jeddah schreef: stel je besluit veulen A te verkopen, en hij verkoopt niet als Weanling, dan heb je veulen A alsnog langer dan je had gedacht, en in de tussen tijd raak je weer gehecht! Dat ik waar ik dus bang voor ben en waardoor ik, voorlopig althans, niet meer zal fokken.
Klopt. Misschien kan ik het zo aanpakken als Himyar het in het verleden heeft gedaan (als ik me niet vergis). Dat je ze in principe allemaal te koop aanbiedt en dan kijkt wie er voor welk paard komt. Of misschien komt er iemand op je af met de vraag OF een bepaald paard te koop is. Wat zou je dan doen? Moeilijk ...
En daarbij komt ook nog het probleem dat je altijd (tenminste ik wel) nieuwsgierig bent naar hoe zo'n dier uitgroeit. Als veulen heb je daar wel een bepaald idee van, ook aan de hand van de ouders, maar ik vind het geweldig om de hele ontwikkeling mee te maken. Ook vind ik het erg leuk om zo'n jong dier zelf op te voeden. Met Shane zijn we vanaf dag 1 veel bezig geweest en dat werpt echt zijn vruchten af. Het is een heel erg fijn paardje om mee te "werken" en een dier dat veel vertrouwen in je toont. Afijn, dat principe ken jij ook van Senna. Dat schoot op het NK nog door mijn hoofd toen ik enkele ruiters op een vreselijk hardhandige manier hun paard zag corrigeren ... mijn hart zou breken als dat Shane zou zijn ...