Geplaatst 
Met dank aan Bellatrix
Eerst maar de vrijdag waarbij Raimaer en ik konden snuffelen aan een voor ons volledig nieuwe discipline, het rijden in dameszadel. Toen ik een paar weken geleden de oproep zag voor de kennismakingsclinic, was ik meteen enthousiast. Niet dat Raimaer en ik echte dames zijn, maar we hebben samen al heel veel dingen geprobeerd en deze stond ook nog altijd op mijn lijstje. Bovendien is Raimaer overal voor in. Het bericht dat ik was uitgekozen om mee te doen was dan ook zeer welkom.
Vooraf had ik wat leeswerk gedaan (http://www.dameszadel.nl/) en clinicgeefster Lieke1 had ook al voor een uitgebreide introductie gezorgd, dus ik wist al een beetje wat we konden verwachten. Ik was vooral benieuwd naar hoe anders het zou aanvoelen, of Raimaer het vreemd zou vinden en hoever we zouden komen. Vanuit mijn omgeving kwam vooral de vraag of ik dan ook in rok zou gaan, maar dat heb ik toch maar even gelaten. Uiteindelijk blijven we crosstijgers en geen echte dames
Vrijdag was het dan zover. Na een chaotische start (kaarten thuis laten liggen dus via een flinke omweg naar Deurne) heb ik snel nog vlechtjes erin geknoopt in de trailer, (opnieuw) kennis gemaakt met medeclinicgangers Suelza, Oneiros en MiepprinZ en me daarna gemeld bij het team met de dameszadels. Ze waren ruimschoot voorzien van materiaal zodat er voor ieder paard een passend zadel gevonden kon worden. En toen was het zover, ga het maar proberen. Opstappen mocht nog ‘gewoon’, om vervolgens je rechterbeen weer over de hals aan de linkerkant te leggen. Die rust dan op een beugel, waarbij het essentieel was om je rechtervoet ontspannen te laten afhangen met de tenen naar beneden. Geen ‘hakken laag’ dus en om dat goed te controleren moest de rechterlaars ook uit. Mijn sok had gelukkig geen gaten, maar het kleurde niet mooi bij de rest van mijn outfit, daar ging dus mijn setje
Wat me vooral ook opviel was dat je veel rechter op je paard zit dan ik had verwacht. Je rechterheup draait wel iets naar voren maar je zit toch redelijk hetzelfde als je gewend bent. En dat bleek ook wel tijdens het losrijden. Al snel konden we ons aan een drafje en galopje wagen, en ook de eerste zijgangen zag je langs komen bij de deelnemers. Ook aan Raimaer viel niet te merken dat ze dit nog nooit had meegemaakt, erg grappig was wel dat ze meteen scheef werd en/of over de schouder ging vallen als ik scheef ging zitten. De dames van de dameszadelvereniging gaven ook aan dat met een onafhankelijke zit en een correct afgericht paard de overstap niet moeilijk is. Wat me met Raimaer wel opviel is dat ze bij iets engs duidelijk onzekerder was. Bijvoorbeeld een opgewoeld stuk zand en de brug in de mensportpiste durfde ze niet zomaar overheen, ik merkte dat ze mijn andere hulpen vreemd vond, en daardoor liet ze zich niet zomaar overtuigen. Grappig om te zien hoe subtiel de afstemming tussen ons kennelijk is.
Helaas konden we door het losrijden het praatje in de Bokt Lounge van HTM niet meemaken. Zij vertelde wat meer over het rijden in dameszadel, waarbij ook de gelegenheid was om vragen te stellen. Daarna voegde zij zich, prachtig uitgedost in rok, snel bij ons, want om 12 uur werden we in de Mensportpiste verwacht. Het stukje over de renbaan was nog even spannend toen de sulkies op hoge snelheid aankwamen maar gelukkig gaven ze ons de kans om veilig de piste te bereiken.
En daar mochten we ons helemaal uitleven. Helaas dacht Raimaer dat we echt wat leuks gingen doen, de crosshindernissen zagen er erg aanlokkelijk uit. Het was een hele uitdaging om de rust erin te houden, ze mag dan 15 zijn, het blijft een heethoofd. Maar we hebben uiteindelijk ook het water, de greppel en de brug (met dank aan Suelza) gedaan, en in stap over het boompje lukte ook nog.
Maar ik heb vooral met bewondering naar Suelza gekeken. Wat zag dat er makkelijk en vanzelfsprekend uit, en zelfs het springen zag eruit of ze het al tientallen keren had gedaan. Hulde!
Het half uurtje was al snel om, daarna zijn er nog wat groepsfoto’s gemaakt en daarmee was mijn eerste clinic op Horse Event 2013 een feit. Dank aan HTM, Lieke1, de Nederlandse vereniging Het Dameszadel en natuurlijk aan Bokt voor deze kans! Het was een bijzondere ervaring, en zeker voor herhaling vatbaar.
! Heb je niet meer foto's 
? 
