Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Wildgirl schreef:Gisteren na het uitmesten van de wei heb ik voor het eerst Ondine weer gepakt voor een serieuze grondwerksessie. Ze staat nu een maand op de nieuwe stal en op wat wandelingetjes na heb ik haar vooral met rust gelaten om te kunnen wennen.
Ondine is een merrie met een heul sterk karakter
Dit heeft in het verleden geresulteerd in flinke spanning aan mijn kant waardoor ik zelfs op het punt heb gestaan haar te verkopen; uiteindelijk zijn we (met name ik )door een diep dal gegaan en daarna ging het stapsgewijs beter; grondwerk en lichaamstaal tonen/lezen is hierdoor met haar ook een eitje.
Ze reageert perfect en biedt zich praktisch altijd direct coöperatief aan.
Zo niet gisteren.
We zijn ruim een half uur bezig geweest waarin ze zich volledig afsloot.
Ze reageerde perfect op mij echter stelde ze zich niet open.
Ik wou haar niet te zwaar belasten ivm de dracht dus ik moest af en toe heel goed opletten dat ik in mijn signalen klein bleef zeg maar.
Anyway, na een dik half uur waren we daar dat we op 4 meter afstand van elkaar stil stonden, recht tegenover elkaar.
Ik bemerkte bij mezelf een stuk spanning die op kwam zetten echter kon dit ook weer direct af laten vloeien.
We hebben elkaar 14 minuten(ik ben gaan tellen heheh) aan staan kijken en toen ging het koppie omlaag.
Bij mij volgden dikke tranen, nog nooit eerder meegemaakt, en op mijn ''Kom maar'' kwam ze direct naar me toe en hebben we nog 5 min staan snuffen.
De korte sessie oefeningen daarna ging meer dan perfect en na haar brokken mocht ze het land weer in.
Op de één of andere manier raakte dit mij gisteren(en nu nog steeds) behoorlijk; het leek me wel leuk om hier te vermelden.
Het was in ieder geval een mooie, bijzondere ervaring én de bevestiging dat we inderdaad een speciale band hebben