[Recensie] "Missie: Mongolië" door Frederique Schut

Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Gem

Berichten: 17548
Geregistreerd: 12-05-07
Woonplaats: Brach

[Recensie] "Missie: Mongolië" door Frederique Schut

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 05-03-14 11:59

http://www.bokt.nl


Vanaf eind januari ligt het nieuwe boek "Missie: Mongolië, 1000 kilometer, 9 dagen, 24 paarden, en ik", van Frederique Schut (bokker FCSA) in de winkel. Dit is haar tweede boek; in 2012 schreef zij de roman "Met Muijs".
"Missie: Mongolië" is een in romanvorm geschreven verslag van Frederique's deelname aan de Mongol Derby, de langste en zwaarste paardenrace ter wereld.

In het dagelijkse leven van Frederique gaat alles voor de wind. Van jongs af aan vindt ze het heel vanzelfsprekend dat alles lukt: van overwinningen bij kleurwedstrijdjes en in de paardensport, uitstekende schoolresultaten tot cum laude afstuderen aan de universiteit (psychologie, communicatie - en cognitieve neurowetenschap).
Frederique heeft een uitdaging nodig om uit te vinden waar haar grenzen liggen, een missie, maar zelfs de selectieprocedure van haar deelname aan de Mongol Derby ziet ze als een formaliteit: natúúrlijk zou ze uitgekozen worden om mee te doen.

De Mongol Derby is een 1000 kilometer lange race die negen dagen duurt. De race wordt onder extreme omstandigheden op half wilde Mongoolse pony's gereden. Elke 40 kilometer moet een tussenstation aangedaan worden, waar controle van de pony's plaats vindt (aankomen met een te hoge hartslag betekent straftijd) en een nieuwe pony uitgezocht wordt om de rit te vervolgen. Na half negen 's avonds mag er niet meer gereden worden en moeten de ruiters een overnachtingsplek zoeken bij de lokale, nomadische bevolking in hun traditionele witte tenten (de zogenaamde 'gers').

Het boek begint in Amsterdam, waar Frederique zich samen met haar partner Ronald op haar zolderkamer inleeft in de wedstrijd. Hoewel Ronald ook als deelnemer meegaat, gaan ze ieder hun eigen weg in de voorbereidingen en de aanloop naar de wedstrijd.

Frederique denkt dat ze zich goed voorbereid heeft. Ze heeft een half jaar in Engeland op een polostal getraind, haar sportlichaam op een bijna obsessieve manier in topconditie gebracht zodat de pony's geen kilo te veel zullen dragen en met zorg de lichtgewicht materialen uitgezocht die haar moeten helpen de race te volbrengen. Last but not least, ze heeft haar ouders voorzien van rekeningnummers, wachtwoorden en email-accounts voor het geval haar iets mocht overkomen. Haar ouders worden van tijd tot tijd ook genoemd in het boek: zij volgen haar vanuit Nederland op de pc als een rood vlaggetje op een kaart, doordat Frederique een gps-zendertje op haar helm draagt.

Eenmaal in Mongolië aangekomen is Frederique zeer competitief ingesteld. Haar doel is, hoe kan het anders, vooraan eindigen in de ranking en ze wil daarbij weinig of geen rekening houden met de overige deelnemers. Ze verliest zelfs al gauw de interesse in haar partner en spreekt met hem af niet op elkaar te wachten. Ze deelt zo weinig mogelijk, zelfs met tegenzin, haar energie, levensmiddelen en materialen met anderen.
Ze is vooral bezig met zichzelf en met de lof die er zonder twijfel over haar prestaties "dapper, doorzetter, houdt rekening met de gezondheid van haar pony, winnaar - en anders toch minstens bij de eerste vijf geëindigd" door de pers en op de Zuid-Afrikaanse televisie (er reist een Zuid-Afrikaanse cameraploeg mee) over haar gestoken zal worden.

Wanneer de wedstrijd begonnen is, toont ze zich stiekem blij met elke uitvaller die, vaak als gevolg van valpartijen van de geregeld onverwacht bokkende pony's, moet opgeven. Aan de andere kant verbaast ze zich over haar meedogenloze gedachten en gebruikt ze citaten uit haar wetenschappelijke studieboeken om (achteraf) duiding te geven en te relativeren.

Hoewel Frederique het liefste alleen zou willen rijden, ervaart ze dat het onder extreme omstandigheden moeilijk, haast onmogelijk is om de zware etappes door te komen. Ze kan niet zonder de hulp, ervaring en aanwezigheid van gelijkgestemde medekandidaten, de vooraf aangegeven makkelijkere (maar ook langere) jeeproute van de organisatie en de behulpzame bevolking, die zelfs een keer haar gekluisterde pony voor haar moeten vangen. Maar ook het niet met elkaar kunnen delen van hoogtepunten, zoals prachtige vergezichten. "Bewijsmateriaal", dat ze niet op de foto durft te zetten uit angst de pony te verontrusten met geritsel en geklik van de fotocamera.
Bovendien heeft ze het medische team enkele keren nodig en moet ze zelfs enige tijd aan het infuus. Ze raakt verzwakt, omdat ze te zuinig met haar proviand omgaat, te weinig rust neemt en te weinig lichamelijke reserves heeft.

Met humor en zelfspot beschrijft Frederique hoe ze zowel voor, tijdens en na de race in het leven staat, worstelend met normen en waarden gedurende de wedstrijd (zoals het aansporen van de pony's door ze te slaan met haar eigen touw, op de manier waarop de Mongolen dat ook doen), de oppervlakkigheid in haar relatie, het gemis van diepgang in vriendschap. En dat ze op de steppes van Mongolië, in haar drang om zich te bewijzen, niets heeft aan de opgedane kennis en kunde tijdens haar wetenschappelijke studies.

Opvallend is dat Frederique ontzettend "eerlijk" geschreven heeft en daardoor in het boek nogal onsymphatiek overkomt. In januari is ze in de uitzending van Pauw en Witteman geweest om over haar boek te praten. Tijdens deze uitzending beaamt ze dat ze zelf ook verbaasd was over zichzelf tijdens de race.
Laat dit je echter niet weerhouden het boek te lezen; "Missie: Mongolie" is een boek waarin je al snel meegesleept wordt in Frederique's hoogte- en dieptepunten. Hoewel de namen van de overige personen, op Ronald na, gefingeerd zijn, heb je het gevoel zelf bijna toeschouwer te zijn van de wedstrijd.

Een prachtig verhaal over een Derby in een onbekende woeste omgeving, dat je in één adem uitleest.

Zie eerder: [VN] Schrijfster van boek over de Mongol Derby te gast bij P&W
Laatst bijgewerkt door Gem op 05-03-14 13:52, in het totaal 3 keer bewerkt
Reden: Correcties via FCSA

baudyh

Berichten: 4282
Geregistreerd: 18-11-01
Woonplaats: Dalen,in zuid-oost drenthe.

Re: [Recensie] "Missie: Mongolië" door Frederique Schut

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-03-14 12:15

Echt een heel leuk boek om te lezen. Ik had hem met twee dagen uit. Leest heerlijk.

hafjelinger

Berichten: 4375
Geregistreerd: 02-02-08
Woonplaats: Utrecht

Re: [Recensie] "Missie: Mongolië" door Frederique Schut

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-03-14 12:38

Die gaat op mijn leeslijstje!

Ladybird
Moderator Algemeen1
No drama, no glory!

Berichten: 18678
Geregistreerd: 15-06-09
Woonplaats: Wakkerdam

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-03-14 12:42

Ik heb he ook heel snel uit gelezen. je leest er heeel makkelijk in weg! echt een leuk boek en zeer interessant om te lezen hoe zo iets gaat!

Maureen95
Moderator Algemeen2
No worries, be happy!

Berichten: 16229
Geregistreerd: 26-10-11
Woonplaats: Barneveld

Re: [Recensie] "Missie: Mongolië" door Frederique Schut

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-03-14 12:46

Oeeh die ga ik maar snel eens lezen!

baszo17

Berichten: 1008
Geregistreerd: 28-08-11
Woonplaats: Wierden

Re: [Recensie] "Missie: Mongolië" door Frederique Schut

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-03-14 17:16

hmm, ik ben echt geen boekenwurm maar dit lijkt me een leuk boek!!

Sok

Berichten: 15059
Geregistreerd: 02-12-03
Woonplaats: 't Noorden

Re: [Recensie] "Missie: Mongolië" door Frederique Schut

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-03-14 20:34

Klopt helemaal! Leuk boek is het! Leest heerlijk weg (vond het eigenlijk maar jammer dat ie zo dun was..) en is goed geschreven!

Prinnie

Berichten: 925
Geregistreerd: 10-10-03
Woonplaats: Noord Veluwe

Re: [Recensie] "Missie: Mongolië" door Frederique Schut

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-03-14 10:31

Leuk boek om te lezen, en idd Frederique komt onsympathiek over in het boek, wat haar natuurlijk weer sympathiek maakt, omdat ze dat dus wel heeft opgeschreven.