Fokker in feite zeg je dus dat een keurpredikaat helemaal niets waard is voor een fokmerrie zolang er geen sportprestaties zijn van de merrie zelf of haar kinderen of haar broers/zusters.
Ik zal in ieder geval eens informeren naar de andere nakomelingen van de moeder van deze merrie, bedankt voor de tip. Ik weet overigens niet of dit veel op zal leveren wat sportprestaties betreft, die fokker was een groot liefhebber van het gelderse paard en heeft ook altijd in die richting gefokt. Deze merrie was voor hem een teleurstelling omdat het voor hem een veel te chique type was terwijl ze op de CK bij de rijpaarden uiteindelijk de strijd om de kopplaats verloor op basis van haar iets ouderwets type 
, ze moest het net aan afleggen tegen een zeer moderne langgelijnde flemming.
Uit jouw reactie blijkt overigens wel het verschil in denkwijze. Ik dacht als ruiter/niet fokker (1 veulentje fokken maakt je toch nog geen fokker) dat een keuringspredikaat iets zegt over de waarde van een merrie als moederpaard namelijk dat het paard voldoet aan bepaalde eisen in exterieur en beweging en daarmee een bepaalde verwachtingswaarde heeft voor het nageslacht, dat je beter kunt fokken met een paard met het ster of keurpredikaat dan met het gemiddelde Z dressuur paard.
Terwijl als ik het goed begrijp jij Fokker juist vindt dat een sportklassering van een paard meer zegt over de kwaliteiten als fokmerrie dan een fokkerijpredikaat. Een Z klassering met winstpunten zegt mij als ruiter niet veel. Iedere gezonde ‘bok’ met een beetje redelijke gangen kan door een handige ruiter met de juiste training en wat tijd een Z proef doorgestuurd worden (en ook nog wel eens een winstpunt halen hier en daar). Veel paarden die ik in de Z zie lopen die zou ik echt niet op stal willen hebben, paarden die braaf hun oefeningetjes doen zonder tact en souplesse, paarden waarvoor de basissport het eindstation is maar die waarschijnlijk wel zeer geschikt zijn als leerpaard voor beginnende ruiters……
Hoewel de merrie zelf nu in sportconditie is en eventueel doorgereden zou kunnen worden tot de Z (hoewel het benodigde aantal winstpunten tegenwoordig maakt dat je wel heel regelmatig op wedstrijd zou moeten) wil ik haar niet verkopen als sportpaard. Door haar blessure is er een risico/kans dat ze af en toe een periode stil zou moeten staan (hoewel de DA en hoefsmid de kans klein achten). Dat is voor iemand die fanatiek in de sport bezig is heel vervelend. Bovendien is haar leeftijd in combinatie met de korte tijd dat ze nog maar getraind is zodanig dat ze voor de hogere dressuursport (waarvoor ze wel de lichamelijke capaciteiten heeft) te oud is. Het zal wel niet zakelijk zijn maar ik vind het belangrijker dat mijn paard goed terecht komt dan dat ik wat euro’s extra kan beuren. Gezien het fokkerijpredikaat en haar ‘vermogen’ /potentie als dressuurpaard leek het mij een goede keus om haar als fokmerrie te verkopen. Bovendien heeft ze bewezen vruchtbaar te zijn, zonder complicatie's het veulen te dragen en te werpen. En het veulen heeft nog een eerste premie behaald ook (dat zal dan ook wel weer niets zeggen). Maar in jouw ogen (fokker) kan ik haar maar beter afschrijven omdat ze nog geen nakomelingen heeft geproduceerd die oud genoeg zijn om sportprestaties neer te zetten 
.
Even voor de duidelijkheid: ik wil haar niet verkopen als fokmerrie omdat ik graag zo veel mogelijk geld wil beuren, ik wil graag dat mijn paard op een goede plek terecht komt. Bijkomend voordeel voor mij is dat het voor een eventuele fokkerij-toekomst van mijn huidige jaarling merrie beter is als haar moeder meer veulens zou krijgen (zoals jij zelf al aan gaf). Ik hoop in ieder geval dat mijn jaarling de capaciteiten van haar moeder heeft geërfd (als ik haar zie lopen zit dat wel goed). En met capaciteiten bedoel ik het gevoel dat de merrie geeft als je erop zit: de tact, de veer in de beweging, dat je in galop kunt sluiten en het gevoel hebt dat je zo een pirouette kunt inzetten, de aanzet tot een paar piaffe passen, dat gevoel dus. Die capaciteiten aangevuld met die van papa dan wordt het naar mijn mening een heel goed dressuurpaard. Ik hoop/verwacht in ieder geval dat dat het soort paard wordt dat ik normaal niet zou kopen omdat het aankoopbedrag ver boven mijn budget zou liggen.
Het leven is als een restaurant.... je krijgt wat je besteld hebt
Het leven is als een pijpkaneel...ieder zuigt eraan en krijgt zijn deel
Plaats een reactie
Geplaatst door de TopicStarter: 27-08-03 16:20
