Hoi hoi,
ik werk nu sinds een paar jaar met paaren aan de dubbele lijnen en het keyword is proberen....er is inderdaad weinig les in te krijgen.....emiel Voest heeft een boek waarin de opbouw naar de lange lijnen goed beschreven wordt....ik heb gemerkt dat dat wel belangrijk is om stress met de lijnen te voorkomen....je moet nl eerst kijken of het paard de lijn achter zijn/haar kont accepteert terwijl je het touw zo vast hebt dat je los kan laten en het paard nog wel vast hebt.....dan eerst lijn aan de binnenkant en buitenlijn over de rug....dan buitenlijn achter de kont en binnenlijn direct naar de hand zodat je het paard kunt stoppen als nodig is door de buitenlijn los te laten (waaraan je ziet dat hij dan wel die lijn gewend moet zijn). Kortom...stapjes doen...niet te vlug...ik kan nog zoveel vertellen over hoe ik het ervaren heb met de paarden.....een kleine vierkante ruimte is fijn, dan kan je 'm in de hoek parkeren als hij uit angst gaat rennen zonder te hangen aan hem...maar dan moet je paard wel weer een beetje freestyle kunnen, zodat hij begrijpt dat hij moet stoppen als je voor hem stapt...enzo enzo enzo...het duurt bij mij best wel even voor ze meer kunnen, maar als ze de basis goed kennen is de rest des te leuker...en let op, met tweejarigen kan je alleen nog maar een beetje basis doen natuurlijk....zo....blablabla......haha, sorry, ik vind lange lijnen bijna net zo leuk als rijden, dus ik zou nog wel even doorkunnen gaan
succes heh!