Ik wilde eigenlijk een reactie geven op een ander topic. Er ging iets fout
Gisteravond een een dierbare vriendin van ons overleden. Haar kinderen werden naar het ziekenhuis geroepen en er moest beslist worden of ze de stekker en wel of niet uit wilden trekken. Wat moet je op zo'n moment? Wat gaat er door je heen?
Ze laat 2 tieners achter. Goh, 3 weken geleden even naar het ziekenhuis om je te hoge bloeddruk te laten controleren. Je kon gelijk blijven. Anderhalf week van onderzoek volgden. Je hebt al geleefd in geleende tijd, al 12 jaar maar dat was om een andere reden. Dit, dit had niemand verwacht. De enige hoop die je kon kon hebben is de tijd die je nog even door mocht brengen met de familie. Kerst en Nieuw Jaar maak jij niet meer mee. Voor vele begint straks 2003. Een jaar met goede voornemens .... Jij, ik hoop dat je in de hemel gelukkig kunt zijn. Je hebt geprobeerd om er nog iets van te maken. Helaas zat het geluk je niet mee en sloeg de chemo (uitstel van executie in dit geval) niet aan. Je hebt gelukkig nog in die korte tijd van afscheid nemen ook nog gelukkige momenten gekend. Je laatste avond thuis heb je nog met de familie om de tafel gezeten en kunnen eten. Gelukkig is de lijdensweg voor jou niet te lang geweest. Ze mochten je niet meer aanraken van de pijn. Ik hoop dat je daarboven gelukkig kan zijn en kan neerkijken op je leven met een goed gevoel. Niemand verdiend zo iets; jij al helemaal niet!
Zo plotseling afscheid moeten nemen. Het is nooit leuk, maar ik weet niet of je nu beter opslag dood had kunnen zijn voorjezelf of een lange lijdensweg had kunnen meemaken. Het is goed zo. Rust zacht! Het ga je goed daar boven. Doe ze de groetjes.
Het moeilijkste voor je familie komt nog maar er zijn genoeg mensen om hen heen die ze zullen steunen door dik en dun. Vergeten wordt je niet....
Het ga je goed
Willekes
Berichten: 957
Geregistreerd: 06-11-01
Woonplaats: Wijk bij Duurstede
Geplaatst door de TopicStarter: 12-12-02 17:01
Ik ben niet goed in dichten of mijn gevoelens uiten. Misschien dat iemand een gedichtje weet....
Sypheron
Berichten: 15209
Geregistreerd: 06-12-01
Geplaatst: 12-12-02 17:01
Jeetje wat een verhaal... Heel veel sterkte voor jou en alle familieleden en vooral man en kinderen... Gecondoleerd.
Willekes
Berichten: 957
Geregistreerd: 06-11-01
Woonplaats: Wijk bij Duurstede
Geplaatst door de TopicStarter: 12-12-02 17:02
Dank je wel.... het is moeilijk maar nog moeilijker voor haar familie. Die laat ze achter.
Desiree
Berichten: 28760
Geregistreerd: 23-01-01
Woonplaats: Twente
Geplaatst: 12-12-02 17:06
Gatver wat ellendig zeg. Ik denk dat kerst een nare bijsmaak zal houden bij die familie. Heel veel sterkte allemaal.
greetje
Berichten: 8626
Geregistreerd: 13-07-01
Geplaatst: 12-12-02 17:10
Heel veel sterkte voor familie en vrienden
Tries_en_Faf
Berichten: 3676
Geregistreerd: 27-11-01
Woonplaats: Koedijk
Geplaatst: 12-12-02 17:29
heel veel sterkte... wat moet je dan zeggen he?? zo onverwacht...
Dennis v m
Berichten: 5215
Geregistreerd: 07-11-01
Woonplaats: Venlo
Geplaatst: 12-12-02 18:03
gecondoleerd en heel veel sterkte met dit moeilijke verlies, voor jouw en alle vrienden + familie van der.
obelix
Berichten: 11877
Geregistreerd: 09-06-01
Geplaatst: 12-12-02 18:46
heel veel sterkte...t is heel moeilijk... ik weet het..
flashyjac
Berichten: 6671
Geregistreerd: 03-11-02
Geplaatst: 12-12-02 19:03
Wat een naar verhaal en wat een ontzettende moeilijke beslissing om de stekker er uit te trekken ja of nee. Echt vreselijk. Ik wens familie, vrienden en kennissen ontzettend veel sterkte met dit verlies
Machie
Berichten: 16004
Geregistreerd: 11-09-02
Woonplaats: bij de berg
Geplaatst: 12-12-02 23:33
sterkte! Vor jou, maar ook voor de familie.
Ik vond jou verhaaltje wat je hier hebt opgeschreven heel mooi, echt vol gevoel!!!! Duidelijk, en eerlijk! daar kan geen gedicht tegen op. Dit heb je (denk ik tenminste) met heel je gevoel geschreven, en dat is altijd het allermooist!
Tin
Berichten: 3715
Geregistreerd: 29-04-02
Geplaatst: 13-12-02 12:48
jeetje... heel veel sterkte ermee!
Imker
Berichten: 17539
Geregistreerd: 30-10-01
Geplaatst: 13-12-02 12:56
Heel veel sterkte, misschien geeft dit gedicht je wat kracht:
Het is zo vreemd om nu te denken aan jou, nu je er niet meer bent Een lege plaats naast mij, jij was mij zo gewend nu is daar slechts de leegte, die jij achterliet Liet mij alleen met mijn verdriet Treuren is nu mijn enige uitlaatklep Als je eens wist wat ik er voor over heb Om jou weer in mijn armen te kunnen sluiten Ik leef om jou, daar kan ik niet buiten Ik zoek en zoek, en hoop jou ooit weer te ontmoeten Zodat ik je met liefde weer kan begroeten Het licht uit mijn leven is nu voorgoed gedoofd Maar in één ding heb ik altijd geloofd In mijn hart zul je verder leven Ik zal altijd om je blijven geven.
Tamara80
Berichten: 37
Geregistreerd: 13-12-02
Geplaatst: 13-12-02 13:15
Heel veel sterkte ook voor haar familie. Gelukkig hebben ze mekaar nog. Maar dat neemt niet het verdriet weg. Bah gecondoleerd. Ik weet niet zo goed wat ik eigenlijk nog meer moet zeggen. Knuffel Tamara
orri
Berichten: 20941
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: "the world is my playground"
Geplaatst: 13-12-02 14:25
Veel sterkte voor iedereen met haar begaan. Vreselijk, gecondoleerd.
Anoniem
Geplaatst: 13-12-02 15:32
veel sterkte de komende tijd, al zal het niet meevallen.
groetjes [naam]
Franca
Berichten: 5745
Geregistreerd: 17-07-02
Woonplaats: Arabierenland
Geplaatst: 14-12-02 19:31
Zo plotseling is echt verschrikkelijk voor de familie....afscheid nemen kun je in zo'n korte tijd haast niet. Ik wens jullie er heel veel sterkte mee. Franca
Bobo
Berichten: 1786
Geregistreerd: 25-11-01
Woonplaats: Breda
Geplaatst: 14-12-02 19:40
Idd, wat een verhaal Kan me goed voorstellen dat je je leeg voelt. Veel sterkte met het verwerken van dit zware verlies en gecondoleerd ook voor alle nabestaanden.
ArabianRanch
Berichten: 4364
Geregistreerd: 13-11-02
Geplaatst: 15-12-02 01:54
Mijn moeder is in 1999 op 18 dec. overleden, ook net voor de kerst. Ze werd 22 dec. begraven. Iedereen deed leuk kerstinkopen en wij zaten in de ellende. Ze was pas 53 jaar. Wij moesten ook beslissen of de stekker eruit moest (beademing dus...) Toen kon ik niet begrijpen/beseffen dat het nu wel weer redelijk met me gaat en ik weer kan genieten van het leven, van mijn paarden en van alles...... Tijd heelt alle wonden, zegt men, maar dat is wel zo.. Ik wens je heel veel sterkte met dit verlies, ook voor de nabestaanden, maar de pijn wordt zachter, geloof me...