Onmogelijke situatie?

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Nick
Berichten: 5
Geregistreerd: 18-11-02

Onmogelijke situatie?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-11-02 11:00

Hoi, ik heb me na een periode van meelezen maar eens aangemeld omdat ik een probleem heb waar ik graag eens tips over wil hebben. .

In het studentenhuis waar ik woon, daar woont ook een meisje dat ik al langere tijd ken. We gaan lekker vrij met elkaar om, lekker samen een beetje kletsen en af en toe een knuffel. Nu ben ik al een poosje gek op haar, maar ik weet niet hoe ik dit moet zeggen. Erger nog, ik weet niet OF ik het moet zeggen. Ze heeft een paar maanden een vriendje gehad en hoewel het nu uit is weet ik dat ze nog niet over hem heen is. Aan de andere kant heeft ze het ook al weer over andere jongens. Ik heb dan echt de neiging om te schreeuwen: "Hallo, ik ben ook leuk hoor! Ben ik in beeld?" Niet dat ik dat zou doen hoor, maar het gevoel bekruipt me wel eens.

Ik ben niet het type jongen dat ze zoekt. Tenminste, niet wat ze beschrijft als ze het heeft over wat voor jongen ze zoekt. Maar als ik dan kijk naar de tijd die we samen doorbrengen, dat is gewoon zo gezellig. We hebben veel lol en voelen ons bij elkaar op ons gemak. Soms komt ze tegen me aanzitten en dan ben ik gewoon in de 7de hemel en vaak wil ik dat ze bij me komt zitten (als ze dat niet uit haarzelf doen), maar ik durf het niet te vragen of haar tegen me aan te trekken.

Het probleem met haar te vertellen hoe gek ik op haar ben is dat ik bang ben dat ze me dan een beetje uit de weg gaat, omdat ze me geen hoop wil geven. Dus dat ze niet meer (zoveel) met me zal knuffelen of dat ze het niet verteld als ze een leuke jongen tegen komt, want hoewel het wel pijn doet als ze zoiets verteld ben ik wel blij dat ze me genoeg vertrouwd en het prettig vind om met me te praten.

Aan de andere kant, stel ik vertel het niet, ben ik dan niet hypocriet bezig als ik wel geniet van haar (waarschijnlijk) vriendschappelijk bedoelde knuffels? Daarbij maak ik mezelf ook compleet gestoord, doordat ik de hele dag aan haar zit te denken. Ik zie haar een paar uur per dag, dat is onomkoombaar vanwege onze woonsituatie, tenzij ik het haar vertel wat ik voor haar voel of haar gewoon botweg zou negeren. Dit laatste is geen optie uiteraard, maar het eerste vind ik ook moeilijk vanwege bovenstaande redenen. Dus is het resultaat dat ik haar een paar uur per dag zie, wat mij zowel gelukkig als diepongelukkig maakt. En de laatste tijd begint het ongelukkige gevoel te overheersen.

Tips anyone?

Sando
Berichten: 4312
Geregistreerd: 13-11-01
Woonplaats: Waalre

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-11-02 11:07

Hai Nick, Welkom op Bokt !

Nou dit klinkt wel heftig...
ik zou niets tegen haar zeggen...Misschien komt er vanzelf een moment dat zij ook in gaat zien dat jij misschien niet het type bent waar ze op zou vallen, maar is ze wel verliefd op je geworden door jullie omgang, vertrouwen en openheid..... Dat kan !
Als je echt niet kan wachten, dan moet je het wel zeggen, maar misschien verschiet ze er van en krijg je inderdaad de reactie die je zelf al opnoemde... dat is niet leuk. Hoe moeilijk het ook zal zijn,, wacht het even af. You never know ! Houd je ons wel op de hoogte ?

SuperPepeijn

Berichten: 13113
Geregistreerd: 21-03-02
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-11-02 11:32

ik denk dat ik het in jouw situatie niet zou vertellen.

je geeft al aan dat jij niet het type bent dat ze zoekt, dat idee zal niet uit de lucht zijn komen vallen. bovendien vind ik het vreemd als ze jou wel heel leuk zou vinden dat ze het over andere jongens met jou hebt.

het haar nu botweg vertellen drijft haar weg, denk ik. wat beter is, is gewoon een goeie vriend voor haar te zijn, en zij voor jou. en wie weet komt daar nog meer uit, dat voel je vanzelf.

geduld, niet forceren en niet te veel verwachten.

Tigger
Berichten: 3903
Geregistreerd: 27-06-02
Woonplaats: Nederland

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-11-02 11:40

Ik denk dat je in een rot situatie zit, omdat je een goede vriend voor haar bent. Zij ziet dat nu zo. Ze vertrouwd je. Is voor jou nu heel lastig, maar zie het ook als een voorrecht.
Ik ben het met Sando en Superpepijn eens.
Geduld is een schone zaak, zeggen ze weleens.

Succes. En hou ons op de hoogte.
Btw, welkom hier....... Haha!

Faas

Berichten: 12718
Geregistreerd: 21-07-02
Woonplaats: Steenwijksmoer

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-11-02 11:43

Moeilijke situatie. Probeer eens te peilen door via een omweg naar jullie vriendschap te vragen. Wat vindt ze ervan etc etc. Daar kan je dan een beetje uit opmaken of ze vriendschap wil of liefde. Zou wel heel voorzichtig zijn als ik jou was. In jullie situatie is een toestand gauw onhoudbaar te maken. Voor je het weet heb je ruzie.

Nick
Berichten: 5
Geregistreerd: 18-11-02

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-11-02 11:43

Het is niet zo zeer dat ik iets wil forceren ofzo, ik ben rationeel genoeg om te zien dat er niks tussen ons zal gebeuren, dat is ook niet mijn motief om het te vertellen. Kijk, als het een ander meisje zou zijn dan zou ik er met haar over kunnen praten en nu is dat wat lastiger. Met haar ex had ik trouwens ook geen probleem en ze is leuk en intelligent genoeg om weer een leuke jongen aan de haak te slaan en waarschijnlijk zou ik het prima met die jongen kunnen vinden, maar nu, in de tussentijd, ik weet niet, ik voel me rot en kan het niet zeggen tegen mijn 'Lieve Mona', omdat ik me rot voel over mijn gevoel voor haar.

Yorghos

Berichten: 10942
Geregistreerd: 10-12-01
Woonplaats: Tilburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-11-02 13:57

Dit is voor jou idd een erg vervelende situatie. Maar ik denk dat je moet kiezen tussen twee kwaden.
Je kunt het haar vertellen en het risico nemen dat jullie vriendschap eraan kapot gaat. Of je vertelt haar niks en probeert te genieten van de vriendschap die je wel van haar krijgt.
Het is geheel jouw keuze, je moet doen waarbij jij je het beste voelt...
Zoals je zelf al zegt is de kans klein dat ze jou als een partner ziet, dus als je het aankunt zou ik de situatie zo laten...

Nick
Berichten: 5
Geregistreerd: 18-11-02

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-11-02 15:39

Hmmm, het komt er dus op neer: niet zeggen. Okee, zal het proberen vol te houden. Wil in ieder geval niets doen wat onze vriendschap zou kunnen aantasten.

Maar wat denken jullie over wat ik zei dat ik me hypocriet voel als ze vriendschappelijk tegen me aan komt zitten of me knuffelt? Ik weet dat er niets meer zal gebeuren, maar ik voel er wel meer bij als alleen vriendschap. Leg ik het begrijpelijk uit? Beetje lastig onder woorden te brengen.

SuperPepeijn

Berichten: 13113
Geregistreerd: 21-03-02
Woonplaats: Gouda

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-11-02 16:04

ik vind dat niet hypocriet. zij heeft daar blijkbaar ook genot van. die knuffel kan uit vertrouwen zijn, genegenheid of misschien gewoon omdat ze het lekker vindt in deze tijd (het is toch net uit?) een arm te voelen.

ik zou me niet zoveel mee bezig houden, geen hoofdzaak van maken. misschien als je wat meer afstand laat zien, dat de rollen opeens omdraaien. zal niet de 1e keer zijn dat dat voorkomt.

Jan_324
Berichten: 6933
Geregistreerd: 09-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-11-02 16:09

Als het met een goede vriend(in) meer wordt dan alleen vriendschap dan heb je een risico als de relatie kapot gaat dat de vriendschap ook kapot gaat. Helemaal omdat het je huisgenoot is en de relatie gaat kapot dan kun je een goede vriendin kwijt zijn en misschien een mindere sfeer. Keuzes maken dus.

Sterre

Berichten: 15226
Geregistreerd: 23-08-01
Woonplaats: Mittelfranken - Bayern - Duitsland

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-11-02 00:30

Ik heb jouw topic met herkenning gelezen, alleen was het bij mij/ons omgekeerd: ik was dat meisje en mijn man was die jongen Lachen !
De situatie die jij beschrijft, is heel herkenbaar; ook ik had een vriendje die het uitmaakte en waardoor ik geheel van de wereld was! Ik kende Paul (die nu al weer 14 jaar mijn man is Lovers ) al 2 jaar en ook hij was verliefd op mij, maar ik dus niet op hem Scheve mond . Ik vond bij hem wel troost, toen mijn vriend het uitmaakte en ik was dankbaar voor de arm om mij heen als ik in een dip zat. Ik vond hem natuurlijk wel een aardige, lieve jongen, maar meer ook niet! Hij heeft het als volgt aangepakt: Z´n ouders vonden het gezellig, als hij (in de zomer) nog een keer met ze op vakantie zou gaan, maar ze begrepen wel, dat hij daar als 20-jarige niet echt veel zin in had. Ze zeiden toen, dat hij gerust een vriend/vriendin mee kon nemen en of hij geen zin had om met de auto naar Z.-Spanje te rijden? Zij wilden graag een auto hebben, maar niet zelf rijden Haha! ! Affijn, iedereen uit ons vrienden groepje had al plannen (ik ook!), maar op het laatste ogenblik kon mijn vriendin niet en zo besloot ik met Paul mee te gaan.
We hebben een week over de heenweg gedaan en als je dan samen onderweg in een klein tentje slaapt, kom je er na een paar dagen wel achter of het wat "kan worden" of niet Knipoog ! Na die eerste week in dat tentje, vond ik hem toch wel meer als "alleen maar" lief en aardig Knipoog en na twee weken Spanje, was ook ik hardstikke verliefd!
Zoals gezegd, zijn we inmiddels 16 jaar samen, waarvan 14 jaar getrouwd!! Ik wens je veel sterkte en geluk en PBen mag natuurlijk altijd!!
(Ben op het moment niet iedere dag on-line Verdrietig , dus het kan zijn dat ik het niet meteen lees!)

Nick
Berichten: 5
Geregistreerd: 18-11-02

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-11-02 12:12

Bedankt voor de reacties. Ben gisteren bij een vriend langs geweest en heb er vrij uitgebreid over gesproken. Door dat gesprek en de reacties hier voel ik me een stuk beter. Ik zat er dit weekend echter echt even doorheen.

Bedankt voor je verhaal Sterre, ik kan alleen maar hopen dat er bij mij zoiets gebeurd Lachen

pmarena

Berichten: 48066
Geregistreerd: 09-02-02
Woonplaats: Onderste eiland van ZH

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-11-02 20:42

Hoi Nick Lachen

Tja ..wat je nog wel zou kunnen doen natuurlijk is eens peilen wat ze nu eigenlijk precies voor je voelt....
Dus als zij het heeft over andere jongens en jou daarbij betrekt , eens "voor de grap" Knipoog maar wel oprecht gemeend vragen wat ze nu eigenlijk van jou vind , wat zij vindt dat jou aantrekkelijk maakt voor de dames zeg maar.
Dan weet je meteen wat zij voor je voelt.

Je hebt nu een fijne vriendschap die nog kan groeien wellicht , wees duidelijk dat je gek op haar bent zonder opdringerig te zijn.
Dat ze weet dat ze altijd bij jou terechtkan maar dat je niet te poezelig tegen haar doet zeg maar , als fijne vrienden met elkaar omgaan en afwachten...en veel praten natuurlijk over relaties enzo , beetje uithoren *LOL*

Veel plezier met je maatje , hoop voor je dat zij wellicht toch meer voor je voelt dan je denkt.
Laat het wel subtiel merken dat je echt gek op haar bent zodat ze het beseft en je later geen gesprek krijgt van "had ik het maar geweten want ik was ook gek op jou ! " Dat is zo erg ! Scheve mond

IngridM
Berichten: 11826
Geregistreerd: 10-07-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-11-02 20:46

hoi nick

wat ook nog kan gebeuren is dat zelfs jullie mooie vriendschap zoals het nu is, straks niet meer zal bestaan als je het haar verteld. Ze zal zich misschien opgelaten voelen en wel 2 keer nadenken voordat ze weer lekker bij je kruipt...............denk ik.

sterkte ermee
Ingrid

Nick
Berichten: 5
Geregistreerd: 18-11-02

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 20-11-02 10:58

pmarena"]
Laat het wel subtiel merken dat je echt gek op haar bent zodat ze het beseft en je later geen gesprek krijgt van "had ik het maar geweten want ik was ook gek op jou ! " Dat is zo erg ! Scheve mond
[/quote]
Daar had ik nog niet eens over nagedacht. Nu wel. Scheve mond Knipoog

[quote="MirageGidran schreef:
wat ook nog kan gebeuren is dat zelfs jullie mooie vriendschap zoals het nu is, straks niet meer zal bestaan als je het haar verteld. Ze zal zich misschien opgelaten voelen en wel 2 keer nadenken voordat ze weer lekker bij je kruipt...............denk ik.

Die gedachte heeft me inderdaad tot nu toe er van weerhouden om het ter sprake te brengen. De andere kant is echter dat ik me af en toe compleet zit op te vreten omdat ik er niet mee bij haar over terecht kan. Ik kan niet in haar gedachten kijken, maar ik denk dat ik het meeste van de tijd overkom als een rustige stabiele jongen, zonder al te veel problemen. Maar van binnen is het een warboel.

Misja

Berichten: 3317
Geregistreerd: 12-10-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-11-02 11:24

Ik zou in ieder geval niet met de deur in huis vallen zo van: ik ben staaaapelgek op je....dan eerder subtiel van: ik begin n beetje meer voor je te voelen dan vriendschap, en dan kijken hoe ze daar op reageert..
Ik heb zoiets gehad met een goeie vriend, ik was verliefd op hem, en hij niet op mij, dacht ik dus. Totdat we een half jaar later opeens een gesprek hadden over die tijd, en hij dus toegaf dat ie toen verliefd op me was.. Nou, dan kun je ook wel door de grond zakken.. En dan begin je jezelf verwijten te maken: "had ik maar....was ik toen maar....waarom heb ik niet... etc etc" Niet bepaald leuk. Ik vind dus wel dat je je gevoelens een beetje bloot moet geven aan dr, anders maakt t je alleen nog maar gekker!!
Heel veel succes ermee!!!!!

Merel Blom

Berichten: 1317
Geregistreerd: 21-05-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-11-02 12:52

Als je het verteld aan iemand die niet hetzelfde voor jou voelt, en waar je wel goede vrienden mee bent, gaat de ander echt anders reageren. Bij mij is het ook wel eens gebeurd dat zo'n jongen het opbiecht dat hij verliefd is op me, en je krijgt toch scheve gezichten. Want ergens hoop je toch dat zei spontaan zegt: ik ook op jou!
En ik had dan ook dat ik niet wist hoe ik diegene daarna nog aan moest kijken of aan moest raken, je vervreemd er toch een beetje van..

Gwen

Berichten: 15915
Geregistreerd: 20-11-01
Woonplaats: Nabij Eindhoven

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-11-02 13:03

Oei, dat is inderdaad wel een dilemma, ja. Iets soortgelijks heb ik ook met een huisgenoot gehad. Hij was een echte knuffelkont en kwam heel vaak bij mij zitten, of met zijn hoofd op mijn schoot liggen bij het tv kijken, en hij vertelde mij altijd alles. LAngzaamaan begon ik meer voor hem te voelen, maar ik had toch het gevoel dat hij weliswaar veel voor mij voelde, maar niet op de manier zoals ik dat wilde.

Ik heb er voor gekozen gewoon te genieten van hoe het was zolang het kon en achteraf ben ik daar heel blij mee, want we zouden nooit echt bij elkaar gepast hebben. Hij woont nu samen in Zwitserland en ik, ach, ik blijf lekker vrijgezellig!

Elke situatie is echter net weer een beetje anders, dus echt veel heb je niet aan mijn verhaaltje.