Ik zou op de grote dag er voor zorgen dat allebij de beestjes al wat gewerkt hebben (bijvoorbeeld in enkelspan) zodat ze niet bomvol energie zitten (je zult het toch al wat moeilijker hebben met het sturen). In tweespan lopen de pony's namelijk plotseling neus-aan-neus en vooral in de snellere gangen (vooral galop maar draf kan ook wat uit de hand lopen
) zijn ze dan nog wel eens geneigd om elkaar te gaan inhalen. Wij weten natuurlijk dat dat niet kan, duhh... maar dat weten je pony's niet.
Twee helpers bij het inspannen en opstarten is gemakkelijk aangezien ze dan bij de eerste paar meters ernaaast kunnen lopen. Absoluut niet voor de disselboom (dus 'in het midden' voor de pony's) gaan lopen!!!! Als ze dan plotseling sneller gaan krijg je die boom in je rug of loop je kans om omvergelopen te worden omdat je dan niet snel even opzij kunt springen (want dan moet je voor een van de twee pony's langs). Dus als je maar 1 helper kunt ronselen moet je kiezen naast welke pony die gaat lopen.
Wat kan er *fout* gaan;
-pony's hebben niet hetzelfde basistempo (heb ik dus waardoor de een
alles trekt en de ander zich in de broek mee laat nemen...
)
Door allebij je handen naar rechts te schuiven werk je alleen op de linkerpony in terwijl de ander minder teugelcontact heeft. Zo kun je de een afremmen zonder de ander te hinderen.
-pony's dringen naar de boom ('willen elkaar van de weg af duwen')
Constant teugelcontact houden en als ze naar elkaar toe dringen je handen overkruist houden en zo een ophouding geven (dus de ene onderarm over de ander leggen) want dan werk je vooral in met de buitenleidsels; dat is een duidelijke boodschap en vervolgens kun je weer naar de uitgangspositie
-pony's hangen aan de zijkanten van de boom, zo ver mogelijk van elkaar
af (ze hebben namelijk ineens de 'steun' van de 2 lamoenbomen verloren
en aan de zijkant geven de strengen mee)
De meest lompe positie houding; je handen een flink eind van elkaar houden (tot een halve meter) omdat je dan alle teugeldruk op de binnenteugels kan zetten.
Deze 'noodgrepen' zullen sommigen afkeuren omdat je altijd het contact met allebij de paarden met allebij de teugels zou moeten houden. In de eerste plaats hoeft dat niet per se (uitstappen doe ik altijd aan doorhangende teugels) als ze eenmaal hun positie voor de kar kennen en netjes naast elkaar blijven lopen. In de tweede plaats zijn deze 'grepen' uitzonderingen omdat in de boven beschreven situaties de teugels sowieso hun officiele werking verloren hebben; als de pony's te dicht op elkaar lopen staan alleen de binnnenste teugels nog aan zodat je ze, als je dan zo verder rijdt op die verkeerde plaats houdt. En als de pony's allebij aan een kant van de koets hangen kun je ook niet normaal mennen. Noodgrepen zijn dus -in geval van nood- geoorloofd.
De eerste keren zal het aanstappen/halthouden nog wat onwennig gaan omdat als dat niet gelijktijdig gebeurt en de ene pony trekt nog even door wordt de ander ook weer even naar voren geduwd waardoor die eerste ook niet stil kan staan. Daar zijn helpers in het begin makkelijk bij.
Dit klinkt allemaal heel dramatisch maar je wilde ook tips hebben. Zelf ben ik met ons tweespan begonnen toen Black al enkelspanvaardig was en [***] nog groen (dat kan namelijk ook) en die beesten hebben werkelijk alles gedaan om mij het leven zuur te maken in het begin; het hele bovenste rijtje met dan toegevoegd dat [***] steeds in [***], het tuig en de boom beet en [***] niet rechtvooruit wilde lopen en we dus flink zwabberden ([***] wil [***] bijten, [***] gaat opzij in het tuig hangen en we maken -wonder!- plotseling een bocht op een recht stuk weg...
)
waarschijnlijk gaat het prima, maar het is nooit weg om wat handigheidjes bij de hand te hebben.
Veel succes!