CGJ12 schreef:Persoonlijk vind ik het weer zo'n slap verhaal waar altijd wel een kern van waarheid inzit. Dat is met de meeste verhalen zo.
Maar om nu te zeggen dat op een keuring niet naar het oog (ziel) van een paard wordt gekeken is duidelijk te kort door de bocht.
De KWPN hengsten worden wel degelijk bekeken op hun "oog" alvorens aangekeurd te worden. Het wordt alleen niet expliciet gescoord.
Wie hanteert er op deze aardkloot, of het nu om paarden of andere dieren gaat, slappe, halve of soms helemaal geen formules? De natuur of die kleine slimme kabouter? De homo sapiens, die alles beter denkt te weten dan de natuur met haar overweldigende, imponerende en absoluut sluitende formule van evenwicht, gratie, schoonheid en prestatie. Dit aan ons elke dag keer op weer laat zien in een volstrekte harmonie. Waarin elk dier, met een voor zijn behoeften perfect aangepast skelet van ledematen en organen, optimaal kan functioneren. Hoe slap is deze natuurlijke formule? Hoeveel waarheid zit er in dan in het hele eeuwige telkens weerkerende concept van de natuur? Die formule vervang je niet met vanachter de computer bedachte, en van de koeien afgeleide formules, van exterieur-en prestatieindexen.
Op dat terrein hebben paarden en computers dezelfde overenkomst. Rubbish in, rubbish out. De hoeveelheid stront wordt nu vertaald in keurig geprinte getalletjes. Als je teveel stront van het ene onderdeeltje gebruikt, krijg je nog meer stront van het andere. Dan wordt het dunne stront en probeer daar maar eens een solide bruikbare mesthoop van te maken. Stront blijft stront en wordt door de natuur perfect geabsorbeerd. Behalve door die kleine slimme kabouters. Die laat de door hem geproduceerde stront (diermeel) weer opvreten door de door hem geproduceerde plantaardig voedsel etende dieren en vreet die stront vervolgens zelf weer op. En concludeert vervolgens; nu is de natuurlijke cyclus weer rond. Maar de natuur kent een begin en een eind. De natuur begint telkens weer bij het begin en niet bij het eind. De natuur gebruikt geen stront om levende wezens te produceren. Dat stukje, in de natuurlijke cyclus, wordt door de natuur gebruikt om solide bouwstenen voor de levende wezens te creeren. Misschien staat er in de bijbel wel een schrijffoutje en had er moeten staan: Van stront zijt gij gemaakt en tot stront zult ge wederkeren.
Als je slappe formules hanteert in de fokkerij en afbreuk doet aan de kern van waarheid, krijg je ook slappe paarden. Om het even of dit nu KWPN of andere sportpaarden zijn. Als je een hoop stront, de eindcyclus van de natuurlijke formule, in je eigen briljante formules stopt, inplaats van, net als de natuur, gezonde bouwstenen, krijg je paarden die weliswaar nog een hoop dagelijkse vaste stront produceren, maar zeker niet meer met dezelfde vaste dagelijkse regelmaat kunnen presteren.
Jazeker er wordt nog gekeken naar het oog van het paard. Maar het blijft bij kijken en we registreren het niet meer. Zijn die ogen nog wel groot en mooi rond? Staan ze nog perfect aan de buitenkant van het hoofd? Stralen ze nog een heerlijke rust, optimaal vertrouwen en een perfect beheerste energie uit? Maar aangezien we stront in ogen hebben, scoren we dat natuurlijke element niet meer. Onze stront(computer)ogen vinden dat wezenlijke en essentiele aspect van de natuur niet meer van belang. Het alles heilige en onovertroffen scoringsformulier heeft het natuurlijke scoringsformulier van een perfect ronde cyclus vervangen. De gaten worden altijd opgevuld met stront. Zo gaan de sportpaarden langzaam maar zeker aan onze stront ten onder.
