sarabande schreef:Dan zet je moeder in een andere stal of anderen houden moeder vast.
Er zijn vast wel een paar potige paardemannen te vinden die het spul voor je temmen.
Als je daar niet snel een oplossing voor vind heb je straks een levensgevaarlijk paard.
Een veulen van 11 dagen is nog wel te veranderen.
Maar als je dat nu niet aanpakt en je wilt het zelf opfokken ga je 3 onplezierige en wellicht gevaarlijke jaren tegemoet
Absoluut ONEENS met wat je zegt.
Dit veulen moet helemaal niet getemd worden, brutale krengen die je over het erf slepen moeten getemd worden. Geen bange veulens.
Ik heb NET hetzelfde veulen gehad als Esme, je kon niet in een straal komen van 10 meter of ze stond weer aan de andere kant van haar moeder (mams viel overigens niet aan, das het enige verschil)
Uiteindelijk was ze dik 2 maanden vooraleer ik ze voor het eerst sinds de geboorte (toen ze nog geens 5 minuten oud was) heb kunnen aanraken.
DIK 2 maand!!!
Uiteindelijk toen ze zonder problemen te aaien was heeft ze een halster aan gekregen, 1 rondje door de stal gesprongen en klaar. Maar dus ook echt klaar, dan was het gewoon goed. (was ze ongeveer 2.5 maanden)
Week later aan een lijntje leren lopen, heeft me welgeteld 3 dagen gekost en veulen had het door. (toen was ze iets van een maand of 3)
Ze heeft me NOOIT getrapt of gebeten, dat was de allergrootste knuffelkont die je je maar kon voorstellen, sinds die knop was omgedraaid was ze tot op het ergerlijke af niet meer van je weg te slaan. Nu is ze een jaarling, ze heeft een nieuwe baas en die is ontzettend blij met haar én onder de indruk van haar brave en meewerkende karakter. Niets dan woorden van lof hoor ik van hem, ook mensen die op visite komen vinden het een knuffelbeer.
En dat terwijl ik een veulen had waar je de eerste maanden nog geeneens kon naar kijken of ze was al weg!
Ik vind het dus onzin om te zeggen dat dit een gevaarlijk veulen word/is. Beestje is duidelijk gewoon bang en wantrouwend want het durft geeneens z'n wei uit. Heel erg bekend al zeg ik het zelf, maar dan ook heel erg bekend ....
Bange veulens mag je net niet overvallen met enkele potige mannen. Tenzij je een voor het leven getraumatiseerd paard wilt, dan moet je dat zeker doen.
Wantrouwen is niet op te lossen met ineens een strijd aan te gaan die het veulen geeneens wil voeren. Bang is bang, je kunt ze niet commanderen "en nou ga je niet meer bang zijn" net zo min dat je tegen een blinde kan zeggen en nou ga je zien!
Wat ik heb gedaan is me aanpassen aan het veulen haar tempo. En vergis je niet ik was het op een gegeven moment ook spuug en spuugzat met dat kreng. Wat uiteindelijk dé oplossing heeft gegeven bij mij is het samenzetten bij een dominante jaarling die ze zag als erg leuk speelvoer.
Dat was dus ook een pony, die ook pony-taal sprak en het veulen dus ook kon dingen kon vertellen die ik absoluut niet kon.
Uiteindelijk is dit probleem in ocharme 12 luttelige uurtjes opgelost en ik heb er niets mee te maken. 's Morgens met z'n alle op de wei, 's avonds had ik een totaal ander veulen, je herkende ze écht niet meer.
Tot op het ergerlijke af niet van je weg te krijgen, maar liever dat dan de dag ervoor.
Ik heb ook de tip gekregen om dagen in de wei te zitten. Je kunt er op rekenen dat ik daar weken heb gezeten zonder dan ook maar enige vooruitgang te boeken. Ik weet dat het bij sommige veulens werkt maar er zijn er waar dit gewoon niet voor opgaat en dan moet je wat anders verzinnen. Ik ben geheel toevallig tegen de oplossing aangelopen omdat ik de hoop al had opgegeven en de kudde weer bij elkaar wou hebben.
Ik zou ondertussen zeker niet stoppen met het in de wei zitten, wie weet haalt het bij jouw wel wat uit. Maar ga alsjeblieft niet aan de slag met enkele potige mannen want dat is echt funest voor je veulen!
Methode van _Rick lijkt me overigens ook geen lekkere. Enig idee wat er dan in zo een beestje omgaat als het alsof de duivel achter hem aanzit vast staat in een stal. (heb je meteen een veulen dat de stal niet meer in wilt, goed idee hoor)
Bang is bang, en dan moet je er net voor zorgen dat ze weet dat het allemaal niet eng is en dat ze op jouw kan rekenen. En dat doe je niet door te dwingen en te eisen. Worden ze alleen maar onzekerder van.
En ik kan het weten. Heel goed zelfs.