Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Tieneke schreef:Heb je zelf iemand in je buurt om mee te praten? Een goede vriend of vriendin, misschien (ik weet niet hoe oud je bent) is er een begeleider op school?
Belangrijk is dat jij er ook kan praten, want dat alleen al kan een beetje opluchten.
Verder zou ik gewoon proberen om er voor je moeder te zijn. Ik bedoel niet dat jij alle "last" op jouw schouders moet nemen, maar dingen als helpen in het huishouden en zo kunnen al veel betekenen.
Zij kan terecht bij de psychiater en het is goed dat ze er naartoe is gegaan. Hopelijk kan ze er nog naartoe gaan. Hij zou haar misschien ook kunnen doorverwijzen naar mogelijkheden voor pijnbestrijding.
crossmonster schreef:kleine troost, mensen die roepen dat ze zelfmoord plegen doen het 9 van de 10 keer niet. maar goed, zo voelt dat natuurlijk niet.
het is doodeng als iemand zoiets zegt, heb het zelf ook 2 keer meegemaakt.
en beide hebben het niet gedaan.
crossmonster schreef:kleine troost, mensen die roepen dat ze zelfmoord plegen doen het 9 van de 10 keer niet. maar goed, zo voelt dat natuurlijk niet.
het is doodeng als iemand zoiets zegt, heb het zelf ook 2 keer meegemaakt.
en beide hebben het niet gedaan.
crossmonster schreef:kleine troost, mensen die roepen dat ze zelfmoord plegen doen het 9 van de 10 keer niet.
KiWiKo schreef:KLinkt heel stom en heel raar.... Maar jouw moeder haar leven nu is niet het leven wat ze wilde, en natuurlijk valt er nog zoveel moois te maken. Dat zien jij en ik wel, maar zij nu niet....
Zij moet leren omgaan met haar nieuwe toekomst, en dat is heel, heel erg lastig......