Geplaatst 
Jesper op stal, lekker warme wollen halsdeken om, benen met lauw water afgespoten, wat extra lekkers om te eten en toen hij er weer lekker comfortabel bij stond, ik naar de kantine. Gelukkig had ik nog een reserve rijbroek in mijn auto, dus die aangetrokken, die was tenminste droog, maar verder was alles nog steeds nat. Nou is het bij ons op stal zo dat je je paard best onder een zweetdeken kan laten staan, en je gewone dek voor de box leggen, bij de eerst volgende voerbeurt, of als de eigenaresse langs komt in stal, wordt de deken gewisseld, maar dat is een luxe waar ik alleen in 'noodgevallen' gebruik van maak. Het hoort bij het rijden vind ik, om daarna nog even een borstel eroverheen te halen en hem kant en klaar achter te laten als ik naar huis ga.
En terwijl ik daar zat te wachten tot Jesper droog zou zijn, bedacht ik me dat als dit een voorteken was voor de rest van het jaar, ik toch maar zou gaan dammen ofzo. Jeetje wat had ik het koud, ondanks de kachels in de kantine.
Maar ineens besefte ik hoe bevoorrecht ik eigenlijk ben!!!!
Hoeveel mensen zouden niet met me hebben willen ruilen, mensen van wie het paard niet gezond is en daarom niet kunnen rijden, of mensen die niet de luxe van een eigen of verzorgpaard hebben.
Ik denk dat Eyes best nat had willen regenen, als dat zou betekenen dat Cres gezond en wel thuis op stal stond, en zo zijn er nog zoveel voorbeelden waardoor ik me eigenlijk begon te schamen dat ik me druk zat te maken over het onbenullige feit dat ik het zo koud had en mijn paard er zo lang over deed om op te drogen.
Relativeren wordt dus mijn motto voor dit jaar!!!!!!!!!!!!!!!
)