Ook bij de buiging (dus met twee naar voren gestrekte voorbenen) zou ik echter zo snel mogelijk, zodra de schoft een beetje netjes daalt asl je hierom vraagt, proberen de buiging verder te trainen met het hoofd naar voren gestrekt (neus tussen de knieen) in plaats van de neus onder de borst. Door de naar voren gestrekte hals kan het paard deze als balansstok gebruiken en beter zijn evenwicht bewaren, bovendien heeft hij meer ruimte om dieper te buigen (dus met zijn schoft steeds lager, als dit onduidelijk is dan kun je op mijn site afbeeldingen bij het hoofdstuk over de buiging zien zodat het iets duidelijker wordt wat ik bedoel) en als er eens iets fout gaat, bijvoorbeeld wanneer de hoeven plotseling naar voren wegglijden, dan raakt het hoofd niet tussen de borst en de bodem bekneld. Iets waar je paard je toch wel dankbaar voor zal zijn.