Geplaatst 
De vorige keer mocht ik van mn ouders er niet heen toen er ook zoiets was, maar deze keer omdat het speciaal was mocht het dus wel. Netjes vrij gevraagd van school, en samen met zn broertje om kwart voor 7 in de trein gestapt gisteren.
We moeten er om 11 uur zijn, om kwart over 11 begon het. Het is ong. 3 uur reizen dus dan hadden we ruim te tijd.
Alles ging goed tot we in de trein naar utrecht zaten, en deze voor het station opeens vol in de remmen ging ?? We stonden 2 minuten stil, waardoor we de volgende trein hebben gemist
(lekker geregeld, 2 minuten overstaptijd ofzo!)
Dus hebben we bijna 3 kwartier gewacht op de volgende trein, dit bleek ook nog eens een stoptrein te zijn!
Wij onderweg de andere broer gebeld of hij het nummer van de ov-taxi kon opzoeken, maar dat was geen goed plan.
Eindelijk aangekomen op station den helder, het was nog 1,5 km naar daar waar we moesten zijn en het was al 5 voor 11!
Staan er 2 taxi's, dus die staan rustig te praten met elkaar die chauffeurs, wij lopen ernaartoe of ze ons met spoed even weg wilden brengen, nee dat kon niet, want ze zaten vol ??
Dus hebben we heel dat eind gerend, in de brandende zon met onze chique kleren en winterjassen (ik had inmiddels vlug mn hakjes verwisseld voor all-stars)
Weilanden en binnendoor-zandweggetjes hebben we getrotseerd met onze nette kleren, en om 5 over half 12 kwamen we er dan aan. Het was nog een eindje lopen naar het gebouwtje dus wij snel rennen!
We kwamen binnen, gingen heel stil zitten en toen werd er aan de mensen verzocht de zaal te verlaten
Hij heeft er dus in zn eentje gestaan, niemand die er voor hem was, dat vind ik nog wel het lúlligste van allemaal! Ik heb door het raampje van de deur staan kijken hoe de handjes geschudt werden en ik heb staan jánken!
Zn broertje nam me mee naar de wc om even rustig te worden, en toen kwam mn vriend aan en was het weer huilen..
Ik vind het zó erg, gelukkig hebben we wel de rest van de dag meegemaakt de rondleiding van m en alles gezien
Hij baalde wel, het was allang vergeven zei die, wij konden er niks aan doen.
Ik kon alleen maar denken; bedánkt NS (altijd gezever) , bedankt taxi-chauffeurs in den helder, dankjewel
Een ding weet ik zeker; wij gaan de volgende keer mooi met de auto!
edit; foutje.
Uiteindelijk was het vet lief, maar op dat moment kon ik wel door de grond zakken.
