Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-01-03 17:07

Geplaatst: 27-01-03 17:07

Ik heb ooit 1 x iets gejat in een pretpark, een rietje met zo'n tweety er aan. Die was 7 euro en dat vonden mijn vriendin en ik te belachelijk aangezien dat dat het goedkoopste was Knipoog

Maar ik vind het veels te eng om nog een keer te doen

**Geplaatst**: 27-01-03 17:17

Geplaatst: 27-01-03 17:17

Ik had ook al vroeg (rond mijn 10e ofzo) de -steelziekte- te pakken. Het begon met gummetjes uit de hema en eindigde 6 jaar later op het politiebureau. Ook heb ik héle oude postzegels van 1 en 2 ct. van oude ansichtkaarten van mijn overgrootoma gescheurd. Bloos

Ik vond ze mooi en dacht, ik mag ze vast niet hebben. Ik liet ze wel zien aan mijn ouders "kijk eens wat ik gevonden heb?" Mijn ouders hebben me nooit die les kunnen leren die de politie wel kon. Mijn vader heeft me flink het schompes geslagen, mijn andere oma stond voor mijn neus te jammeren over de naam van de familie Verward

alsof ik daar een boodschap aan had?
Enfin, het laatste was dat ik geld van mijn moeder had gekregen om een nieuw oogpotloodje te kopen. Ik vond het zonde van het geld en besloot het te pikken. Dat werd gezien door zo'n speciaal inghuurde man en werd ik door het personeel aangehouden. De politie kwam mij ophalen met de welbekende auto, er stond een rij van mensen toe te kijken buiten de hema, en ik moest er tussendoor lopen. Nooit eerder heb ik mij zo kapot geschaamd en was dit de laatste keer dat ik iets pikte. Alsof er toen pas iets aan mijn geweten werd gesleuteld. Want dat is het denk ik vooral, gebrek aan een soort geweten.

Erg veel succes met je zoon, dit kan nog wel eens een lang verhaal worden. Verdrietig

Sorry nog ff dit -> met mij is het heel erg goed gekomen. Ik ben als PIW-ster in een gevangenis gaan werken en werk nu in een TBS-kliniek voor zwakbegaafden. Haha!

**Geplaatst**: 27-01-03 17:22

Geplaatst: 27-01-03 17:22

MarkKH schreef:
moeilijk hoor..... Het beste zou zijn als die een keer wordt betrapt en de politie erbij wordt gehaald zodat zij hem eens flink toespreken (vaak hebben kinderen nl enorm ontzag voor de politie).

Verder lijkt me terugbrengen en uit de spaarpot betalen een goeie straf voor em.....

Wordt hem dit gedrag trouwens niet aangeleert / voorgedaan door vriendjes??

Ik denk niet dat dit straf genoeg is voor hem, zeker niet als hij aan autisme verwante stoornis heeft. Zoals je zegt, moet hij écht eens door het slijk met behulp van de politie en in een mooi gekleurde auto naar het bureau worden gebracht. Het gezag kan dan positief op hem inwerken.

Aan de andere kant hoeft dit niet, het is maar net hoe bereikbaar hij is.

**Geplaatst**: 27-01-03 17:30

Geplaatst: 27-01-03 17:30

Ik heb veel gepikt...erg veel! Het ging meer om de kick om niet gepakt te worden. Ik had verder niets nodig, en kreeg vaak wel wat als ik mijn moeder erom vroeg. Het is 1 keer gebeurd dat een vriendje werd gesnapt, en door de politie werd thuisgebracht. Natuurlijk kreeg ik de schuld Haha!

Ook is het eens gebeurd dat mijn broer werd opgepakt door de politie. Mijn moeder heeft hem toen een uurtje laten zitten en heeft hem toen opgehaald. Dat heeft bij mij een enorme indruk achtergelaten. Ik heb erna nooit meer gepikt. Mijn broer oveigens ook niet. Hij moest zijn riem afgeven, en alle andere dingen waar hij zich eventueel mee kon verwonden inleveren. Doodeng vond hij het, en logisch!
Het is ook eens voorgekomen dat we wat hadden gestolen bij de Albert Heijn. We werden gepakt, en moesten ons telefoonnummer geven. Verkeerd telefoonnummer doorgegeven en weer naar huis.
Maargoed, het is begonnen met één keer, en dat was erg gaaf, dus bleef het daar niet bij. Mijn moeder is nagenoeg nooit achter onze diefstalletjes achtergekomen daar wij het op eigen houtje deden. Maar zij had ons zeker teruggestuurd om de spullen in te leveren en onze excuses aan te bieden. Dat is namelijk vernederend, en ik denk dat dat een grote impact heeft. Ik denk dat het dreigen met politie wel iets te drastisch is bij een 6 jarige.

Ik vind winkelen wel leuk, maar vind de poortjes bij de uitgang altijd erg eng. Het is mij meerdere malen voorgekomen dat het ding ging krijsen toen ik erdoorheen liep, zonder wat gestolen te hebben. Sta je even voor joker! Mee naar achteren, tas leeg...zat natuurlijk niets in, maar ondertussen ben je al door de grond. Scheve mond

**Geplaatst**: 27-01-03 17:33

Geplaatst: 27-01-03 17:33

Ik heb, afgezien van koekjes uit mam's kast, nog nooit bewust wat gestolen. Wel een keer als ukkie van 3 bedacht dat ik de AH net zo goed onder het ingangshekje door de winkel uit kon wandelen. Mams zag dat en gaf me een uitbrander die ik na 16 jaar nog niet vergeten ben.... Maar k was me van geen kwaad bewust, wilde alleen vlot naar buiten wandelen...

**Geplaatst**: 27-01-03 18:04

Geplaatst: 27-01-03 18:04

Ik heb nooit echt iets groots gestolen.
Toen ik 4 jaar was gingen we naar de snoepjeswinkel en toen heb ik wat snoepjes gepikt.
Ja ik wist toen niet dat dat niet mocht.
En ik heb weleens een pen van iemand geleend en hem nooit meer teruggegeven.

**Geplaatst**: 27-01-03 18:04

Geplaatst: 27-01-03 18:04

Mmm... dit klinkt toch echt als een ziekelijke drang om te stelen (voor de kick), sorry dat ik het zo moet zeggen.
Ook kan het zijn dat je kind zich niet beseft dat het niet mag. Als het mijn kind zou zijn, dan zal ik hem daarvoor echt straffen, en flink ook. Vooral bij kinderen met een autistische stoornis is het heel belangrijk dat je de grens tussen goed / fout legt. Maar ja, als dat niet helpt...

Ik hoop dat het Riagg oplossingen biedt.

Persoonlijk heb ik trouwens nooit wat gestolen, alleen snoepjes uit m'n moeders snoeppot.

**Geplaatst**: 27-01-03 18:34

Geplaatst: 27-01-03 18:34

Ik heb nooit wat gestolen

Nouja, kwam er laatst achter dat ik wel een dief ben Haha!

hebben ze bij de kruidvat bij de snoep-schepbakken een papier hangen
"ook een snoepje proeven is diefstal"
Schijnheilig

Ik wil altijd weten wat ik schep...

Maar dat is alles Knipoog

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-01-03 23:21

Geplaatst door de TopicStarter : 27-01-03 23:21

Carola, geloof mij maar als ik zeg dat ik hem al flink gestraft heb. Ik ben niet van het slaan, maar toen ik hem in de AH betrapte heeft ie een vreselijke draai om zijn oren gehad en ben ik zo hard in de winkel tekeer gegaan dat iedereen het hoorde, het was bijna ordinair. Hij schaamde zich kapot, want iedereen keek. De volgende dag gaf de kassiere me nog complimenten dat ik hem en plein publiek heb aangepakt.
Ook heeft hij al eens 5 dagen achter elkaar uit school direct naar zijn kamer gemoeten, dus niet op de speelkamer met de spelcomputer etc. Hij heeft geld moeten betalen, er is tegen hem geschreeuwd. Er is hem uitgelegd hoe en waarom. Ik heb hem oma laten bellen om te zeggen dat hij spullen van haar had gepikt. Noem het op en ik heb het al geprobeerd.

Vandaag heeft hij de spullen naar de ruitersportzaak teruggebracht en hij voelde zich niet op zijn gemak. Zeggen ze daar: geeft niet hoor Frusty

Maar ja, dat is het, het is zo'n knap, innemend ventje, klein voor zijn leeftijd, schattig en ook nog beleefd. Het is algauw...a gut, dat kind....

**Geplaatst**: 27-01-03 23:38

Geplaatst: 27-01-03 23:38

Hej,

Je moet echt niet gaan schrijven dat je diep gezonken bent hor! Daar kan JIJ toch helemaal nix aan doen, het is jouw schuld niet hor! En zijn schuld ook niet, hij kan er ook nix aandoen dat het in zijn koppie er niet helemaal normaal aan toe gaat. Dat hij heel timide is en verlegen ipv bijdehand en tegendraads geeft aan dat hij zelf ook niet echt weet waarom hij dat doet, hij lijkt eerder alsof het een soort van dwangmatigheid is van hem als ik het zo lees. Natuurlijk moet je een grens leggen tussen goed en fout, en ik denk dat je die grens ook goed trekt voor hem. Maar als het een dwangmatig iets is kan hij daar zelf ook weinig aan doen: hij wil het niet maar op de een of andere manier moet hij het van zichzelf. Ik denk dat wat Mark zegt idd een goed idee is. Hij zal moeten vechten tegen zijn eigen dwang die van binnenuit komt, en beloond moeten worden voor elk gevechtje dat hij wint. En hem op lange termijn iets beloven en dat in kleine stukjes opsplitsen maakt dat denk ik makkelijker voor hem. Ik hoop dat ze je bij het Riagg goed kunnen helpen want het lijkt me heel moeilijk om hiermee om te gaan.
Ik denk dat ik me heel machteloos zou voelen want je weet dat er iets niet goed is, maar je weet niet precies WAT. En je weet dat die kleine er zelf ook niets aan kan doen en daarom wil je niet te hard voor hem zijn, hem in bescherming willen nemen, maar je moet hem toch leren wat goed en fout is. Ook omdat zijn broertje er anders ook niets meer van snapt wat nou wel en niet mag.

**Geplaatst**: 28-01-03 00:03

Geplaatst: 28-01-03 00:03

Dit is echt een verschrikkelijke situatie volgens mij zeg.
Ik heb een neefje, die is autistisch en die jatte ook altijd.
Ook toen ie een jaar of 6/7 was.
Hij kwam hier vaak, en ik was vaak mijn geld kwijt, legen flessen met statiegeld, labello's en andere lippenstiften of balsem's. Hij heeft zelfs een keer een aansteker gejat.
En ook hij had een speciaal plekje waar hij het allemaal liet. Zover ik weet jatte hij nooit uit de winkel, maar dat weet ik dus niet.
Ik pas vaak op een zwaar autistisch kind, maar hij jat gelukkig nooit wat. De dingen die jij zegt komen wel overeen met de dingen die hij doet.
Maar de situatie waar je nu in zit lijkt me echt ontzettend moeilijk. Het is je eigen kind en je houd van hem, hij is nog zo jong, maar hij mag niet pikken..
Straffen, dat is misschien wel goed maar hoe doe je dat? Een jong kind van 6 jaar, ik denk niet dat je die makkelijk kunt straffen. En ik denk ook dat het wel erg makkelijk gezegd is als je zegt je moet hem straffen...
Een oplossing weet ik niet, ik ben ook nog maar 15 jaar dus zou echt niet weten wat ik zou doen als ik in soortgelijke situatie zat.
Maar toch ontzettend succes ermee!!

**Geplaatst**: 28-01-03 00:16

Geplaatst: 28-01-03 00:16

Moeilijk hoor suus het komt allemaal tegelijk lijkt wel.
Nou speelt dit dan wel langer maar toch veel succes bij de Riagg Goed dat je die stap hebt genomen liver te vroeg dan te laat .

Ik heb 1 keer iets gestolen dat is zelfs de eerste herinnering van vroeger ik ging nog niet naar de basisschool dus was een jaar of 3.
Ik pakte een paar snoepjes bij de kassa want dielagen daar toch?
Buiten zag mijn moeder het en kreeg ik heel erg op mijn kop (nouja ze zei dat dat niet mocht en dat de politiestoute kindjes kwamen halen)
*lol* ik weet het nu nog steeds zo'n indruk maakte dat en ik heb het dus ook nooit meer gedaan

**Geplaatst**: 28-01-03 00:23

Geplaatst: 28-01-03 00:23

Ik ben benieuwd naar wat het riagg hierin betekenen kan en wil. Ben je bij ze aangemeld door je huisarts ofzo, of heb je dat zelf gedaan?

Wat is zijn reactie op jouw reacties?
* Sorry, ik heb de topic nu helemaal gelezen. Hij zal zijn ontremde gedrag moeten leren beteugelen maar wellicht is hij daar nog te jong voor.

Misschien had je de ruitersportzaak moeten bellen en vertellen hoe ze het beste konden reageren. Maar dat is voor de volgende keer. Scheve mond

**Geplaatst**: 28-01-03 01:55

Geplaatst: 28-01-03 01:55

Heb je wel eens aan het syndroom van Asperger gedacht? Het feit dat hij zich wel sociaal kan opstellen in het huis van vriendjes en familie-leden wijst daar eigenlijk wel een beetje op.
Kinderen met een autistische stoornis (hoort Asperger ook bij) zien vaak iets in voorwerpen wat wij niet zien. Datgene wat zij er bij voelen of zien willen ze behouden en daarom pakken ze het voorwerp mee, daarbij niet er aan denkend dat iemand dat zou kunnen missen.

Juist kinderen met Asperger kunnen wel sociaal gewenst gedrag vertonen, vaak zonder te weten waarom maar ze doen het wel. Dit zijn kinderen die ook vaak heel begaafd zijn. In de grote mensenwereld redden zij het dan ook door deze begaafdheid en hun capaciteiten om precies het gewenste gedrag te vertonen.

Verder wil ik even zeggen dat ik het ontzettend knap van je vind dat je nog zo kan functioneren met een kind met zware astma en een kind met gedragsproblemen. Dat kan niet iedereen je nadoen. Jouw kinderen boffen maar met jou als moeder!

**Geplaatst**: 28-01-03 18:34

Geplaatst: 28-01-03 18:34

Hoi Suzan,

Scouting jou idd misschien wel wat zijn voor je mannetje! Je leert er een heleboel en er wordt op bijvoorbeeld sportief gebied niet veel van je gevraagd.

Belangrijke punten zijn bij ons vooral het dingen samen doen en het elkaar helpen. Wij kennen binnen scouting het principe van toenemende verantwoordelijkheid, de allerkleinste (5-7) worden nog bij het handje genomen en slapen 1 nachtje per jaar in ons vertrouwde clubhuis, wordt je wat ouder (7-11) dan gaan we een week op kamp ergens in de Nederland in een clubhuis… Als je tussen de 11 en 15 bent ga je met je eigen sub-groepje al heel veel zelfstandig op pad.

Telkens proberen wij kinderen op een verantwoorde wijze zoveel mogelijk zelfstandig te laten doen, dit niveau zeg maar, passen we telkens op de groep aan (de ene groep kinderen in de andere niet).

Kinderen met een stoornis als autisme of ADHD passen uitstekend binnen zo'n groep, die kinderen leren om met hun stoornis om te gaan in een groep, en voelen zich ook geaccepteerd binnen zo'n groep. Kinderen zonder stoornis wordt dan geleerd dat er ook kinderen zijn die anders dan hen zijn en dat dat helemaal niet gek is, je kan ook met die kinderen gewoon spelen!

Randvoorwaarde is wel dat de leiding en de groep dit soort problemen aan kunnen, veel scoutinggroepen hebben bijvoorbeeld voor de leeftijdsgroep 7-11: 30 kinderen en 4 - 5 man / vrouw leiding in de leeftijd 17 -20. Als die leiding geen ervaring (of geen affiniteit) heeft met kinderen met een gedragstoornis is het niet verstandig om hem lid te laten worden van soort groep, dit kan voor beide partijen dan een grote desillusie worden. Zorg dus dat je bij de leiding van zo'n groep van te voren heel duidelijk aangeeft dat je kind (waarschijnlijk) een stoornis heeft, zodat de leiding niet voor verrassingen komt te staan. Zij kunnen dan ook eerlijk aangeven of ze het zien zitten of niet…

Ons leidingteam bestaat uit 7 man / vrouw tussen de 46 en 22 jaar, ééntje werkt als kleuterleidster op een gewone basisschool met speciale aandacht voor kinderen met gedragsproblemen en de rest van het team heeft een behoorlijk affiniteit en ervaring hiermee inmiddels. Acht jaar geleden kwam er bij ons een jongen met een vrij zware vorm van autisme bij ons, hij is in elke speltak (leeftijdscategorie) een jaar of twee langer gebleven dan dat ie voor zijn leeftijd zou moeten. In middels is die jongen bijna 15 jaar en draait gezellig mee met de Rowans (14-18), waar ze hun eigen programma's maken, met nog maar een klein beetje begeleiding… iets waar stiekum best een beetje trots op zijn…..