart begon ook ons grote baby avontuur. Het begon toch wel te kriebelen om een veulentje te fokken... Dus alles goed besproken met iedereen en we zouden het gaan proberen. Aangezien Klasien twaalf is en nog nooit drachtig geweest was gingen we er van uit dat ze niet in een keer drachtig zou worden, vandaar dat we maar vroeg in het seizoen begonnen met dekken. We hadden gekozen voor de hengst Beart.
Maart was een drukke maand... We hebben ook nog gezellig een rit over de Veluwe gemaakt tijdens de EtR
April 2015
Klasien werd gescand, het ei was weg maar op de 18 dagen scan zat er helaas geen embryo. Nogmaals proberen dus.
Mei 2015
Helaas weer hetzelfde verhaal, het ei was weg maar weer geen embryo. In mei werd Klasien nog een keer hengstig dus opnieuw geprobeerd maar weer niets.
Ook waren we gestart op de koudbloedwedstrijd in Winterswijk, wat een leuke tweede plaats opleverde. Maar ook iets nog veel leukers wat ik niet had zien aankomen. We werden gevraagd of we mee wilde rijden in het Friezen-viertal van Winterswijk dat ze dit jaar voor het eerst wilde opzetten.
Juni 2015
Ook in juni zijn we een Enjoy the Ride gestart, dit keer in Markelo samen met bokker Splinterz en haar friesje Mike!
Daarnaast waren we ook begonnen met de trainingen van het viertal en dit viel nog niet mee. We hadden toen we begonnen met trainen precies vier friezen weten te verzamelen, geen ruimte voor uitvallers dus. En tijdens de eerste training bleek al meteen dat er behoorlijk wat tempo verschil tussen onze zwarte parels zat, daarnaast reed en ook een jonkie mee die net twee maanden onder het zadel was. Deze was super braaf maar had nog erg veel moeite met de galop, niet echt handig tijdens een viertal proef dus.
Ook waren we natuurlijk nog bezig met Klasien drachtig krijgen, omdat we inmiddels al vier keer met Beart gedekt hadden en dit maar niet leek te werken besloten we iets anders. We gingen met Hessel verder, een hengst bij dezelfde hengsten houder.
Juli 2015
In juli zijn we voor het eerst gestart met het viertal, er zaten nog een hoop schoonheidsfouten in de proef maar we reden toch gelijk een winstpunt!
En er was nog meer goed nieuws! Op de 18 dagen scan was een embryo te zien!
Ook gingen Klasien en ik naar Drachten voor de EJ Instructieweek, vorig jaar ben ik met Atleet naar de KNHS week geweest. Hier ergerde ik me ik toch aan wat kleine dingen dus besloot dit jaar eens Drachten te proberen.
Klasien was nog nooit lang van huis geweest op een bezoek aan de kliniek na. Ze is bij mijn stalbaas geboren en getogen. We waren dus wel een beetje bang dat ze wat heimwee zou krijgen. Dit viel gelukkig wel mee maar toch kon je wel wat aan haar merken, ze was toch wel heel erg blij als ik weer bij haar stal kwam. Wat een groot plus punt was aan deze locatie was dat er voor elk paard een stukje weiland was, dit heeft Klasien heel erg geholpen, zodra het niet nodig was om op stal te staan kon ze heerlijk naar buiten. Iets waar ze thuis ook heel erg van kan genieten.
We hebben die week veel geleerd en ook erg fijn gereden, en natuurlijk was het ook nog eens super gezellig!
Ik was wel een beetje bang dat ze door de stress van het van huis zijn ze de embryo alsnog zou afstoten... Maar nee hoor toen we thuis waren hebben we haar de volgende dag gelijk laten scannen op 30 dagen en daar zat een mooi klein baby'tje!
Daarna zijn we ook nog een keer gestart met ons viertal als generale voor de Gelderse Kampioenschappen die steeds dichter bij kwamen. Ook hadden we inmiddels een 5e combinatie erbij gevonden zodat we wat back up zouden hebben mocht er iets mis gaan.
Augustus 2015
Toen was het zover, de Gelderse Kampioenschappen. We hadden nog wat extra trainingen genomen en waren er klaar voor. Omdat het de eerste keer was en we eigenlijk pas net begonnen waren verwachten we er met ons hele team niet zo heel veel van... We gingen er gewoon een gezellige dag van maken.
Al vroeg waren we in Ruurlo, omdat ik Klasien haar manen altijd extra strak vlecht voor wedstrijden kreeg ik de opdracht om alle paarden die dag te vlechten
Dit is mijn gebruikelijke wedstrijd kapsel:
http://nl.tinypic.com/r/15d5ggi/9
En zo stond ik dus ter plekke alle paarden te vlechten:
http://nl.tinypic.com/r/23jjpj4/9
We reden een keurige proef en een nieuw pr.. En dat terwijl in de ring naast ons op dat moment een kur op muziek gereden werd, erg handig ingedeeld door de organisatie
(Klasien en ik zijn hier de derde combinatie)
En toen werd het pas echt spannend... We werden 6e, het zou er dus om gaan spannen of we door mochten naar de Hippiade. Iets wat we nooit verwacht hadden gebeurde... We hadden ons geplaatst voor de Hippiade!
Helaas zat het ons niet mee.... De hippiade zou oorspronkelijk plaats vinden in het eerste weekend van september. Maar in de laatste week van augustus troffen we Klasien s'ochtends zo aan in haar stal:
Einschuss... Maar dan heel hoog in het been... We konden de hippiade dus wel op ons buik schrijven. Gelukkig waren we inmiddels met 6 combinaties in het viertal dus was er vervanging voor ons maar toch, ik had zo graag zelf mee gereden
. Dat maar snel vergeten en zorgen dat Klasien beter werd, ze heeft een week lang elke dag antibiotica en penicilline gespoten gekregen, daarnaast twee maal daags een kwartiertje stappen (voor zover mevrouw haar been kon bewegen) en twee maal daags flink koelen. De zwelling nam goed af maar Klasien had een flinke klap op haar conditie gekregen.
September 2015
De dag voor de hippiade werd het spannend of het wel door zou gaan, het was zulk vreselijk slecht weer. Toen kwam ook de KNHS eindelijk met het bericht dat het verplaatst zou worden. Dit was de eerste keer dat ik blij was met regen
dit zou namelijk kunnen betekenen dat Klasien en ik alsnog mee zouden kunnen rijden. Haar been was inmiddels weer bijna op normale dikte.In september werd Klasien nogmaals gescand om te zien of de baby alle antibiotica goed had doorstaan, en dat had hij/zij gelukkig. Zo kregen we op 86 dagen dracht dit te zien:
Oktober 2015
De hippiade ging alsnog plaats vinden, en dan wel op 3 oktober. Klasien haar been was inmiddels weer helemaal goed en ik had haar langzaam aan weer opgepakt met rijden. Haar conditie was echter zo erg achteruit gegaan dat ze erg snel moe was. Na lang overleggen hebben we toch besloten haar mee te nemen, maar dan wel als reserve paard. Omdat we twee paarden hadden die nog niet veel gezien hadden waren we bang dat zij misschien te druk en onhandig werden in de grote massa op de hippiade. Klasien kan in principe overal tegen en vind het (zeker met hooinet) helemaal niet erg om een dag op de trailer te staan. Zo gezegd zo gedaan en we vertrokken naar Ermelo.
Opnieuw waren we erg op tijd zodat ik alle paarden weer kon vlechten
De vier die zouden rijden gedroegen zich voorbeeldig! En Klasien haar inzet was dan ook niet nodig, we waren echter wel voor de zekerheid gezadeld en mevrouw heeft heerlijk vanaf het inrij terrein in het zonnetje staan dutten terwijl ik keek hoe de rest de proef reed. Toch wel erg jammer om zelf niet mee te kunnen rijden maar het was helaas nou eenmaal zou.
Maar wat was ik trots op de rest! Toch mooi even 11e van Nederland geworden terwijl we dit voor het eerst doen met zijn alle!
Omdat Klasien het zo zwaar had met het rijden had ik toen al besloten haar maar met super vervroegd zwangerschapverlof te sturen, het weer was tenslotte ook slecht dus van wat stap rondjes in het bos kwam ook niets terecht.
November 2015
Het vervroegd zwangerschapsverlof deed Klasien erg goed, ze stond elke dag lekker met haar vriendje in de wei en voordat ze de stal in ging poetste ik haar fijn. Ik kon regelmatig de modder uit haar oren vissen
Maar opnieuw was het raak... Weer einschuss... Opnieuw 10 dagen lang antibiotica en penicilline spuiten, wandelen en koelen...
December 2015
Klasien geniet nog steeds volop van haar vrije tijd, haar been is weer genezen en ik hoop heel erg dat dit de laatste keer was. Met de baby gaat ook alles goed, door een tip van een mede-bokker heb ik ontdekt dat ik naar haar baby kan luisteren met een stethoscoop en wat is dat leuk! Als de baby beweegt hoor je heel duidelijk het vruchtwater bubbelen
. Ik ben zo benieuwd wat de kleine ons volgend jaar gaat brengen.!Mijn verhaal is toch wat langer geworden dan bedoeld maar goed
Voor de gene die het helemaal gelezen hebben, heel erg bedankt! En voor de gene die het leuk vind Klasien te blijven volgen:
[KS-MK] Zwarte parel in de maak!
