Hier de getuigeverklaring van de hoofdgedachte. Ik had het ingescant maar dan is het niet te lezen!! Dus dan maar ff zo:

Verslag fysiek geweld door agent E. Hoogenveen op de Grote Markt op zaterdag 9 november 2002
Ik liep de markt op achter Bram Ladage langs en twee dames kwamen aan mijn rechterkant voorbij. Ik
hoorde een van de twee dames (achteraf de "tante") lets tegen agent Hoogenveen roepen maar niet
precies wat. " Tante en nicht" liepen door en ik zag agent Hoogenveen zich vreselijk kwaad maken (hij zei
" Zo!", balde zijn vuisten zo hard dat er witte knokkels ontstonden. snoof hard) en rende vervolgens als
een dolle stier (daarbij een omstander opzij duwend) achter de dames aan. Hij greep "tante" hardhandig
bij haar linkerschouder en draaide haar naar zich toe onderwijl luid tegen haar schreeuwend. De nicht
wilde net voor haar tante opnemen met als gevolg dat de heer Hoogenveen zijn woede op de nicht richtte
en haar met hard hand op de grand wierp. Zij kwam hierbij lelijk ten val op haar onderrug eerst via een
geparkeerde fiets en vervolgens tegen de rand van de stoep. De nicht probeerde overeind te komen maar
de heer Hoogenveen bleef haar naar beneden duwen onderwijl hard tegen haar schreeuwend en zich
bedienend van zeer grove taal als "trut", "poedersuiker en "blijf met je poten van me af". Omstanders sloegen
dit gade en probeerden de agent te kalmeren terwijl zijn collega werkeloos toekeek ondanks het feit dat
ook hij door omstanders gemaand werd in te grijpen. Ik heb de nicht overeind getrokken (letterlijk onder
de heer Hoogenveen vandaan) en wilde de zaak sussen. De nicht was hevig geemotioneerd en
(bovendien lelijk verwond) en wilde verhaal halen bij de heer Hoogenveen. Ze kwamen tegenover elkaar
te staan - en ik stond ertussen - en er onstond een woordenwisseling. Hierbij bleef de heer Hoogenveen
de nicht uitdagen en sarren - sissend "trut, trut, trut", "je moet je bek houden" en "blijf met je poten van me
af ja" (waarbij hij met beide handen steeds tegen haar schouders duwde) in plaats van dat hij de nicht
gewoon antwoord gaf op haar vraag over het waarom van zijn hardhandige optreden. Opnieuw stond zijn
collega erbij en keek ernaar (maar deed niets). Ik stond er nog steeds tussen en probeerde de arm van de it
heer Hoogenveen - waarmee hij de nicht constant hardhandig weg duwde - af te weren hem onderwijl
vermanende dat hij buiten zijn boekje ging. Daarop gaf hij mij een forse klap tegen mijn borst (waardoor ik
tevens mijn rug verdraaide) terwijl hij zei:" En jij moet ook je bek houden en blijf me je poten van me af
ja"). Ik heb de nicht toen bij hem weggetrokken waarna de heer Hoogenveen zich uit de voeten probeerde 3
te maken aangemoedigd door zijn collega. Dit stuitte op veel verzet van de omstanders, waarvan er
inmiddels velen met ontzetting dit tafereel gadesloegen. Een aantal van hen - waaronder ikzelf - vroegen
de heer Hoogenveen om zijn naam en zijn personeelsnummer welke hij weigerde te geven. We moesten
maar meekomen naar het bureau. Dat leidde vervolgens tot een optocht van in eerste instantie een man
of twintig vanaf het marktplein naar het Doelwater. Onderweg hebben omstanders nog geprobeerd een
discussie met de agenten aan te gaan waarbij ik zag dat de collega agent een aantal van hen op een
grove manier afsnauwde. Tijdens deze tocht onderhield de heer Hoogenveen zich met name met een
oude man die zich tijdens het tumult als getuige ten gunste van de politie had opgeworpen. Eenmaal bij
het politiebureau aangekomen ontstond opnieuw beroering naar aanleiding van het optreden van de
agenten. Beiden wilden gebruik maken van de dienstingang aan het Haagse Veer en de rest moest zich
maar bij de hoofdingang vervoegen.
De heer Hoogenveen meende te moeten uitmaken wie er wel en niet verder mee naar binnen mocht via de dienstingang en ondersteunde zijn mening door breeduit met de armen over elkaar de dienstingang te blokkeren. Het kwam erop neer dat behalve de agenten alleen de oude man (de getuige ten gunste van de politie) mee naar binnen mocht. Deze vorm van " klassenjustitie" leidde tot grote verontwaardiging en ook wantrouwen bij de slachtoffers (die maar om moesten lopen) omdat met deze aanpak op zijn minst de indruk van partijdigheid werd gewekt en dat de agenten eerst hun eigen hachje veilig wilden stellen (lees: eerst zelf met hun chef praten daarbij dankbaar gebruik makend van de zogenaamde getuigenverklaring van de oude man die naar mening nog niet de helft heeft gezien van wat er daadwerkelijk is gebeurd). Eenmaal op het bureau aangekomen zijn de nicht en de tante vervolgens gehoord door de heer Beuns. Deze laatste heeft vervolgens ook mijn persoonsgegevens opgenomen en toegezegd dat ik in een later stadium als getuige voor de tante en de nicht gehoord zou worden (de heer Beuns zou met mij contact opnemen).

A! hetgeen zich die dag heeft voorgedaan, brengt mij tot de volgende conclusies:
1. De heer Hoogenveen heeft onnodig en excessief lichamelijk geweld gebruikt tegen de beide
dames en ondergetekende. De woordenwisseling tussen de heer Hoogenveen en de nicht doet daar niets aan af.
2. De heer Hoogenveen is op de een of andere manier de weg kwijtgeraakt in die zin dat hij als een
dolle tekeer ging en op geen enkele manier voor rede vatbaar was.
3. De collega van de heer Hoogenveen heeft werkeloos toe staan kijken hoe zijn collega alle perken te buiten ging. Dit ondanks het feit dat omstanders hem hebben gevraagd om in te grijpen en hij in sommige gevallen hulp biedende omstanders zelfs van zich afsnauwde.
4. De heer Hoogenveen en in mindere mate zijn collega hebben bewust tegengewerkt toen zij
verzocht werden zich te identificeren, waartoe zij wettelijk verplicht zijn.
5. Het hele voorval heeft tot grote beroering geleid bij de omstanders helemaal vanwege het feit dat
de uiteindelijke aanleiding van dit alles gelegen was in het verzoek van beide dames aan de
agenten om in te grijpen in een groep van zes Marokkanen die probeerden een jongeman zijn
fiets te ontnemen. In plaats van krachtig tegen de zes heren in kwestie op te treden, vond de heer
Hoogenveen het blijkbaar meer nodig om de dames zelf aan te pakken. Toen ik ander half uur
later op het marktplein terugkwam om mijn fiets op te halen, werd ik nog door marktlui op de
kwestie aangesproken met complimenten voor mijn optreden. Niet dat dit laatste er op zich toe
doet maar het geeft wel aan wat de impact van de hele situatie is geweest op de omstanders.
Duidelijk is in ieder geval wel dat het vertrouwen in " blauw op straat" een flinke deuk heeft
opgelopen.
6. Naar mijn mening dient deze zaak als volgt te worden afgewikkeld:
a. formele berisping van de heer Hoogenveen (met schnftelijke kennisgeving daarvan aan de
slachtoffers en ondergetekende)
b. persoonlijke excuses van de heer Hoogenveen (en eventueel zijn collega) aan de slachtoffers
Rotterdam, 9 november 2002
C. van Ginkel
Getuige t.b.v. tante en nicht


Ik hoop dat het zo een beetje duidelijk is!

Mijn zus heeft een gekneusde rug en nek opgelopen en diverse bloeduitstortingen en blauwe plekken.
Mijn tante heeft gelukkig niets opgelopen!

Mijn zus heeft van de week contact opgenomen met o.a Ned 2, SBS 6, rotterdam tv, radio, dagblad

Ik zal jullie op de hoogte houden...