Geplaatst Hier een kleine beschrijving van mijn 2011.
Januari:
2011 begon ik met mijn nieuwe paard Canyon die ik in begin december 2010 had gekocht. Een 3,5 jarige Rubiquil ruin van 1.67m
Het was niet mijn bedoeling om een paard te kopen die zo groen was als hij, maar ik was verliefd op zijn lieve koppie en zijn zachte uitstraling.
Na de keuring is hij meteen doorgegaan naar een proffesionele inrij/trainingsstal.
En uiteraard met gepensioeneerde Karlos:
In December, Januari en Februari poetste en wandelde ik dus alleen maar met Canyon. Wat ik wel fijn vond om elkaar te leren kennen en de band te versterken. Maar het rijden begon steeds meer te kriebelen ook omdat ik door de blessures van Karlos al een paar jaar langs de zijlijn stond.
Februari:
Al snel bleek Canyon toch niet zo'n makkelijk paard te zijn. Hij was zeer angstig zonder duidelijke reden, hij had extreem vlucht gedrag. Niemand was van hem af gevallen en hij is niet naar behandeld, en alles is stapje voor stapje gegaan.
Hij had meer tijd nodig en die wilde ik hem geven aangezien hij in de omgang ontzettend lief was en een totaal ander paard als onder het zadel.
Omdat zijn gedrag met geduld en rust niet veranderde (zelfs niet een heel klein beetje) zijn ze andere dingen gaan proberen zoals bontjes aan zijn hoofdstel omdat ze dachten dat het zien van de ruiter op zijn rug hem angst aanjoeg. Dit had helaas geen resultaat en ook dopjes in zijn oren nam zijn angst niet weg.
Eind Februari heeft de stal waaraan ik hem had toevertrouwd hun serieuze zorgen aan mij geuit. Het was niet normaal gedrag en als dit over zou gaan zou het zeker maanden duren. Ook hebben ze contact gehad met mijn ouders en verteld dat ze hun eigen dochter nooit op dit paard zouden laten rijden.
Dit kwam erg hard aan en mijn ouders zagen het totaal niet meer zitten. Met heel veel verdriet is hij terug gegaan naar de stal waar ik hem had gekocht.
Hij was nog steeds van mij en ze zouden kijken wat zij met hem konden doen. Aan de ene kant had ik hoop dat het goed zou komen en aan de andere kant dacht ik dat ik hem niet meer zou zien.
Ook bij de verkopers ging het totaal niet goed en zij hebben hem naar een speciale stal in België gebracht waar ze paarden zadelmak maken in een bos.
Na een weekje bos is hij aanzienlijk verbeterd en is hij terug gegaan naar de verkopende partij om dit verder uit te bouwen.
De weg was nog lang en eind maart ben ik na heel goed nadenken afgehaakt.
Ik had/heb de ervaring niet voor zo'n paard en ik had ook geen idee meer op welke stal ik moest gaan staan die rustig genoeg zou zijn. Ook had ik niet dagelijks hulp. En ik was erg bang dat hij weer terug zou gaan vallen in zijn oude gewoontes zodra hij mee naar huis kwam.
Ik heb wel contact onderhouden en uiteindelijk is het met Canyon helemaal goedgekomen. Het heeft lang geduurd en zijn talent/interesse lag ook niet in dressuur maar meer in springen en buitenritten dus hij is weggegaan als military paard voor de toekomst!
Maart:
Omdat ik de knoop niet kon doorhakken of ik zou stoppen of doorgaan met Canyon kwam mijn moeder op het idee om bij een ander paard te gaan kijken.
Misschien kon ik wel nog een x verliefd worden en anders zou ik zeker weten dat ik voor hem zou blijven gaan.
En zo kwam Bonaparte in beeld op donderdag 31 maart:
(filmpje)
Een toen nog 4 jarige Discovery x Krack C ruin van 1.70m die net zo lang onder het zadel was als Canyon, maar waar je wel "zorgeloos" mee kan rijden.
Dat ik hem in de stalgang zag staan vanaf een afstand had ik eigenlijk al hele dikke vlinders in mijn buik en hoopte ik dat dat het paard was waarvoor ik kwam. En hij was het! Tijdens het rijden waren we helemaal een match. Dit was hem!
De zondag erna ben ik weer bij hem geweest om lekker te poetsen. Waar hij dus dol op bleek te zijn. Een echte kroelkip is het!:
http://i221.photobucket.com/albums/dd13/bailykarlos/IMG_0234.jpg
En woensdag 6 april is hij volledig goedgekeurd:
(filmpje)
Ik heb hem niet meteen mee naar huis genomen, omdat hij nog niet zoveel gewend was. Zo konden we elkaar onder begeleiding wat beter leren kennen. Ze hebben hem daar voor het eerst in de buitenbaan gereden om te kijken hoe hij reageerde.
Vrijdag 8 April ben ik bij hem wezen kijken en rijden:
http://i221.photobucket.com/albums/dd13/bailykarlos/IMG_0274.jpg
Dat ging zo goed dat we besloten hem zaterdag 9 april mee naar huis te nemen!
En zo maakte we die zondag erna al ons 1e ritje thuis in de buitenbaan:
We genoten van onze nieuwe vriendschap:
Nog vele ritjes volgde:
Zelfs kleine buitenritjes in het park helemaal met z'n 2tjes!
Mei:
http://i221.photobucket.com/albums/dd13/bailykarlos/Bonaparte/IMG_8789.jpg
Eind mei is mijn vriendinnetje Patricia langs geweest voor een fotoshoot:
Karlos:
http://i757.photobucket.com/albums/xx213/RoosPatries/Daan/11a-BorderMaker.jpg
Bo:
http://i757.photobucket.com/albums/xx213/RoosPatries/Daan/17a-BorderMaker.jpg
http://i757.photobucket.com/albums/xx213/RoosPatries/Daan/50a-BorderMaker.jpg
Juni:
We hadden een clinic werken aan de hand:
(mislukte knotten omdat je manen zo dik zijn)
http://i221.photobucket.com/albums/dd13/bailykarlos/Bonaparte/IMG_0079.jpg
Een nieuw zadel aan laten meten en een nieuwe instructeur zoeken...
Juli:
(filmpje)
Augustus:
Ons nieuwe zadel kwam binnen. Waar ik maar 1x kort op had gezeten, want diezelfde dag is hij op mijn voet gesprongen met als resultaat een gebroken teen en de rest van de tenen gekneusd.
Deze maand heb ik weinig gedaan. Bo had lekker weide vrij en een beetje longeren
September:
Toen mijn teen weer beter was ben ik 2x op vakantie geweest achter elkaar en is hij door iemand anders gereden. Dus hier helaas ook geen foto's.
Oktober:
Aan de slag!
http://i221.photobucket.com/albums/dd13/bailykarlos/Bonaparte/_MG_0614_2.jpg
November:
Met je drakenkoppie als je lekker baldadig bent:
http://i221.photobucket.com/albums/dd13/bailykarlos/Bonaparte/IMG_0682.jpg
December:
En we sloten het jaar af met een kür op muziek met als thema Masquarade!
Wat was je toch braaf, maar ook ontzettend bang. Toch bleven al je voetjes min of meer aan de grond.
Het losrijden ging boven verwachting met alle toeters en bellen. Maar het publiek op de stro tribune (zo'n man of 100) vond hij heeeeel eng. We hebben de proef nauwelijks kunnen rijden omdat hij er niet langs durfde. We werden laatste met een troostprijs.
Wel hebben we stap, draf en galop getoond en heel veel ontzettend leuke reacties gekregen. Met als klapper dat onze foto op de voorpagina van de stalsite staat!
2011 was echt het jaar van verandering. Ik had ontzettend veel verdriet van Canyon en het was ook ontzettend moeilijk om de beslissing te maken. Ik had nooit eerder een paard weggedaan. Maar achteraf ben ik blij dat Bo op mijn pad is gekomen. Wij vormen een veel betere combinatie. Van hem heb ik tot op heden geen verdriet gehad en dat is ook welleens fijn na jaren van ellende.
Aan Canyon denk ik nog vaak, ook al was hij maar kort in mijn leven. Het stelt mij dan ook gerust dat hij een goede plek gevonden heeft.
Met Bo ga ik hopelijk in 2012 ook weer een hoop plezier beleven. Ik ga hem starten en we gaan samen op vakantie naar de Veluwe. Ook ben ik bezig met mijn E rijbewijs zodat we lekker samen op stap kunnen straks.
En voor Karlos hoop ik dat hij nog lang bij me kan blijven van zijn pensioen genietend. Van alle paarden is hij mijn oogappel, mijn once in a lifetime. De tijd met hem zal ik nimmer vergeten en elk paard dat in mijn leven zal komen zal ik met hem vergelijken.
Bedankt voor het kijken!
