Geplaatst 2008 was voor ons een beetje een rotjaar.. Veel ups en downs, door een ongeluk een onwijze deuk in het vertrouwen gekregen en zo nog wel tientallen kleine dingetjes zijn niet bepaald om over naar huis te schrijven..
Gelukkig is vanaf Augustus het roer omgegaan! Amy werd drachtig en is nu dus inmiddels zo'n 6 maanden in blijde verwachting en daardoor is ze weer helemaal zichzelf geworden.
Onze band is ook weer helemaal terug, we zijn weer hele dikke vriendjes. Misschien wel beter als voorheen.
---
In Januari ging het eigenlijk al gelijk mis.
We waren al een tijdje lekker aangespannen bezig, en eindelijk was daar mijn eigen karretje! Mooi ding, robuust en zwaar.. We konden eindelijk op pad! We hadden lekker veel geoefend. Onder begeleiding van een ervaren menster gingen we op pad.. We hadden echt een hele lekkere rit, lekker rondje gemaakt en 2 km. vanaf huis ging t mis.
Op eigenlijk onverklaarbare wijze raakten we in de berm en vanaf de berm in de sloot. Vanaf dat moment is er even een stukje weg.. Het was erg ingrijpend en godzijdank zijn we er allebei met een paar schrammen en Amy met 2 weken lichte kreupelheid/stijfheid vanaf gekomen..
Amy voor de sulky van een stalgenootje
Mijn eigen wagentje
Voor de wagen, dit was op de bewuste dag.. 10 minuten voor de zwarte bladzijde in ons leventje..
Het aagespannen verhaal was voor mij over.. Ik durfde niet meer..
Maya is nog een keer met Amy bezig geweest in het tuig en dan aan de lange lijnen en dat ging eigenlijk best goed. Maar nee, ik wilde niet meer. Heb gelijk mijn wagen te koop gezet en deze is uiteindelijk dus verkocht.
De eerste maand na het ongelukje heb ik wat rustig aan gedaan met Amy.
We waren beiden heel onzeker geworden tegenover elkaar. Op de grond ging het nog wel. Maar er op.. Daar zat geen klik meer in, en buiten al helemaal niet. We fokten elkaar helemaal op.
Amy was eigenlijk een beetje in een eigen wereldje..
En ze had ook niet zoveel zin om sociaal te doen..
Na haar een tijdje in haar sop gaar te laten gekookt hebben gingen we weer aan de slag..
We namen een paar lesjes en ik had een hele lieve bijrijdster die Amy op dat moment wel het vertrouwen terug kon geven en er lekker mee kon rijden.
Martinique & Amy
Toch kregen we zelf ook weer de klik langzaam aan terug, het was inmiddels midden/eind Maart ergens..
Wat was ik blij dat ik dr weer zo aan het lopen kreeg!
Met pasen konden we ons hart weer ophalen! Er lag sneeuw, hier hebben we uitbundig van genoten..
Met mijn 2 schatten..
Ook kregen we de lol in grondwerk..
Op het zeiltje met de vlag!
Ondertussen werd het zomer, ze werd geinsemineerd en gelijk na 18 dagen drachtig gescand..
Helaas bleek op de 6 weken scan er na het 'veulentje' weg te zijn. Flinke domper natuurlijk. Gelukkig werd ze weer vrij snel hengstig en weer geinsemineerd. Nu ook weer na 18 dagen drachtig gescand! En na 6 weken zat er een mooi 'veulentje' Ik kon mijn geluk niet op! Dolblij was ik!
Ze genoot tussen de dierenartsbezoekjes door heerlijk van het weideseizoen!
Ook kwam Femke van Hypofocus bij Amy op bezoek..
Heerlijke artistieke plaatjes kwamen daaruit rollen..
Showbink
Ook maakten we weer eens een buitenritje.. Samen met Shania.. Haar nieuwe vriendinnetje..
Samen op stap
Inmiddels werd het najaar en je zag Amy gewoon veranderen.. Zowel lichamelijk als geestelijk.
Sinds ze drachtig is is ze zoveel veranderd. Haar uitstraling is zo gelukzalig..
Knapperd..
Lekkere viespeuk!
Lekker in de sneeuw, in November dit jaar!
Ze werd zichzelf.. Wat zeg ik, ze werd weer paard..
Ze kan weer spelen, heerlijk gek doen en gewoon genieten van alles..
Ze is mij ook weer voor de volle 100% gaan toelaten in haar wereldje..
Onze band word weer steeds sterker.. We zijn weer de beste maatjes, zij is mijn allesje.. We zijn door de dip eigenlijk alleen maar beter geworden.. En nu we in zo'n stijgende lijn zitten kan het gewoon niet meer fout gaan..
We houden gewoon van elkaar..
knap beest is het!
