chantal1 schreef:Bosje haren is DNA, niet te wijzigen. Dus het enige bewijs wat volgens mij waterdicht is.
Inderdaad is DNA niet te wijzigen. DNA onderzoek is toch altijd een bewijs.
Mening tov verbod op brandmerken Belgie/Nederland
Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
- petraaken
-
- Berichten: 44230
- Geregistreerd: 17-07-03
- Woonplaats: Zedelgem (België) provincie West-Vlaanderen
- Anya
- Berichten: 32776
- Geregistreerd: 01-02-02
- Woonplaats: Hengelo
Geplaatst: 14-06-04 14:28
Citaat:Vooral DNA-bewijs heeft inmiddels de status van gouden standaard verworven. Het ontzag voor dit bewijsmiddel is zo groot dat bijvoorbeeld een kamerlid als Boris Dittrich pleit voor het afschaffen van de verjaringstermijnen bij moord en doodslag. Het idee hierachter is dat ook DNA-bewijs dat pas na jaren opduikt rechtstreeks en onomstotelijk leidt naar dader. Maar hoe waterdicht is dit bewijsmiddel? Hoeveel fout-positieve uitkomsten genereren de door justitie ingeschakelde DNA-laboratoria? Gigerenzer benadrukt dat we akelig weinig weten over de kans op fout-positieven bij DNA-evidentie, maar dat er toch redenen zijn om aan te nemen dat die soms in orde van grootte van 1 op de 200 is.[4]
Dat betekent dat er één onschuldige verdachte dikke pech heeft op elke 200 gevallen waarin er een 'DNA match' heet te zijn tussen biologisch materiaal (sperma, een haar) afkomstig van de plaats delict en de verdachte.
Citaat:Ziehier een voorbeeld van biometrie voor non-repudiation. Overigens zijn de DNA-methoden heel wat minder uniek identificerend dan wel wordt verondersteld;een DNA-profiel kan echter wel worden gebruikt in combinatie met andere bewijsvoering, indien die op zich tekortschiet maar het DNA-profiel wordt gebruikt als versterking (omdat eventuele andere verdachten een veel slechtere 'match' geven).
Dus nog afgezien van potentieel malafide sjoemelen met de collectie van haren of vervuilende elementen (toch een andere haar ertussen bijvoorbeeld).
- Anna42
- Berichten: 2001
- Geregistreerd: 10-05-03
Geplaatst: 14-06-04 14:28
ceasario schreef:We praten gemakkelijk over dit onderwerp.
Maar vergeten de kern van de opzet. .
De wereld is vergeven van "angst"en controle en geldelijk gewin.
Zo ook met de herkenbare A van afgekeurd die niet ingevoerd wordt.
Dit is een zaak van een verzekeringsmaatschapij .
Maar blijkbaar hebben die er toch belang bij dat zo'n paard opnieuw in de handel komt.
Zodat een ander weer kan zien hoeveel ellende er rond loopt.( Angst verkopen)
Zouden ze een kenmerk geven aan zo'n paard dan liepen er straks veel minder ellendige paarden rond,doordat ze al lang op het slachthuis terecht waren gekomen.
Nu kun je zo'n dier terug kopen van zo'n maatschappij en het verhaal van verzekeren begint opnieuw. Zo ook het keuren.
Daarom : Wie houdt wie voor de gek.
Incluis de stamboeken.
De paardensector is geen sportief en economisch geheel maar bestaat uit een scala van interesses en belangen. De economische en sportieve raakvlakken worden slechts door een handjevol, voor het merendeel zelf grote economische belanghebbenden, vertegenwoordigd.
De paardensector laat zich vervolgens op allerlei terreinen een oor aan naaien door de overheid en andere grote economisch belanghebbenden.
Het brandmerken werd verboden onder druk van de dierenorganisaties die op paardengebied amper weten waar het werkelijk omgaat als je het over dierenleed hebt bij onze viervoeters. Het geforceerd diep en rond rijden, met allerlei hulpmiddelen rijden en de ongekende hoeveel aan bitten en kwellende stangen veroorzaken een niet te beschrijven dierenleed waarbij het branden slechts een eenmalige en vage schaduw is. De paardensector staat erbij en kijkt ernaar.
Als de bioindustrie weer eens de slechte vruchten plukt van een ongezonde en beestonterende manier van selectie en huisvesting met als resultaat mkz, bse, varkens-en vogelpest en wat ons nog te wachten staat van deze hooggeprezen voortuitgang, krijgen de paardenliefhebbers ongevraagd de rekening gepresenteerd van deze miskleunen.
De paardensector staat erbij en kijkt ernaar.
De verzekeringen hebben een gat in de markt ontdekt. De sportpaarden is een belangrijke bron van inkomsten. In het bedrijfsleven heet zo'n gat economisch interessant en haalbaar.
Dus gaan deze maatschappijen procedures ontwikkelen om een financieel gat uit te sluiten.
De paarden moeten worden gekeurd en de dierenartsen varen er wel. Het sneeuwbaleffect van een economische stimulans.
De premies worden geind en als de inkomsten groter zijn dan de uitgaven zijn de aandeelhouders content.
De paardensektor knikt en roept toch maar mooi dat onze 'achterban' zelfs hun sport financieel kunnen afdekken.
He risico van verzekeren is echter dat het ook mis kan gaan. Dan moet er worden uitgekeerd. Conform het algemene verzekeringsprincipe liefst zo weinig mogelijk en de restwaarde moet, als het effe kan, de schade beperkt houden.
Voor de afgekeurde stumpers wordt een economische restwaarde bepaald. Dus worden er weer slachtoffers gezocht met een smalle beurs om de kwelling van deze ongelukkige en volkomen onbruikbare viervoeters economisch te laten voortduren.
Met een beetje geluk vinden de nieuwe argeloze ook nog een dierenarts en jawel een verzekeringsmaatschappij die hun nieuw verworven aanwinst, met een pedigree die klinkt als een klok, geheel of beperkt goedkeurt en verzekert.
De economische cirkel is dan weer rond.
Ontstaat er dan weer opnieuw schade vanwege de wel of niet aangegeven beperking, die de nieuwe eigenaren (leken) totaal niet weten in te schatten, dan geven de veterinair en de verzekering prompt niet thuis.
Het verleden van dit dier wordt vervolgens grondig door de betrokken maatschappij doorgelicht en jawel hoor het beestje met de klinkende pedigree, door het betrokken stamboek telefonisch op basis van de statistieken bevestigt, heeft een verleden.
De nieuwbakken paardenliefhebber heeft totaal clou van dat verleden, maar had wel de verzekering moeten inlichten. Daar dekken de verzekeringsmaatschappijen zichzelf echter goed voor in.
De eigenaar kan nu naar zijn centen fluiten en zijn enthousiasme voor de paardensport zakt op het niveau van zijn inmiddels leeg geplunderde beurs.
De paardensector staat erbij en kijkt ernaar. Hoe zo belangen van onze 'achterban'?
De verzekeringsmaatschappijen zouden de wettelijke verplichting moeten krijgen om op het moment dat een paard wordt afgekeurd dit dier voorgoed uit de markt te nemen.
Dat bespaart heel veel paarden heel veel leed. De liefhebbers heel veel leed en geld en de maatschappijen heel veel tijd om het verleden van de paarden uit te spitten. Op langer termijn economisch en financieel verantwoordt. En kunnen de dierenartsen zich bezig gaan houden met preventie inplaats van met een uitzichtloze en kostbare therapie de kwelling van deze afgekeurde dieren te laten voortduren. Preventie is in de geneeskunst, sinds Hippocrates zijn eerste bevindingen ventileerde en vastlegde , nog altijd beter dan genezen.
De paardensektor en de dierenbeschermingsorganisaties staan erbij, kijken ernaar en doen er niets aan.
Wie zijn nu niet blij met een systematiek die bescherming biedt aan het hulpeloze paard en de argeloze en (on) kundige liefhebbers.
Dat zijn de gewetenloze handelaren, de grote stamboeken, de grote ruiters bewust of onbewust, de grote stallen en hengstenstations bewust of onbewust, de veterinairen wellicht en uiteraard de verzekeringsmaatschappijen. De grote jongens zeg maar vertegenwoordigt in: ... de paardensector.
Een groot stamboek kraait het liefst victorie. Maar zal liever niet geconfonteerd willen worden met een gigantische hoop paarden die vanwege ernstige fysieke of zelfs mentale problemen dagelijks uit de markt worden genomen.
De malafide handelaren, stallen, ruiters en de hengstenstations zien een (belangrijke) bron van inkomsten aan zich voorbij gaan.
De veterinairen moeten zich weer toeleggen op de beginselen van Hippocrates.
De verzekeringsmaatschappijen moeten verantwoordiging afleggen aan de aandeelhouders.
De paardensector staat erbij en kijkt ernaar.
De overheid wordt slecht voorgelicht door de paardensector en doet er derhalve niets aan.
De paardensector behartigt de belangen van de achterban en naait, behalve zichzelf, het paard en de gebruiker een oor aan.
- Anoniem
Geplaatst: 14-06-04 14:50
Anna42 schreef:Helaas is dit maar al te waar. Maar nog een punt van discussie: Paarden die 3tjes hebben worden " afgekeurd" voor de sport, in hoeveel gevallen is zo paard werkelijk ongezond? Hoeveel paarden lopen werkelijk kreupel op botproblemen? Volgens mij maar heel weinig.
Het brandmerken werd verboden onder druk van de dierenorganisaties die op paardengebied amper weten waar het werkelijk omgaat als je het over dierenleed hebt bij onze viervoeters. Het geforceerd diep en rond rijden, met allerlei hulpmiddelen rijden en de ongekende hoeveel aan bitten en kwellende stangen veroorzaken een niet te beschrijven dierenleed waarbij het branden slechts een eenmalige en vage schaduw is. De paardensector staat erbij en kijkt ernaar.
Paarden worden kreupel door onkundigheid van ruiters, ze worden totaal naar de ellende gereden en vervolgens gaat het arme dier naar de verzekering en krijgt hij de stempel: Verrot!
En dan nog eens kijkend naar veeartsen, er zijn veeartsen die het paard zelfs afkeuren op luchtzuigen. In hoeverre moet je dat soort figuren nog serieus nemen. Kijk eens naar de top van dressuurpaarden: Hoeveel zuigen er wel geen lucht!
- Alane
-
- Berichten: 16622
- Geregistreerd: 18-02-02
- Woonplaats: Munsterland???????
Geplaatst: 14-06-04 15:16
Darnaast vul je de aanvragen in naar eer en geweten en wordt je geacht de wet te kennen, idem zijn de polisvoorwaarden.
De reden dat de toppaarden niet verzekerd zijn is puur omdat de "waarde" van het betreffende paard enorm is met een enorm groot risico waardoor de premie enorm hoog is...
Dat een paard dat ongeschikt is voor de (top)sport gelijk een enkeltje moet krijgen is onzin...
Dat er rotte appels zijn die afgekeurde (sport ??)paarden door verkopen is juist...
Echter zullen dat de uitzonderingen zijn die de regel bevestigen, immers alleen de uitersten worden gemakkelijk onthouden en naar buiten gebracht en minder vaak het "normale" immers hoort het toch zo....
De verzekeringsmaatschappijen zijn een rechtpersoon en zolang een maatschap of combinatie van meerdere mensen eigenaren kunnen zijn van 1 paard is het niet mogelijk om verzekeringsmaatschappijen te weren als zijnde eigenaar van een paard.
Het nieuw I & R systeem is evenzo krom in deze. immers hoef ik mijn nieuw verworven paardachtige niet op naam te zetten omdat het bij het paard behorende paspoort geen juridisch bewijs van eigendom is....
- Anya
- Berichten: 32776
- Geregistreerd: 01-02-02
- Woonplaats: Hengelo
Geplaatst: 14-06-04 15:27
Anna42"]
De paardensector is geen sportief en economisch geheel maar bestaat uit een scala van interesses en belangen. De economische en sportieve raakvlakken worden slechts door een handjevol, voor het merendeel zelf grote economische belanghebbenden, vertegenwoordigd.
De paardensector laat zich vervolgens op allerlei terreinen een oor aan naaien door de overheid en andere grote economisch belanghebbenden.
[/quote]
Dat de paardensport bestaat uit mensen met uiteenlopende belangen is een gegeven. Dat de paardensector (die immers als niet eensgezind is en dat ook niet kan zijn juist vanwege die uiteenlopende belangen) zich een oor aan laat naaien door de overheid en grote economische belanghebbenden, is onzin. Dit riekt naar achterhaalde visies over machts-elitiepolitiek. "Het is niet de macht van de heersers die de massa apatisch maakt, maar de apathie van de massa die de heersers hun macht laat" (paolo Freire, Braziliaanse wetenschapper).
[quote="Anna42"]
Het brandmerken werd verboden onder druk van de dierenorganisaties die op paardengebied amper weten waar het werkelijk omgaat als je het over dierenleed hebt bij onze viervoeters. Het geforceerd diep en rond rijden, met allerlei hulpmiddelen rijden en de ongekende hoeveel aan bitten en kwellende stangen veroorzaken een niet te beschrijven dierenleed waarbij het branden slechts een eenmalige en vage schaduw is. De paardensector staat erbij en kijkt ernaar.
[/quote]
Was het niet de dierenbescherming die aankondigde de mening te zijn toegedaan dat paardrijden uberhaupt een vorm van dierenbeulerij is? En ook hier geldt weer: omdat er ander paardenleed is, is het paardenleed door brandmerken gerechtvaardigd (erger nog een vage schaduw). En dat maakt het dan goed? Inderdaad de paardensector stond erbij en keek er naar. De dierenbescherming en de overheid was nodig om tot een verbod te komen.
[quote="Anna42"]
Als de bioindustrie weer eens de slechte vruchten plukt van een ongezonde en beestonterende manier van selectie en huisvesting met als resultaat mkz, bse, varkens-en vogelpest en wat ons nog te wachten staat van deze hooggeprezen voortuitgang, krijgen de paardenliefhebbers ongevraagd de rekening gepresenteerd van deze miskleunen.
De paardensector staat erbij en kijkt ernaar.
[/quote]
Hier kan ik je gelijk in geven, ware het niet dat de paardensecter inderdaad geen actie onderneemt. En al zeker niet de hand in eigen boesem steekt. Brandmerken? we gaan door zolang het kan. Luchtzuigers afkeuren... hadden ze maar niet moeten luchtzuigen... en ze zijn zoveel minder waard voor de fokkers... Dat de dieren last van hun maag kunnen hebben door een overdosis eiwitrijke brok en een teveel aan verplichte stalrust, daar wordt gemakshalve aan voorbij gegaan. Hand in eigen boesem steken waar het gaat om dieronterende stallingen voor paarden? De sector staat erij en kijkt ernaar en wijst op de bio-industrie waar het veel erger is. En wat als bij de paarden een MKZ-variant uitbreekt. De bio-industrie staat erbij en kijkt er naar.
[quote="Anna42 schreef:..........
Voor de afgekeurde stumpers wordt een economische restwaarde bepaald. Dus worden er weer slachtoffers gezocht met een smalle beurs om de kwelling van deze ongelukkige en volkomen onbruikbare viervoeters economisch te laten voortduren.
En er wordt snel naar de verzekering geschreven in Nederland. Ook door fokkers. Immers een gewoon paard dat eigenlijk een belofte had moeten zijn en die niet waarmaakt, is een kostenpost. Een goed paard dat helaas een luchtzuiger blijkt te zijn is een kostenpost. Een paard met een draadwond dat niet rad meer loopt, is een kostenpost. Dat datzelfde paard pijnloos (want dat is een voorwaarde) nog een prima toekomst heeft bij een minder veeleisende gebruiker wordt gemakshalve aan voorbij gegaan. De wereld zit niet zo zwart-wit in elkaar. En lang niet al die paarden verdienen het om naar de slacht te gaan. De terminologie "ongelukkige en volkomen onbruikbare viervoeters" komt mij dus voor als bewust gekozen om niet te hoeven nadenken over de nog wel gelukkige, pijnloze blije paarden met een klein gebrek die gelukkig voor hen en in veel gevallen ook voor hun eigenaar de slacht bespaard is gebleven.
- Adriana
-
- Berichten: 11102
- Geregistreerd: 26-10-01
- Woonplaats: Haselau
Geplaatst: 14-06-04 15:56
Wat voor categorie mensen heeft klachten over het brandmerken?
Josiane heeft een Holsteins brandmerk, dat is een litteken ok.
Maar ze heeft ook een groot litteken op haar borst, om de zoveel tijd is dit heel erg droog en komen er schilfers op.
Haar brandmerk is nog nooit raar of vreemd geweest, wat voor mij een teken is dat het brandmerk niet storend is voor een paardenlichaam.
Maar dat is mijn mening.
- Zannekin
-
- Berichten: 3598
- Geregistreerd: 02-01-02
Geplaatst: 14-06-04 16:14
Wie van de tegenstanders hier zou voor zichzelf een chip in z'n hals verkiezen boven een brandmerk? Geef mij maar een brandmerkje hoor, geen bezwaar (een keer iets anders als een tattoo).
Ik denk trouwens Anya dat er voldoende wetenschappelijk bewijs is dat branden niet lastiger is dan chippen voor een veulen.
Ik denk dat je eerst brandmerken moet meemaken voor je kan oordelen. Je kan trouwens nog perfect de bil van het veulen aanraken de dagen nadien, mocht het pijn doen denk ik wel dat er protest zou zijn.
- Anya
- Berichten: 32776
- Geregistreerd: 01-02-02
- Woonplaats: Hengelo
Geplaatst: 14-06-04 17:55
Zannekin schreef:Ik heb me een keer verbrand aan een rood gloeiend ijzer (want dat is het) en niks van gevoeld. Een 3e graads brandwonde mooi afgelijnd doet geen pijn. Wat wel pijn doet is eerste en tweedegraads aan de randen. Bij een derdegraads zijn de zenuwen onmiddellijk dood.
Wie van de tegenstanders hier zou voor zichzelf een chip in z'n hals verkiezen boven een brandmerk? Geef mij maar een brandmerkje hoor, geen bezwaar (een keer iets anders als een tattoo).
Ik denk trouwens Anya dat er voldoende wetenschappelijk bewijs is dat branden niet lastiger is dan chippen voor een veulen.
Ik denk dat je eerst brandmerken moet meemaken voor je kan oordelen. Je kan trouwens nog perfect de bil van het veulen aanraken de dagen nadien, mocht het pijn doen denk ik wel dat er protest zou zijn.
Ik ben benieuwd naar je wetenschappelijke bewijs.
Overigens meende men vroeger wetenschappelijk te kunnen bewijzen dat mensen met hoge voorhoofden slimmer waren... Wiens brood men eet....
Ik zou altijd kiezen voor zo'n klein chipje i.p.v. een brandmerk.
- Zannekin
-
- Berichten: 3598
- Geregistreerd: 02-01-02
Geplaatst: 14-06-04 21:12
Anya"]
Ik zou altijd kiezen voor zo'n klein chipje i.p.v. een brandmerk.
[/quote]
Ik denk niet zo heel veel mensen, het blijft een vreemd voorwerp in je spier.
[quote="Zannekin schreef:Dat onderzoek is in Duitsland gebeurd omdat dierenorganisaties daar ook beweerden dat chippen beter was ed. Stress factoren zijn bepaald in het bloed, zoals cortisol bv wat toch een goeie indicatie is. De conclusie was dat brandmerken gewoon kan blijven bestaan. Waarom is het bij ons niet eerst onderzocht vraag ik me dan af?
We moeten alles ook in z'n perspectief blijven zien. Veroorzaakt net het brandmerken nu al dat dierenleed in het hele plaatje? Wat over aanbindstallen? Is dat niet erger in een paardenleven? Zelfs van castratie idd ziet een paard veel meer af. Waarom aan ocd laten opereren bv als je paard op de wei net wel kan functioneren. In Belgie willen dierenrechtenorganisaties pleiten voor het verplicht op stal houden van paarden in de winter...
en dan verbieden we uit respect voor het dier het branden maar eten wel gewoon nog z'n spieren lekker op bij de boterham.
- Anya
- Berichten: 32776
- Geregistreerd: 01-02-02
- Woonplaats: Hengelo
Geplaatst: 14-06-04 23:22
Ik zie zaken zeker in perspectief. Er is onnoemelijk veel dierenleed, los bijvoorbeeld brandmerken. Dat maakt het daarom niet goed.
Dat is de hele strekking van dit topic. Steeds weer komen de voorstanders van brandmerken met voorbeelden die veel en veel erger zijn dan brandmerken. Daarmee wordt het kleinere kwaad goedgepraat. Daar heb ik problemen mee.
Dat de dierenbescherming zeker de wijsheid niet in pacht heeft ben ik zeker met je eens. Aan de andere kant, als je al wilt dat dit soort lobby's van o.a. dierenbescherming gestopt wordt, dat is het zaak om daar tegenin te gaan, i.p.v. een pleidooi te houden voor het terugkeren van het -door velen als dierenbeulerij geziene- brandmerken.
Met betrekking tot het onderzoek in Duitsland. Dat is mij onvoldoende. Ik wil best aannemen dat dat uit het onderzoek komt, maar nog niet zolang geleden publiceerde een door de beroepsvisserij ingehuurd onderzoeksbureau eveneens een onderzoek dat vissen geen pijn zouden kunnen hebben. Hierover zijn tal van onderzoeken die het tegendeel bewijzen. Met betrekking tot brandmerken zou ik dan ook een minder biassed onderzoek willen zien. Ik heb zelf gezocht op internet: de mate waarin pijn van 1e, 2e en 3e graad wonden wordt beleefd v.s. de mate waarin zenuwcellen in de huid deze pijnprikkels doorgeven en kan niet anders dan tot de conclusie komen dat er wel degelijk sprake is van een langer durende pijn dan dat moment van branden.
- Zannekin
-
- Berichten: 3598
- Geregistreerd: 02-01-02
- Anya
- Berichten: 32776
- Geregistreerd: 01-02-02
- Woonplaats: Hengelo
Geplaatst: 14-06-04 23:36
Ik eindig de discussie. Ik heb wel verteld wat ik kwijt wilde over dit onderwerp
- Anoniem
Geplaatst: 14-06-04 23:38
Anya schreef:Tja we zijn het gewoon oneens. Ik blijf dan ook bij mijn eerder aangegeven mening: gelukkig is het verboden. Net als staarten couperen, cornage-operaties en luchtzuigeroperaties. Daarmee zal het nog wel voorkomen, maar in ieder geval een heel stuk minder. En daar ben ik in ieder geval blij mee.
Ik eindig de discussie. Ik heb wel verteld wat ik kwijt wilde over dit onderwerp
Cornage operaties worden nog steeds veelvuldig gedaan in Nederland.
- Zannekin
-
- Berichten: 3598
- Geregistreerd: 02-01-02
Geplaatst: 14-06-04 23:43
Vond ik raar maar is blijkbaar zo.
- Anya
- Berichten: 32776
- Geregistreerd: 01-02-02
- Woonplaats: Hengelo
Geplaatst: 14-06-04 23:58
Pipo schreef:Cornage operaties worden nog steeds veelvuldig gedaan in Nederland.
Dat weet ik Pipo. Desondanks staan ze op de lijst van verboden operaties, tenzij het dier ondraaglijk lijdt (lees echt geen lucht meer heeft). Opvallend is dat ondraaglijk lijden een rekbaar begrip is als er een cornage-operatie aan te pas moet koemen.
Eh.. die belgen... nooit gehoord van staart uitdunnen??? Het kan met manen...Dus wat een geweldig argument weer. Mest in de staart, paard naar de slacht... En dan de regelgeving de schuld geven
(heb ik me toch weer tot een reactie laten verleiden
) - Alane
-
- Berichten: 16622
- Geregistreerd: 18-02-02
- Woonplaats: Munsterland???????
Geplaatst: 15-06-04 00:01
Of brandmerken nu pijnlijker is dan chippen of andersom...het gaat om het plaatje.
Daarnaast is het zo dat er mensen zijn die een brandmerk zien als bevestiging van de "status" van hun "statussymbool" ....Een brandmerk zodat een "leek" kan "zien" dat er een haflinger in de wei loopt en geen fjord....
Als identificatie methode... het grote probleem is de manier en de plaats.. en het gaat er niet om wat diervriendelijker is, maar wat diervriendelijke oogt. Niet altijd is de aanval de beste verdediging. Ken uw vijand en houd hem te vriend.. de DB heeft veel "macht" en kan veel dingen, soms moet je toegeven soms kan je oogsten.. Als dan de ergste toegift het brandmerken is...
Ik heb ook 3e graads verbrandingen gehad, op mijn hand, je ziet er weinig van maar merk des te meer nu nog dat ik mijn hand ooit verbrand heb....
En Zannekin... staart te zwaar: ooit gedacht aan uitdunnen of afknippen? en als mest in de staart blijft "hangen" dan ligt dat meer aan de voeding en stress factor dan aan de "volle dikke" staart...
Vroeger werd de staart gekort opdat deze zich niet kon vervangen in de leidsels/strengen en ander leerwerk en/of voort te trekken voorwerp...