Dennis schreef:Kleine aantekening, je kan het beter niet op het harde oefenen ivm wegglijden enzo. Beter is het om het op het gras/kaal stuk land/bak te oefenen.
Hier ben ik het dus niet mee eens.
Sommige trainers menen dat alleen een zachte ondergrond geschikt is voor VD. Dus in feite de bak of wei voor alle oefeningen. Waarom ben ik het hier niet mee eens?
A) De wei of grasland is voor erg veel oefeningen totaal ongeschikt omdat gras van nature glad is. Dat betekent dat je vooral bij de buiging en het compliment (als strekoefeningen) het grote risico loopt dat het paard uitglijdt, daardoor te diep komt en de buikspieren overbelast en de buikwand beschadigt.
B) Sommige oefeningen hebben wel degelijk baat bij een stevige, niet veerkrachtige bodem. Zodat het buigen en de berggeit. Als je deze twee oefeningen op een zachte zandbodem doet, dan zullen de hoeven al snel kantelen doordat het paard ze onder een andere hoek belast en de bodem niet de steun verleent die nodig is om ze rechtop te houden. Een opgeruwde stenen vloer is dan veel beter, omdat de hoeven nu tenminste blijven staan waar ze neergezet worden en niet verzakken en kantelen.
Het enige waar een zachte bodem voor de buiging en berggeit goed voor is, is dat het paard zachter neerkomt als hij omvalt. Maar aangezien het paard sneller evenwichtsproblemen krijgt op een instabiele bodem... Beter dan dogma's op te stellen ("Gij zult nooit op het asfalt werken met uw paard!!!") is het om per oefening te bekijken welke bodem hiervoor geschikt is, en welke niet. En aangezien de bodem op deze foto van de buiging stevig, opgeruwd en droog is, heb ik hier niets op aan te merken.