Geplaatst 
. Wat gebeurt er precies. Hij is erg braaf met inspannen, doet geen pas verkeerd, is soms wel wat gespannen. Het wegstappen gaat goed, wachten voor de weg (meestal) ook. Daarna in een rustige stap over het fietspad, geen probleem. Hierna gaan ze het mulle zand op en dan beginnen de problemen. Hij voelt weerstand door het zand en komt of omhoog of hij gaat er in een behoorlijk vlot drafje vandoor en is dan nog wel te sturen, maar niet in te houden. Na zo'n 500 m. komt er een smaller bospaadje en dan gaat hij over naar stap of een hanteerbaar drafje.
Vervolgens gaat het eigenlijk de hele weg goed, behalve als hij moet stilstaan en er niemand bij hem gaat staan, dan komt hij behoorlijk serieus omhoog. Hij heeft dit ook onder het zadel gedaan toen ik hem net had, maar toen deed hij het alleen als je hem erg opsloot. Zodra je ontspande was het probleem verholpen. Als hij voor de wagen staat en je ontspant pakt hij snelheid en dat is ook link op bospaadjes met een flinke wagonette er achter.
Duncan is een erg onzeker paard, denk ook dat dat voornamelijk de oorzaak is van het omhoogkomen, hij weet het dan gewoon even niet meer. Zodra er iemand bij hem staat is het over en is hij rustig, stapt dan ook weer normaal weg.
Ik zoek dus een oplossing voor het probleem van het omhoogkomen, maar ook voor het enorme tempo wat hij ontwikkeld op het eerste stuk mul zand. Hij is dan eigenlijk niet meer te remmen, tot hij zelf ziet dat het pad smaller wordt. Sluit je hem op, rem je teveel af, komt hij weer omhoog (en er staat schrikdraad vlakbij dus dat is niet tof).
Vooruit meppen met de zweep is geen optie, zoals ik al zei, hij is erg onzeker en doet het niet uit kwaaigheid, de zweep erover heen halen zou hem doen flippen. Meestal is een streng 'Nee' al voldoende om hem in een hoek te doen staan trillen.
Wie heeft er een goede oplossing ?
).
Maar ik denk dat het teruggaan naar voor een band spannen in de bak op zich wel een goed idee is!
