Geplaatst 
) van Patrice op het horse event bij Annemarie van der Toorn.Ik heb Patrice als ‘probleem’ paard opgegeven omdat ze ontzettend bang is voor bijna alles! Veel soorten geluiden, bewegingen op voorwerpen kunnen haar helemaal in paniek laten raken. In mijn ogen kleine veranderingen zijn voor Patrice ontzettend groot en hier kan ze helemaal van uit haar doen raken.
Op donderdag kwamen Esther en Marieke Patrice met de trailer ophalen. Ik had Patrice niet echt opgegeven als moeilijk laadbaar maar wel in mijn mail gezet dat ze oa ook voor trailers bang is! In de 3 jaar dat ik Patrice heb, heb ik haar 3x moeten laden en ik kan jullie verzekeren dat was voor haar geen pretje maar ook zeker niet voor mij! Waar ik er gemiddeld 1.5 uur over deed om haar zover te krijgen in de trailer te gaan, lukte het Esther en Marieke in 15 minuten. Met behulp van een paar hekken laadde 2 mensen mijn pony in 15 minuten waar wij soms met 6 mensen 1.5uur bezig waren haar erin proberen te krijgen
! Alles ging zo ontzettend rustig en kalm. Wat me toen vooral heel erg opviel is dat Patrice zich toch heel snel ‘overgaf’ ze kwam 2 keer omhoog en probeerde achteruit te lopen, maar zodra ze 2x de hekken achter haar gevoelt had en ze eigenlijk besefte dat ze niet meer achteruit kon liep ze er gewoon op. Ik weet dat ik dit veel vaker met haar moet gaan oefenen en dat ben ik ook zeker van plan. Helaas beschik ik niet zelf over een trailer, maar ga mn best doen om iemand zo ‘gek’ te krijgen om toch zeker 2x per maand even langs te komen met een trailer zodat ik met haar kan oefenen.ZATERDAG DE DAG, jeetje denk dat ik nog nerveuzer was dan wat Patrice ooit geweest is hahaha. In de showhal werd dmv hekken een soort roundpen gemaakt. Ik zat heerlijk veilig op de tribune totdat Esther mij kwam halen “kom je bij ons staan” Ja hoor geen probleem ( had stiekum gehoopt dat ik veilig uit het zicht kon blijven!) Phoe toen ik in die bak stond zag ik ineens dat er toch wel erg veel mensen zaten! Patrice kwam binnen……..en ik voelde me zo ontzettend trots!!! Misschien super raar maar daar kwam MIJN mooie vriendinnetje binnen, MIJN pony op zo’n event! Ik had een glimlach van oor tot oor TOTDAT………………….. ik een microfoon in mn handen kreeg en Annemarie vroeg of ik even wat over Patrice wilde zeggen. Ik had hier van te voren een klein beetje overnagedacht van ow jee ik zal toch niet voor iedereen hoeven te spreken, ik heb ontzettende plankenkoorts
! Maar……… gelijk dacht ik bij mijzelf: Patrice staat ook hier voor al die mensen dus moet ik ook deze drempel over en heb mij best gedaan om voor het publiek te spreken.Annemarie begon met een paraplu die ze uitklapte, en ja hoor Patrice schrok daar behoorlijk van. Ergens was ik hier wel blij om
want voor hetzelfde geld reageerde ze nergens op en hadden jullie niet kunnen zien hoe wij Patrice thuis ervaren. Door met de ingeklapte paraplu rustig over Patrice haar lichaam te aaien ( beide kanten ) accepteerde Patrice de paraplu na een tijdje. Annemarie bleef het herhalen: naar Patrice lopen, even aaien met de paraplu en weer weglopen. Steeds ging de paraplu een stukje verder open tot op een gegeven moment Patrice een open paraplu boven haar lijf accepteerde 
!!!Hierna gingen ze met een zeiltje aan de slag. Dit heb ik vaker met Patrice geoefend thuis dus dat ging eigenlijk wel goed. De eerste keer wilde ze er niet overheen dus lieten ze haar eerst over een opgevouwen zeil stappen, net of ze over een balk moest stappen. Ik zag aan Patrice dat ze dit toch wat vreemder vond, maar ze deed het perfect!
Annemarie vroeg aan mij waar Patrice nog meer bang van was……… GELUIDEN. Ze kwam toen op het idee om de zaal te laten klappen, het eerste wat ik bij mezelf dacht was: Gelukkig sta ik niet in die kraal hihi en volgens mij dacht Karel er net zo over want die ging ook even uit de weg
! Het publiek begon te klappen en ja hoor, daar ging Patrice. Met de paraplu vertoonde ze een schrikreactie, maar dit was de reactie waar ik haar voor had opgegeven, dit was de Patrice die ik zo goed ken. Paniek paniek paniek en keihard de andere kant oprennen.Natuurlijk zullen 9 van de 10 paarden schrikken van zo een applaus, maar bij de nabespreking stelde iemand ook de vraag: Is het niet zielig voor dit paard om zo’n reactie uit te lokken. Annemarie vertelde dat als je een probleem op wil lossen je wel eerst moet weten wat de reactie is, wat het paard ervaart op dat moment en hoe het reageert. Pas dan kan je het paard helpen. Ik was zo blij met dit antwoord, want wat heb ik getwijfeld zeg. Moet ik Patrice dit wel aandoen, in mijn ogen nog de enige oplossing om haar te kunnen helpen. Mijzelf lukte het gewoon niet.
Iedereen heeft super voor Patrice gezorgd en ik vond haar ook echt heel relaxed op het terrein! Ik heb de weg van de showhal naar de stallen gelopen en vol verbazing zitten kijken dat Patrice dit stuk ook gelopen heeft zonder zich los te rukken en nonstop naar Haarlem te zijn gerent
( en reken maar dat ze hard gaat dan ) ! Langs trailers, langs hekken, langs sulky’s! Ik ben me er absoluut van bewust dat ik ook veel training nodig heb. In mijn ogen kan ik nu met Patrice haar angsten handelen in de zin van: Ik weet hoe ik gebroken tenen, schouder uit de kom en een pony bovenop me moet voorkomen
. Maar ik kan haar niet helpen en dat is wat ik hieruit hoop te leren!Einde van de dag, mn taxitrailer was er en ja dan moet ze op de trailer. Hekjes weer geïnstalleerd langs de trailer en echt waar, op vreemd terrein naast allemaal auto’s hinnekende paarden, veel mensen die langs liepen en weet ik veel wat, reden we dankzij het geweldig team van Annemarie na 10 minuten weg!
Annemarie heeft voorgesteld om mij met Patrice bij ons op stal te komen helpen. Op vreemd terrein is ze toch iets meer van alles onder de indruk dan op haar eigen terrein. Op deze manier kan ik goed aangeven waar onze problemen liggen en kunnen ze mij hier goed in begeleiden! Een oplossing waar ik ontzettend blij mee ben!
Ik heb zoveel genoten van deze dag en echt vol ongeloof zitten kijken wat Annemarie en haar hele team voor elkaar kan krijgen! Annemarie vond Patrice een bijzonder paard een heel leuk om mee te werken. Ik zal heel eerlijk zijn: soms vergeet ik wel eens wat ik heb, wat voor prachtige pony ik heb en hoe erg ik om haar kan lachen. Soms als ik thuis kwam kon ik ontzettend boos worden op mijzelf: ze is 10 dagen achter elkaar langs een bloempot gelopen en de 11e dag kreeg ik haar er niet langs. Annemarie kon dit heel mooi uitleggen:
Bij een paardentraining bouw je een lange rits domino steentjes op. Voor elke overwinning wordt de rij langer totdat……. Iemand snachts die hele rits omgooit en je weer van voor af aan moet beginnen. Dit ga ik ook zeker doen! Ik ga niet meer blijven hangen in de dag ervoor dat ze weer een actie had, ik begin gewoon met een glimlach op mn gezicht opnieuw hihi.
Annemarie en je super team ONTZETTEND BEDANKT VOOR ALLES
!!!!En natuurlijk alle bokkers die op Patrice gestemd hebben heeeel erg bedankt!!!! De foto's volgen nog en als bokkers nog foto's van Patrice hebben zou ik het heel leuk vinden als ik deze ook zou mogen krijgen 
GROETJES!!!
Is goed te doen hoor. 
Thnks meis, super jammer dat je niet mee kon! 
