sanne83 schreef:voest en parelli is voor de normale mens te bereiken. Hempfling heeft geen manier om iets te leren aan andere mensen en vind eigenlijk alleen zichzelf goed, dat spreekt me totaal niet aan.
Cassidy schreef:Volgens mij heb je dan nog niet goed begrepen dat de positie schuin achter het paard een drijvende positie is (door jouw paard misschien geinterpreteerd als opjagen) maar de reactie van je paard daarop (dus weglopen) is niet meer dan natuurlijk...
Wil je met je paard meebewegen, blijf dan naast hem lopen en niet achter de kont van het paard.
Citaat:> leider op basis van zijn intelligentie en zijn natuurlijke
> dominantie
....knip....
> dominantie ondergraaft.
Sorry, beetje stom geknipt en de woorden uit zn verband gerukt maar ik wist niet hoe ik het beter kon doen.
Ik heb het idee dat jij de woorden dominantie en natuurlijk leiderschap door de war gooit. Dominantie is in mijn ogen dat je de ander geen keus geeft, met eigen inbreng misschien maar toch, als hij neit doet wat jij wil dan maak je hem het leven zuur. Bijvoorbeeld hier op school, als je niet de "populairen" na-aapt dan lig je eruit en worden voorduurent gemene opmerkingen gemaakt en uitgejoeld door de meelopers. Dat is in mijn ogen dominantie. Leiderschap is meer dat er gevolgd word uit *eigen keuze* en dat er niet gedwongen word. Er word dan gevolgd als voortvloeisel uit de innnerlijke eigenschappen en als je niet volgd is dat ook goed, daar staan geen nare consequenties tegen over. Het voorbeeld van [ijslander van iemand op dat forum] dat [diegene van wie die ijslander is, of beter: degene die de verzorging van dat paard op zich heeft genomen] zei, ik denk dat dat wèl een soort van dominantie is. Voorbeeldje. Een onzeker puberaal meisje (sorry, ik haal schoolvoorbeelden erbij, maar dat is tenslotte ook mijn wereld en als het goed is kent iedereen die) dat een grote bek heeft en daarmee iedereen afbluft. Zij word de leider. Niet vanuit natuurlijk leiderschap maar omdat je anders constand getreiterd word. Ze word niet gemogen en is niet de sterke figuur -in tegen stelling, juist door haar zwakte gaat ze zich zo gedragen- maar wel de leider. Door dominantie.
Paarden blijven angstige wezens. Of dat voorkomt uit een prooidier denken of gewoonweg omdat ze neuroten zijn die hun wereld op een aparte manier waarnemen doet er neit toe. Ze zoeken een sterk figuur, een natuurlijke leider. Mensen trouwens ook. Om hen bij hun problemen te helpen. Dat kunnen enge dingen zijn of iets anders. Maakt niet uit. Die leider kan je worden door dominantie maar of iedereen zich daar prettig bij voelt? Ik denk niet dat er natuurlijke dominantie bestaat. Dat is dan leiderschap eventueel gecombineerd met dominantie. Ik denk dat "wij NHers" (zet er nog maar een paar aanhalingstekens bij ) moeten proberen te streven naar natuurlijk leiderschap. En niet naar dominantie. Door dominantie kan je de leider worden maar dat heeft niets te maken met leiderschap. Je paard voelt zich nog steeds neit veilig. En niet prettig bij de situatie. Die sterke figuur worden en zijn is heel lastig maar haalbaar. En daarbij heb je niet zo veel aan oefeningen, dat moet vanuit jezelf komen. En dan komt de rest ook wel.
Dat is zoals ik het zie . Maar daarom kan ik het zelf ook niet altijd hoor.
Hopenlijk heb ik het een beetje duidelijk opgeschreven .
groetjes Ebby
Gebruikers op dit forum: SemrushBot en 4 bezoekers