irmaz schreef:Ik denk de tijd van ongeveer 70-80-er jaren, veel boeren fokten toen nog hobby-matig een paar veulentjes per jaar, maar reden vaak zelf niet. Het enige wat met deze paarden werd gedaan was naar de keuring gaan en was het paard daar niet goed voor gebouwd, dan werd deze verkocht op de markt of aan een landelijke ruiter die er over het algemeen zelf niet mee fokte, zo verdwenen paarden met een exterieur"fout" richting "de sport" (noemde men dit niet de plaatjesfokkerij?)
Tegenwoordig zie ik meer het tegenovergestelde, bij de (penny)ruiters van tegenwoordig die een merrie hebben die niet snel genoeg gaat in de sport of geblesseerd raakt wordt er makkelijker over gedacht om een veulen te fokken, neem maar een eens kijkje op maneges en pensionstallen hoeveel veulens daar tegenwoordig lopen. Ik heb het hier dus niet over serieuze fokkers, maar gelegenheidsfokkers.
Je zegt in andere bewoordingen precies wat ik ook zei.
Resumerend, we zijn weer terug bij de noodzaak van een gezonde fokkerij waar moeder zowel als vaderdieren moeten bewijzen op het gebied van prestatie, gezondheid en karakter datgene te kunnen waar hun kinderen voor bestemd zijn, net als vroeger dus.
Helaas zijn er nog veel mensen als jouw voorbeeld, we zien het hier op bokt ook vaak voorbij komen. Eerlijk advies geven heeft geen zin, dan komen er direkt een hele rits verontwaardigde reacties van
als ze nou selluf graag een veulentje wil, dan mag dat tog