bron BNDeStem
Citaat:Zaterdag 30 november 2002 - Zero Tollerens'. Dat staat nummer één op zijn verlanglijstje. Sinterklaas kijkt naar het jongetje. "Wat mag dat zijn, ventje?"
Het ventje geeft hem een map en zegt: "Ik heb alle plaatjes zelf ingescand. En alles is geprint. Hoeft u niet meer te zoeken."
De kindervriend vraagt bedaard: "Maar leg Sinterklaas eens uit wat je bedoelt met Zero Tollerens."
"Een heel mooi spel, ik heb het op de tv gezien", zegt het ventje. "Er is een klein mannetje op een pony. De slechte mannen lachen hem uit, maar hij maakt ze allemaal dood."
Sinterklaas knikt begrijpend. Het ventje heeft het over de gewelddadige ME-dwerg van de STER, met op zijn helm de tegenwoordig zo geliefde woorden Zero Tolerance.
"Ik wil ook zo'n helm", zegt het ventje. "Dan ben ik Zero en dan sla ik iedereen kapot."
Sinterklaas schudt zijn eeuwenoude hoofd. "Als je zo graag naar de tv-reclame kijkt, kun je misschien beter een potje pindakaas halen bij Dick Advocaat of voor mijn part een Happy Meal bij Jan des Bouvrie."
Die kinderen krijgen een raar wereldbeeld voorgeschoteld, denkt Sinterklaas droevig. Een helm met oogkleppen krijgen ze van pappie en mammie en dat noemen ze dan opvoeding. Zal hij proberen het ventje uit te leggen dat hij zo op zijn rapport een nul krijgt voor verdraagzaamheid?
Tja, verdraagzaamheid. Zijn er nog kindertjes die leren wat dat is?
Het volgende klantje wil van Sinterklaas zo'n computerspel waarbij je voetgangers kunt scheppen. Wie de meeste mensen raakt, heeft gewonnen. 'Nuttig voor zijn verkeersinzicht', heeft vader of moeder erbij geschreven.
Dan wordt Sinterklaas aan zijn mouw getrokken door een kereltje dat van hem het volgende eist: stevige enveloppen, briefpapier, een doosje met 48 kogels (geen nep, maar dodelijke!) en een boekje met adressen van bekende Nederlanders.
Plotseling richt Sinterklaas zich op. Hij houdt het niet meer. Kinderen rollen links en rechts van zijn schoot. Verlanglijstjes dwarrelen weg. Met grote passen beent hij naar de deur. Oeioei, wat een energie voor een stokoude grijsaard. Hij springt op zijn schimmel. Zonder hulp van zijn pieten! Zijn kalkloze museumbotten vatten vlam. Ivanhoe! Aan de kant allemaal.
"Zijn hier nog stoute ouders?" brult hij.
Hij geeft zijn paard de sporen en in volle galop werpt hij zich in de strijd. Het winkelende publiek kijkt verbijsterd op. Een enkeling lacht. Van de zenuwen. Mensen laten hun cadeaus vallen. Grote dozen in feestverpakking kletteren op de grond, er klinken nog wat wanhopige zoem- en pruttelgeluidjes.
Sinterklaas maait met zijn staf om zich heen. De koopgekke menigte deinst terug. Ouders gaan door de knieën, bloed spat tegen de vrolijk versierde winkelruiten. Sinterklaas ruimt op! Een vader en een moeder proberen een stapel peperdure cadeaus te verstoppen, maar Sinterklaas laat zich niet naaien. Met een onnavolgbare beweging draait hij zijn staf om en met de heilige krul sleurt hij de kinderbedervers naar zich toe. Een welgemikte tik in de nek en het echtpaar ligt op het sierplaveisel. Uitgeschakeld, weer een kind gered.
Voorwaarts met Ivanhoe oh oh, met Ivanhoe!
