Alle europese stamboeken hebben onderling genen uitgewisseld. Het feit dat dit toch tot een verschillend paard per stamboek leidt wordt bepaald door de selektie. Nederlanders zijn van oudsher handelaren. Duitsers hebben het er b.v. veel moeilijker mee om te erkennen dat iets uit een ander land wel eens beter zou kunnen zijn. Nederlandse fokkers hebben altijd veel waarde gehecht aan het karakter en het uiterlijk van het paard. Toen een aantal jaren geleden Drs. Van Barneveld voorzitter van de hengstenkeuring werd keurde hij onder luid geloel een paar lelijke Franse hengsten goed. De dieren konden nauwelijks correct bewegen, maar kwamen uit super prestatiestammen. Binnen een paard jaar waren ze verdwenen, de fokkers selecteren dat zelf uit. Ook de zware veterinaire selektie waar de Nederlandse hengsten aan moeten voldoen maken dat het nederlandse sportpaard een duidelijke signatuur heeft. Wij zijn het mischien niet altijd eens met de bestuurders van het stamboek, maar als fokkers trots op onze producten die inderdaad tot stand zijn gekomen met gebruik van de goede eigenschappen uit andere fokkerijen.
Men kan alleen discussiëren indien men er vanuit gaat dat de discussiegenoot ook wel eens gelijk zou kunnen hebben